Impossible is nothing.

-68-

Öncelikle bir şey söylemeliyim. Bu bölümün bu kadar geç gelmesinin nedeni Votelerin artmasını beklemem. Ama pekbir değişiklik olmadı maalesef. Ve artmadığı sürece de sanırım böyle olmaya devam edecek. 

İyi okumalar Xx 

Multimedyada ki şarkıyla..

Louis



Neredeyse yarım saattir burada boş boş oturmaktan başka bir şey yapmıyoruz. Yani, bu barın sahibi olabilirsin ama bir insanı neden bu kadar çok bekletirsin ki? Bu her zaman en nefret ettiğim şeydir. Zaten hepimiz oldukça gergindik. Harry ikide bir saçlarını sallayıp yana yatırıyor, Niall eliyle ritim tutuyor, Zayn başını bar tezgahına dayamış öylece duruyor, Liam ise ikide bir oflayıp duruyordu. Bense onlara biraz rahatlamaları gerektiğini söylemekten başka bir şey yapmıyordum. Aslında bende gergindim ama bu tür şeyleri hiçbir zaman çevreme yansıtmazdım.

“Burada beklemekten gerçekten sıkıldım çocuklar.”

Harry, nefesini sıkıntıyla üfledikten sonra bar taburesinden kalktı. Kendi kendine konuşarak bir sağa bir sola gitmeye başladı. O bize dönüp bir şey diyeceği sırada, arkamızdan gelen topuklu ayakkabı sesiyle hepimiz dikkatlerimizi o yöne çevirdik. Kapıdan, kahverengi saçlı ve yeşil gözlü, orta yaşlarda olduğunu düşündüğüm bir bayan girdi. Bize doğru ilerlerken aynı zamanda gülümsüyordu. Kırmızı elbisesi ve rujuyla oldukça seksi gözüküyordu. Yanımıza gelip kollarını göğsünün altında birleştirdi.

“Çocuklar.” diyerek gülümsemeye devam etti. “Ben Diana.”

Elini hepimize doğru uzattı ve teker teker ellerimizi sıktı. “Trisha sizden bahsetmişti.”
Bir adım geri atıp hepimizi süzdü. “Baştan söylemeliyim ki, oldukça yakışıklısınız.” Gülümsedi. “Ben bu barın sahibiyim. Ve burada çalışmanız için bazı kuralları bilmeniz gerekiyor.” dedi. Dudaklarını birbirine bastırdı. Ardından sağ elindeki tırnakları inceledi ve devam etti. “Şuan sizi seçtiğimi söyleyemiyorum çocuklar. Çünkü sizden başka birkaç kişi daha şarkı söylemek için başvurdu. Bu yüzden bende hepinize şarkı söylemeniz için ayrı ayrı gün vereceğim.”

Çocuklarla birbirimize baktık. “Bizim bir grup olarak değil de, tek tek mi şarkı söylememizi istiyorsun?” diye sordum. Diana'nın bakışları beni bulduğunda bir anda gerildiğimi hissettim.

“Sizin bir grup olduğunuzu en başından beri biliyorum çocuklar. Sizi ayırma gibi bir niyetim yok. Beraber şarkı söyleyebilirsiniz.”

Kendimde dahil olmak üzere, çocukların rahatladığını fark etmiştim. Biz hiçbir zaman ayrı ayrı şarkı söylemeyi düşünmemiştik. Aslında bir gün grup şeklinde şarkı söylemeyi de öyle. Çocuklardan ayrı, kendimi düşünmek bile istemiyorum. Bu berbat bir his. Onlar yıllardır benimle beraberler ve kendimi onlardan farklı bir yerde görmeyi istemiyorum. Şimdi bir arada olup şarkı söyleyecek ve para kazanacaktık. Ve eğer bu iş daha ileri bir seviyeye taşınırsa, çocuklarsız, tek başıma bu işi kesinlikle yürüteceğimi sanmıyorum.

“Pekala bizden ne yapmamızı istiyorsun?” diye sordu Zayn.