Look into your eyes, I see that you loved me.
But I broke your heart and let you go
Regrets, frustrations filled me because I hurt someone like you.
Now you're here, my eyes sparks like diamond. The way I look at you never seems to change, never see...
"Guess what I don't love you. I'm just playing with again and I think my charm really works again" Sebastian said with his devious smile in his face.
I shook my head for the disbelief
"I know that you still love, nag iinarte ka lng. Don't worry wala naman akong napala sayo" he said then he walked away.
"Nakakaawa ka anak, para kang nanay mo" RInig ko na boses na galing sa likod ko. Napalingon ako at nakita ko si Papa na may kahalikang babae.
"Iwan mo nga yang epal mong anak" Maarte sabe ng babae at hinalikan ulit si Papa.
"Oo naman, gagawa tayo ng marami. Mga wala silang kwenta" Dad said then he walked away with his bitch.
Napaluhod nlng ako sa sakit naramdaman ko. May mga taong pumalibot sa akin
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Kawawa ka naman" Sabe ng isa.
"Dpat lng sayo yan" Sabe ng isa pa.
"Losser" kantyaw pa ng iba hanggang sa lahat ng taong nakapaligid sa akin ay kinakantyawan ako ng masasakit na salita.
I covered my ears para hindi ko marinig ang mga sinasabi nang tao
"Tama na!, ayoko na! Tama please" I cried
"Losser! Umuwi ka na" patuloy sa pagkantyaw.
"Walang nagmamahal sayo" mas lalo akong napaiyak sa narinig ko
"Hindi totoo yan. Tama na! Please! TAMA NA!" I shouted.
"Anak, Anak gising,ANAK!" rinig ko na sabe ni Mama. Napabangon ako at niyakap ko siya.
Panaginip lng pla. I cried all hearts while mom hugging me.
"Shh. Panaginip lng yun , nak. Tahan na" Mama said.
I can't help but cry. I can still feel the pain from my dream. It was just a dream pero totoo ang sakit na naramdaman ko.
"Ate ayos ka lng?" tanong sa akin ni George na kapatid ko. I nodded at him.
"Narinig kase namen na nagsisisigaw ka sa kwarto mo, kaya pinuntahan ka namen" sabe nya.
"Oo nga ate, pinag alala mo kame" Lucas said.
"Ano ba napaginipan mo anak?" tanong ni mama sa akin.
I wiped out my tears but I can't hold my sobs.
"Bumalik na naman yung masasamang panaginip ko Ma." I said.
"Hindi mangyayari yan anak ok! Panaginip lng yan" Mama said.
"Oo nga ate, nandito lng kame para sayo" George said with an assuring smile.
"Basta Ate sabihin mo lng kung may problema ka , nandito lng kame para sayo" Marco said.
Good thing I have a loving and supportive family that always there. Niyakap nila ako and I hugged them back.It's just a dream maybe dream is the manifestation of reality but not certainly.
"Sige na, balik na kayo sa kwarto nyo. Naistorbo ko pa kayo" I said to them.
"Sure kang ok ka na ate?" tanong ni Lucas. I give them a smile sign that I'm ok
"Yes, kaya magsitulog narin kayo" I said. Bumalik na ang mga kapatid ko sa kani kanilang kwarto. Naiwan si Mama sa kwarto ko
"Ayos ka lng ba talaga anak?" Mom asked again.
"Medyo" My short reply. Naiisip ko kase yung panaginip ko.
"Pede mong sabihin sa akin anak kung ano ang bumabagabag sayo" Mom said. She sat beside me and waited for me to say something
"Bakit ganun, when everything is nearly falling to its places nabalik yun nightmares ko? Bakit kung kelan I want to give in myself tsaka bumalik ang lahat ng to? Natatakot ako Ma, natatakot ako na pag sinubukan ko ulit masasaktan na namen ako. Ayoko ng masaktan" I said. My tears began to stream down to my eyes
Mom hugged me from behind. She patting me para pakalmahin ako.
"Anak, the world is changing and none of us could go back. Pain is always there, always! Kahit na anong iwas naten masasaktan at masaktan paren tayo. Ngayon kung hahayaan mong takutin ka ng pain na yan, you can't go forward. You know what nak, the best that we can do is to start over. Isipin mo kung ano yung mga unang nagustuhan mo sa kanya, yung mga moment na Masaya kayo at ng papa mo at kung anong magagandang memories na naiwan sa puso mo at pag naglaman mo na yung mga bagay na yan, you can now start over pero hindi ibig sabihin na hindi ka masasaktan. Basta wag kang matakot, kung ano yung sinasabi ng puso mo sundin mo kase alam mo anak pag sinunod mo yung sinasabi ng puso mo nagbibigay ito ng tunay na kaligayahan kahit na minsan nagmumukha tayong tanga pero yun kase yung nagbibigay ng true happiness sa aten eh. "Mom said.
Napatigil ako sa pag iyak. Ninanamnam ko lahat ng sinasabi nya. Tama si Mama, life is a journey of pain if there's something wrong maybe I'm taking the wrong path of life. Somehow natatakot paren ako, kase emotional pain it's hard to heal.
"Nag aalangan ka paren anak. That's normal, pero sana alamin mo yung tunay na makapagpapasaya sayo then make the right decision kase dun ka dadalhin ng tadhana sa buhay na nais mong mangyari." Mom said.
Tama, I can't still what makes me happy. Lots of thing can be but the true happiness I can't still figured it out.
"O sha anak, dun na ako sa kwarto ko. Basta ikaw na ang makakapagdecide nya, I'm just here and your brothers para tulungan ko" Mom said then bumalik na siya sa kwarto nya.
Tama lng ba na bigyan ko ng isa pang chance si Seb? Kase wala akong nararamdam sa sarili ko na mali though may takot paren akong nararamdaman. Kaya ko na bang patawarin si Papa? Maybe yes, maybe no. Pero pag naiisip ko ang masasayang alala ko sa kanilng dalawa I can't help myself but to smile. I guess I should be working it on further days to come. Malapit ko ng madistinguish kung ano ung true happiness ko , I just need only time. Time to think and time to reflect
