Starstruck

Bracelet

Chapter 22 

 

Niall’sP.O.V.

Τα βήματα μου είναι γρήγορα καθώς πηγαίνω προς την πόρτα του διαμερίσματος μου με σκοπό να δω τι στα κομμάτια συμβαίνει και το κουδούνι χτυπά εξοργιστηκα γρήγορα στις τρεις το ξημέρωμα. Το ότι κάποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να κοιμάται τέτοια ώρα δεν το σκέφτηκε όποιος κι αν είναι στο κατόφλι της πόρτας; Τις ώρες κοινής ησυχίας τις έχουμε ακουστά σε αυτή την διαολεμένη πολυκατοικία; Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα φοράω άτσαλα μια γκρι φόρμα που βρισκόταν παραπεταμένη στο πάτωμα του υπνοδωματίου μου και τρίβω τα μάτια μου με τα δάκτυλα του χεριού μου.

«Melanie; Τι στα κομμάτια συμβαίνει;» ρωτάω έντρομος καθώς βλέπω την μορφή της στο κατόφλι του διαμερίσματος μου. Είναι βρεγμένη από την κορυφή έως τα νύχια, τρέμει σαν το ψάρι και κυρίως είναι αναστατομένη. «Είσαι καλά;»

Εκείνη έγνεψε αρνητικά.

Μετά από μερικά λεπτά αμήχανης σιωπής και από τους δυο μας, μιλάει σχεδόν κομπιαστά. «Ν-να περάσω μέσα;» ρωτάει με τρεμάμενη. Μα τι κόπανος που είμαι; Η κοπέλα του καλύτερου μου φίλου και φίλη μου κάθεται έξω στο βροχερό σκατόκαιρο του νυχτερινού Λονδίνου και εγώ την κοιτάω απλά σαν βλάκας;

Γνέφω μερικές φορές καταφατικά και της δείχνω με το χέρι μου το εσωτερικό του σπιτιου, παραμερίζοντας το σώμα μου για να περάσει μέσα.

«Βολέψου στο καναπέ και θα σου φέρω καθαρά ρούχα και καμιά κουβέρτα» της λέω και αρκούμαι στο αμυδρό χαμόγελο της πριν εξαφανιστώ στο υπνοδωμάτιο μου. Βγάζω από την ντουλάπα μου ένα μπλέ φούτερ και μια γκρι φόρμα- τα οποία θα της είναι σαν σακιά αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να βρώ κάτι καλύτερο. Επίσης πιάνω στα χέρια μου το πάπλωμα του κρεβατιού μου και επιστρέφω στο σαλόνι.

Αφήνω τα πράγματα στην άκρη του καναπέ και κατευθύνομαι στη κουζίνα. «Άλλαξε όσο θα ετοιμάζω κάτι ζεστό για να πιείς.» φωνάζω όταν πια βρίσκομαι στην κουζίνα και ακούω την αδύναμη φωνή της να μου λέει «kkNialler» πριν συνεχίσω.

Αφού το νέρο έχει ετοιμαστεί, αδιάζω το περιεχόμενο του βραστήρα σε δύο κούπες, στις οποίες έχω προσθέσει ζάχαρη, και στη συνέχεια τοποθετώ τα φακελάκια του τσάι στη καθεμία και περιμένω το νερό να αφομοιώσει τη γεύση βανίλιας. Τέλος, ανακατέβω με ένα κουταλάκι και αφαίρω τα φακελάκια και επιστρέφω στο καθιστικό όπου βρίσκω την Melνα έχει βολεύτει στα ρούχα μου.