Starstruck

Texting

Chapter 24

Mel’s P.O.V.

BEEP. BEEP. BEEP.

Ένας νυσταγμένος αναστεναγμός βγήκε από τα χείλη μου, αφού ο ήχος από το ενοχλητικό μου ξυπνητήρι με ξύπνησε από τον λήθαργο μου.

Χωρίς να ανοίξω τα μάτια μου, ψηλαφίζω το κομοδίνο μου και επιτέλους πατάω το κουμπί ‘αναβολή’ που αναβοσβήνει επιδεικτικά στην οθόνη του κινητού μου. Προσπάθησα να αλλάξω πλευρό, αλλά τρόμαξα όταν ‘έπεσα’ πάνω σε ένα ζεστό ανδρικό σώμα. Ο Zayn.

Τα χθεσινοβραδινά γεγονότα επανέρχονται στο μυαλό μου και στα χείλη μου εμφανίζεται ένα μικρό χαμόγελο. Μου είπε πως με αγαπάει.

Ο ηλίθιος ήχος του ξυπνητηριού μου προφανώς και δεν έχει καμία επίδραση πάνω του, αφού κοιμάται σαν μικρό παιδάκι δίπλα μου. Τα χείλη του, τόσο ροζ και σαρκώδη, είναι μισάνοιχτα καθώς η αναπνοή του βγαίνει σταθερή και θερμή από τα ρουθούνια της μύτης του.

Άρχισα να τον ταρακουνάω παιχνιδιάρικα στους ώμους. «Zaynnn. Wake up baby.» μουρμουρίζω. «Πρέπει να φύγω σε λίγο.»

Ένας αναστεναγμός ακούστηκα από το στόμα του, και προσπάθησε να αλλάξει πλευρό νυσταγμένα. Χαχανίζω, συνειδητοποιώντας πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος να τον κάνω να ξυπνήσει. Τον πλησιάζω και αφήνω διστακτικά ένα απαλό φιλί στην άκρη του στόματος του. Όταν πάω να απομακρυνθώ, νιώθω τα χέρια του να τυλίγονται γύρω από την μέση μου, φέρνοντας με πιο κοντά του ώστε τα γυμνά σώματα μας να είναι κολλημένα μεταξύ τους, χωρίς να υπάρχει κανένα κενό ανάμεσα τους.  Τα μάτια του ακόμα κλειστά την ώρα που με φιλάει με τόσο πάθος που θα ορκιζόμουν πως νιώθει λες και θα είναι η τελευταία μας φορά.

«Ο καλύτερος τρόπος για να ξυπνήσει κανείς, δεν νομίζεις;» με ρωτάει παιχνιδιάρικα με εκείνη την τόσο σέξι αγουροξυπνημένη φωνή που έχει. Χωρίς να σπάσει την αγκαλιά μας, απομακρύνει το ένα του χέρι και τρίβει νυσταγμένα τα μάτια του. «Μου έλειψε τόσο πολύ αυτό.» συνεχίζει.

«Ποιο;» τον ρωτάω κοιτάζοντας τον στα μάτια.

«Ξέρεις, να ξυπνάω και να βρίσκεσαι δίπλα μου.» απαντάει. Ένα ελαφρύ ροζ χρώμα έχει απλωθεί στα μάγουλα του. Aww.

Χαχανίζω και δαγκώνω απαλά το κάτω χείλος μου. «Δεν κοιμηθήκαμε μαζί δυο μέρες μόνο.»

«Φάνηκε σαν αιώνας. Και ξέρεις γιατί;» με ρωτάει και εγώ γνέφω αρνητικά.

«Γιατί σε αγαπάω..» ψιθυρίζει στο αυτί μου και νιώθω κάθε εκατοστό του κορμιού μου να παραληρεί από τον τρόπο που βγήκαν αυτές οι λέξεις από τα χείλη του.