GÖKYÜZÜNÜN SAHİBİ #Wattys2016

Gökyüzünün Sahibi -8-

Ramazan Boyunca her gün yeni bölüm atmaya çalışacağım.İyi okumalar.

Atakan dudaklarımı bıraktığında  belimde olan ellerini çekip kendime çeki düzen verdim. Gruptaki herkes şaşkınlıkla bize bakıyordu. Ozansa sinirden kıpkırmızı görünüyordu. Bu beni şaşırtsa da çaktırmadım ve Atakan'a göz attım. Elini dudaklarına götürüp ovaladı. Sırıtmaya başladı. Ben dahil herkes şaşkınlık içinde bizi izlemeye devam ediyordu.Bu yaptığı çok sinir bozucuydu. Bir an gözlerim istemsizce Ozan'a kaydığında ellerini yumruk yapmış bir şekilde sıktığını gördüm.

Atakan, "Aslında tadı o kadar kötü değilmiş" dedi sırıtmaya devam ederken. Bu dediğine karşılık yüzüne okkalı bir tokat atacakken afalladım ve refleks olarak geri çekildim. 

                                                                       ***

Her şey o kadar ani gelişmişti ki anlamadığım bir sebepten dolayı Ozan Atakan'a yumruk atmıştı. Bunu kimse beklemiyor olsa gerek Atakan'ın yere düşmesiyle herkesin şaşkınlığı bir kat daha artmaya başlamıştı. 

Yaşadığım şok kendini bambaşka şeylerle ele veriyordu.Etrafımda yaşanları görüp, duyabiliyordum ama tepki vermekte zorlanıp, kendimi bir boşluktaymışçasına soyutlaştırıyordum.

Tek yapabildiğim ağzımı ellerime götürüp öylece olanları izlemek olmuştu.

Atakan ayağa kalkıp tekrar alayla gülmeye başladı. Ozan'a doğru bir hamle yapacakken Buğra onu kolundan tutarak engelledi. Atakan Buğra'dan kurtulduktan sonra Ozan'ın bacağına sert bir şekilde tekme atarak Ozan'ı yere yatırdı.Acı iniltilerini duyduğumda hissettiği acıyı kalbimde hissederek sık sık nefes almaya başladım. Korkum daha da artmıştı.

Elisa'nın çığlıklarıyla olayın şokunu biraz olsun atlatmaya çalıştım.

Elisa, "Ozan, yalvarırım lütfen." dedi gözlerindeki yaşlara aldırmayarak. Ozan Elisa'yı duymazcasına Atakan'a karşı doğrularak daha sert bir tokat attı.

Hala şoktaydım. Bacaklarım titriyordu. Korkudan hıçkırmaya başlamıştım. Ne oluyordu? Ağlıyor muydum yoksa.

Derin, "Atakan" diye bağırdı son hecelere doğru sesi kısılarak.

"Kanıyor" diye devam etti.

Gözüm Atakan'a doğru kaydı. Burnu kanıyordu. Üstelik dudağı patlamıştı.O an Atakan'a acıdım, durumu çok kötü görünüyordu.

 Ozan'ın bağırmasıyla gözlerimden yaşlar inmeye başladı. Artık hissettiğim duygunun korku olmadığını yavaş yavaş fark etmeye başlamıştım. Suçluluk duygusuydu bu. Kendimi yine Ozan'a karşı suçlu hissediyordum.

Atakan yerdeydi. Ozan elini tekrar yumruk şeklinde sıktı. Yüzündeki damarlar sinirden patlamak üzereydi. Omzuna vurdu bağırışının ardından.

Elini Atakan'ın dudağına değdirirken "Eğer" dedi.

"Bir daha Aya'yı zorla öpersen, bu sefer olan patlayan dudaklarına değil!" Ellerini dudaklarından çekip boğazını sıkmaya başladı.

"Yanında öylesine taşıdığın fazlalığına olur!" diyerek ekledi.

Buğra "Ozan, yeter artık!" diyerek bağırdığında Ozan "Karışma Buğra" diyebilmişti kısık bir sesle.

Hıçkırıklarım azalmaya başlamış tersine gözlerimdeki yaşlar dinmeyecek gibi gözüküyordu.

Atakan Ozan'ın elini zorla çektiğinde nefes almaya çalıştı.