My Husband for Real

Chapter 28

"WHAT?!"
Unbelievable talaga. Nagpplano pala sila ng buhay ko ng hindi ko nalalaman. Ay oo nga pala, sadya naman ganyan sila eh.

Lumapit si mom sakin. "No! Hindi ko kailangan na magmaka awa kayo sakin. Dad? Pati ba naman ikaw? Sabi mo sakin hindi mo ako pipilitin pero bakit ganon?"

Tumingin sakin si Dad. Seryoso siya sa pagkakatayo niya. "Magising kna Tiffany. Gustohin mo man or hindi, anak ka namin at karapatdapat mong gawin ang mga obligasyon ng pamilya natin"

Unfair talaga. Biglain ba naman ako ng ganon? Pwede naman step by step eh. Wala din naman ako magagawa, ako yung nag iisang anak nila.
"I want to be alone for now.." Sabi ko nalang at pumunta na ako sa kwarto.

Arranged marriage again. Kailangan ba talaga lagi ako ikasal para mahanap ko ang akin happy ever after? I know na sa pagitan ng mga arrange na yan ay may business din pero ganito na ba lang lagi? Soon daw ipapakilala na daw nila sakin kong sino itong lalaki na ito.
Napahiga ako sa kama.. Ok kaya siya?

Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ko kong may calls or messages.
Tamang tama nag ring at sinagot ko ito.

"Hello Haira.."

[hey.. What's wrong Tiffany? May problema ba?] tanong niya ka agad.

"No.. Nothing.. Dami lang na alaala dito sa bahay pero ayos lang naman ako. Ikaw? Kamusta kna?"

[Eto.. Kakatapos ko lang mag work, medyo tired pero carry lang. Binabati ka nga pala nina Hope]

Napangiti ako. "Pakibati nalang din. Miss you all"

After the conversation, I decide to surf on the internet and search something to do. I see videos, news online and other. Napatingin ako sa oras at nakita ko na maaga pa. Naisipan ko kumain ng dinner sa labas. Mag mmall muna kahit isang oras lang. Maaliw aliw ang isipan.

"Mom, dad.. Pasyal muna ako sa mall. May kailangan ba kayo? Pwede ako kumain sa labas or I have to dinner here this evening?"

"Kahit ngayon lang dinner, pwede dito ka muna sa bahay kumain? Kakadating mo lang, gusto ka namin makasama sa pag kain" sabi ni Mom.

"Ok fine. Bye" sabi ko nalang.
Tama rin naman si mama pero there is tension between us pero ayos lang. Hindi naman nakaka ilang.

At the mall.
Naniningin ako ng mga damit kasi naka sale eh sayang naman kong hindi ako bibili.
Napatingin ako labas ng negosyo at parang na malikmata ako. Pero imposible naman na nandito siya. Ano naman ang gagawin nun dito.
Naisipan ko na lumabas at ok na yung napili ko. Pagkalabas ko lang, may nakabungguan ako.
"Sorry" sabi ko sa babae na nasa harapan ko.
"It's ok. But.. Tiffany? Ikaw ba yan?"
Napatingin ako ng bigla kasi paano ako nakilala. Nabigla ako nung nakita ko kong sino ang nasa harapan ko.
"Tita Daniela?" Sabi ko sa babae sa harapan ko.
Ngumiti siya pero parang alanganin makipagusap sakin.
"Nice to see you again.. Bumalik ka na pala dito sa Pilipinas"
Ramdam ko na may tension siya sa boses niya.
"Kakarating ko lang. Nag iikot ikot lang dito sa mall. Wala po kayong kasama?"
Napatingin siya sa palibot.
"Well, andyan yung pinsan ni Ethan. Si Philip. Bigla bigla din umuwi dito at si tito Vincent mo"
Tumango ako. Kaya siguro na alimpungatan ko si Ethan kasi nakita ko ang Dad niya. Asa pa naman ako na nandito siya.
Tiffanyy.. Wag umasa. May pinili na siyang iba.. Don't hurt yourself anymore.. Sabi ko sarili ko.

"Well.. Usap muna tayo. Gusto mo ba ng coffe or something to eat?"
Nguniti ako at sinundan ko na siya.

Pagka order na namin ng coffee at donuts. Umupo kami. Napaka normal ngayon ang kaniyang pag usap sakin, parang wla nangyari..
"Iha. Kamusta ka naman? Alam ko na simula nuon, hindi na tayo nag usap at maiintindihan ko kong may galit or hinanakit sakin, samin.."

Nung sinimulan niya ang kaniyang sinasabi, may namumuong luha sa mga mata niya.
"Dati siguro hindi pa ok pero ngayon ang problema ay nanatili nalang samin ni Ethan. Ang iba ay labas na dito. Pinili ni Ethan lumayo for his reason and kahit mahirap, kailangan tanggapin. I'm still inlove wirh him but.. Ayaw na niya"

"He still inlove with you iha. You know that. Pagkamulat lang niya, ikaw agad ang hinanap pero naala ala niya nung pahuli na siya pala ang may kasalan. Soon may arrange marriage siya pero alam ko napipilitan lang siya"

Ang mga sinasabi ni Tita nakakasakit sa damdamin. Bakit ngayon ko kailangan malaman ang lahat na ito, kong kailan siya ay sumuko na.
"Tita.. Hindi na kailangan niyo sabihin yan ngayon kasi nakapag desisyon na siya at siguro ang pag hahanap ko sa kaniya ay naging walang kwenta nung sinabihan ako ng ganon. That's hurt a lot. Sorry.. I have to go"
Tumayo ako at umalis. Akala ko marerelax ako pero hindi pala.
Hindi naman siguro ibibigay ng Diyos ang pagsubok na ito kong hindi ko ito kakayanin.
Pinahidan ko ang naiisang luha na gumuhit sa akin pisngi at naisipan ko na umuwi.

At the dining Room.
"Anak. I'm really happy to see you here. Yung nakikita ko nabuo ang pamilya natin dito sa pamamamahay natin" nungad ni dad.

"Mmh.. Yes" ito nalang ang naging sagot ko.

"Anong nabili mo sa mall? Na aliw aliw kaba?"

"Mmh.. Yeah.."

Nagkatinginan sina dad at mom. At si mom naman ang umimik.
"Something wrong anak?"

"Mmh.. Same problem. I saw Tita Bianca at wala nagkapulong lang.."

"Really? Actually, pumunta siya dito kahapon. At tinatanong ka nga"
Napatingin ako ng bigla.

"What? Hanggang ngayon magkaibigan parin kayo? I don't believe it. After ng ginawa ng pamilya yung sakin nitong past years, nagagawa niyo parin kapulongin?"

"Anak. Hindi naman nagbabago ang relation namin. The only problem is the desisyon of Ethan to avoid you"

"Ok fine.. That's enough.. Thanks for the dinner, i got to sleep na."
Dinaisan ko sila dad at mom at hinalikan ko sa cheeck.

Pagkapasok ko lang ng kwarto humiga na ako at sa mabilis na pagkakataon, nakatulog na ako.
Problems are with me always..

Sorry sa super late na update. Nagkaproblema pa ang pag uupdate ko dito. Lagi nalang error. Gggr.. Kakainis.. Thanks sa malaking pasensya.. Gbu :*