Starstruck

Το στοίχημα

Chapter 9

Zayn's P.O.V.

Τα μάτια μου άρχισαν χωρίς τη θέληση μου να ανοίγουν προσπαθώντας να συνηθίσουν στο φως που μπαίνει από την μπαλκονόπορτα του δωματίου. Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα είναι τα τσαλακωμένα ρούχα μας που βρίσκονται στο πάτωμα με τη μορφή κουβαριού και αμέσως έρχονται στο μυαλό μου τα όσα έγιναν χθες το βράδυ σε αυτό το κρεβάτι. Ο τρόπος που έβγαινε το όνομα μου από το στόμα της ακούγεται σαν μελωδία στα αυτιά μου και ασυναίσθητα χαμογελάω. Τεντώνοντας

το χέρι μου σε μια προσπάθεια να νιώσω αν βρίσκεται δίπλα μου, χαμογελάω καθώς τα δάκτυλα μου ακουμπούν τη γυμνή σάρκα της πλάτης της, τόσο απαλή, τόσο όμορφη. Οι τούφες από τα μαλλιά της που έχουν φύγει από την κοτσίδα της πέφτουν στο αγγελικό προσωπάκι της ενώ τα χείλη της μισάνοιχτα, σε προκαλούν να τα φιλήσεις. Δείχνει τόσο όμορφη ακόμα και μέσα στον ύπνο της. Το λευκό σεντόνι σκεπάζει τα καλλίγραμμα πόδια της και τα ζουμερά οπίσθια της δίνοντας μου την ευκαιρία να χαζέψω την θεόπλαστη πλάτη της, η οποία είναι σαν καμβάς ζωγραφικής. Στο λευκό της δέρμα είναι τυπωμένα δυο φτερά αγγέλου τα οποία καλύπτουν σχεδόν όλη της την πλάτη. Με τα δάκτυλα μου σαν πινέλο ακουμπάω δειλά δειλά το δέρμα της και ξανατυπώνω νοητά το περίγραμμα του κάθε φτερού. Οι κινήσεις μου πρέπει να την ξύπνησαν αφού ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της και τα μάτια της άρχισαν να πεταρίζουν. Πλησιάζω το πρόσωπο μου στο δικό της και φιλάω απαλά το κάτω χείλος της. Τα μικροσκοπικά χεράκια της κρατούν σταθερό το κεφάλι μου και τα ζουμερά χείλη της επιτίθενται στα δικά μου. Γλώσσες μπλεγμένες και γαλάζια μάτια είναι το μόνο πράγμα που αξίζει από αυτό το ηλιόλουστο για τα δεδομένα του Λονδίνου πρωινό Σαββάτου. 

"Καλημέρα!" μου λέει με αγουροξυπνημένη φωνή, χιλιοστά μακριά το πρόσωπό μου από το δικό της, τόσο ώστε οι μύτες μας να ακουμπούν και τα μέτωπα μας να είναι ενωμένα. 
"Καλημέρα ομορφιά μου.." της απαντάω και αμέσως τα χείλη της σχηματίζουν ένα μικρό χαμόγελο και τα μάτια της κλείνουν λες και αυτό ήταν το πιο όμορφα πράγμα που έχει ακούσει ποτέ της. Τα δάκτυλα μου χαϊδεύουν τα μάγουλα της και τοποθετούν μερικές τούφες από τα μαλλιά της πίσω από τα αυτιά της. Αμέσως απομακρύνομαι από κοντά της και γλυστράω στην άκρη του κρεβατιού με σκοπό να πιάσω έναν αναπτήρα και το πακέτο με τα τσιγάρα μου από το κομοδίνο. Καθώς βάζω το τσιγάρο στο στόμα μου και το ανάβω, νιώθω το μικροσκοπικό της σώμα να  ξεσκεπάζεται από τα σεντόνια και να απομακρύνεται από το κρεβάτι.
"Που πας;" την ρωτάω και πιάνω το χέρι της πριν προλάβει να σηκωθεί από το κρεβάτι.
"Zayn νομίζω πως δεν είναι καλή ιδέα να βρίσκομαι εδώ." μου λέει και τα μάτια της συναντούν τα δικά μου, κοιτάζοντας με γεμάτη παράπονο. 
"Σε παρακαλώ, μείνε. Σε θέλω εδώ, μαζί μου." μετακινούμαι προς την πλευρά της και χτυπάω το μαλακό στρώμα το κρεβατιού με σκοπό να κάτσει στην αγκαλιά μου. Μου χαμογελάει και ξαπλώνει δίπλα μου, ακουμπώντας το κεφάλι της στο στήθος μου. Τα δάκτυλα της επεξεργάζονται τα μενταγιόν που κοσμούν το λαιμό μου και αμέσως μετά τα λεπτά της χεράκια τυλίγονται γύρω από τη μέση μου.