Once upon a STRANGER (lesbian/ girlxgirl story)

What did you do to me? Chapter 9

Chapter 9

 

Clarice POV

 

Namiss ko silang lahat. Yung ilang linggo kong hindi pagpaparamdam sa kanila, ­­pakiramdam ko, ilang buwan na ang nakaraan. Kasi sa kanila lang naman talaga umiikot ang mundo ko. Wala din akong ibang nakakasama bukod sa kanila. At sila din yung masasabi kong tunay na kaibigan.

Buong gabi kaming nagkulitan. Kung kanina ay naiilang ako dahil nandito yung ex ko, ngayon hindi na. Dahil narealize kong hindi naman ako dapat magalit sa kanya. Kahit na hindi naging maganda yung break-up namin. Aaminin kong naging masaya ako sa kanya. Sa ngayon ang mahalaga na lang, is mabalik yung friendship namin. Hindi lang para sa min, kung hindi para na din sa barkada.

Kahit na todo kwentuhan kaming lahat. Hindi ko pa din maiwasan na icheck yung inbox ko sa wattpad every now and then. May binabasa kasi akong story.

“Akala ko ba na miss mo kami ha?” Jenny

“Namiss ko naman talaga kayo ah. Parang ayaw ko ng ngang mahiwalay sa inyo eh! Haha”

 

“Namiss mo kami pero kanina mo pa hawak yang fone mo, sino ba yang katxt mo ha?” Nikka

 

“May chicks na siguro yan. Hahaha” Jenny

“Oo nga kasi parang nakamove-on na siya kay Shayne eh. Hahahahaha” Sabay turo niya kay Shayne. Loko talaga tong mga to, kami na naman ang napagtripan asarin. Kahit na medyo below the belt yung biro nila, dedma lang kami ni Shayne dahil sanay na kami sa kanila. Saka ganun naman talaga ang tunay na kaibigan, kaya kang lokohin at gaguhin ng harapan at hindi nakikipag-PLASTICAN!

“Ano na, sino na yung chicks mo, ipakilala mo naman sa min. “ Shayne.

 

“Hahahahahaha” Tumawa kaming lahat, dahil namiss naming ang ganitong gaguhan :)

 

“Wala akong chicks, at kung meron man, hindi ko ipapakilala sa inyo. Mahirap na. Haha.”

 

“Kapal mo naman.” Nikka

 

“Wag ka ngang feeling.” Jenny

 

“Libre lang mangarap tol!” Paul

 

“Sabagay may point ka.” Shayne

 

Haha, loko din tong si Shayne, okay na ko kasi kahit pano nawawala na yung ilangan naming dalawa.

Masaya ako kasi ramdam ko na kahit gaano pa ko katagal mawala, hindi na mababago yung pagkakaibigan naming lahat.

2:00 am na. At kakauwi ko lang. Grabe puyat na naman ako. Antok na antok na ko, pero chineck ko pa din yung inbox ko sa wattpad. Pero nalungkot akong makita na wala pa din siyang reply. Sobrang saya ko, pero nalungkot akong makitang hindi na xa nagreply.