My Husband for Real

Chapter 2

Tiffany's POV

Akalain niyo ba na si George ang kameet ko?
Napapilit ako ng ngiti kahit hindi ako masaya na makita siya kasi he's Ethan's bestfriend. Bakit nammroblema ako? Eh ano ngayon kong best friend siya ni Ethan? Wala ka naman pake alam, diba? Hindi kna affected..
Ang utak ko talaga, kong ano ang pinag iisip.

"Tiffany? Hey.. How are you?"
"George!" Nag beso beso muna. "Eto, buhay parin. Ikaw ba?"
Siya ba si Domingo?
"Ayos lang. Masaya na ako kasi may wife at may anak na din ako"
Natamaan ako sa sinabi niya. Hindi ko maintidihan kong nassaktan ako or else, lalo na nung sinabi niya na may anak na siya. Napaisip ako. May anak na din sana ako ngayon kong... Kong.. Nag focus ako kay George para hindi maka isip kong ano ano.
"Aah ganon ba? Congrats sayo at, of course, sa inyo"
"Thank you. I hope to see you sa biniyagan ni totoy"
Need ko mag hanap ng excuse para sa araw na yun.
"Mmh.. I'll try. Ano nga pala ang ginagawa mo dito?"
Tinanong ko kasi ramdam ko na hindi siya ang kameeting ko.
"I'm waiting my family.. You know, minsan lang magkita. Ikaw?"
"May meeting ako ngayon. Si dad kasi, pati europe gusto niya pg businessan"
Napatawa. "Oo nga. Si tito talaga"
"Dito kna ba nakatira?"
"Mmh.. Yes. My wife is an italyana"
"Kaya pala. Btw, nice to see you. I have to go. Baka nandito na yung kameeting ko"
Tumango nalang siya.
Tinanong ko sa waiter kong nasaan si Domingo at hinatid niya ako.
Nung nakalapit na kami sa table niya, tumayo ang matangkad na lalaki na naka upo at nag hihintay.
"Good evening. You are ...."
Inabot ko ang kamay ko. "I'm ms. Santiago. Santiago's daugther. Mr. Domingo?"
"Yes.. I am. Nice to meet you miss Santiago. I'm really exited for this deal because this is an important opportunity for your business and, of course, for my business. Please, sit down"
Napangiti nalang ako. "Thank you" sabi ko nung naka upo na ako.
While we're eating, he explains something about his job and the deal. Buti nalang na-explain na ni dad ang mga requirments at mga kong ano ano pa about sa deal. Nakikinig nalang ako. Sabi niya tomorrow, ipapadala na niya ang agreement at they can start the job together. Magkkaroon sila ng video conference and ect. Ect. Ect.
Pagkatapos kumain, tumayo kami.
"Thank you for the dinner mr. Domingo at salamat sa pag bigay niyo ng opportunity kay Dad. He'll be happy. Sigurado ako dun"
Napatawa siya. "Thanks to you. Your father is very lucky to have a daugther like you. Sa mauulitin miss Santiago"
Tumango nalang ako.
Naglalakad ako, nung nakaramdam ako na kailangan ko pumunta muna sa banyo. Pagmmadali ko, nag bumped ako. Nakabunguan ko isang lalaki na lumalabas sa toilette.
"Sorry.." Sabi ko at hindi ko na masyado binigyan ng pansin ang nabunggo ko basta dire-diretso ako sa banyo.
Nung nakatapos ako, nag simula na ulit ako maglakad nung nakita ko si George sa table na madaming kasama. Naisip ko na yung katabi niya ay ang asawa niya at yung nasa stroller ay anak niya. Tapos yung iba ay mga italyano pero may pilipino din kasama. Kapulong ni George. Sa kakatitig ko, nag bumped na uli ako pero sa waiter naman.
"Sorry po"
"Don't worry.. Are you fine?"
Tumango lang ako at napatingin ulit kena George at napansin ko na nakatingin sakin. Tinuro niya ako sa kasama niya at ito ay napatingin sakin.
Yung mga mata na yun, imposible na hindi ko makilala. Surprised din siya na makita ako at ako rin of course. Kumaway nalang ako at bilis bilis ako umaalis pero sinundan ako ni George.
"Wait.. Tapos na ba meeting niyo?"
"Yes.. Pasa bahay na ako ngayon"
"Join with us"
"Nono.. I'm tired. Need kona mag pahinga. May work pa ako bukas"
"Please.."
Ang kulit..
"No.." May sasabihin pa sana ako, nung may umimik sa likod ni George.
"Tiffany?"
Nauutal ako. Ayaw ng sarili ko ilabas ang sasabihin ko or baka naman wala ako maisagot.
"Ethan.." Ito lang ang nasabi ko.
"Kailan kpa dito?"
"May meeting lang ako kaya ako nandito. Siguro mga isang oras at kalahati.."
Hindi na ulit niya pinatapos sa sasabihin ko.
"No.. I mean.. Kailan kapa dito sa Rome or dito sa Italy."
Sabi kona at masama ang kutob ko eh.
"Tatlong taon na ako dito.. Excuse me, i have to go na talaga. Sa palibot nalang ha? Byee"
Hindi na sila naka imik kasi umalis na ako ka agad. Sa dami daming lugar, dito pa talaga? Hindi talaga ako maka get over.
Pumunta ako sa kotse at pinaandar na ito para makabalik na sa bahay. Itutulog ko nalang para bukas wala na ako ma alaala. Past is past. All will be fine. Ok lang ako..