The Princess and The Frog Prince

CHAPTER 34

Ilang buwan na ang nakalipas  simula ng maging sila.Bukod sa squad ay wala ng nakakaalam ng relasyon iyon.Tanggap naman ito ng mga kaibigan nila kasama na roon si Solen.Paminsan-minsan ay nagiging clingy pa rin ito kay Glai.Kaya madalas ay may selosan pa ring nangyayari sa pagitan nila ni Rhian.Pero hindi naman natatapos ang isang araw at nagkakabati din sila kaagad.

Marami na rin silang napuntahang lugar at naexperience ng magkasama.Tama ang sinabi ni Rhian,masaya at exciting ang isang relasyon lalo na at may "pagmamahal" sa pagitan niyon.

Sa loob ng mga buwan ay pinakita at ipinaramdam nila ang pagmamahal sa isat-isa.They had dinner and watched a movie.Naglalakad-lakad din sila and It doesnt matter kung wala silang destination coz they have each other naman.They did horseback riding.Kahit may pagkakataon na pareho silang nahulog  habang nakasakay sa kabayo and then nag spend sila ng isang araw together in a hospital bed.So cute,right?😂

Nagpalipad na rin sila ng saranggola.That's so surprisingly wonderful.Feeling nila ay bumalik sila sa pagkabata.They go to the park.Imagining themselves 10 years from now,at nakakatuwa na naimagine nila ang mga sarili nila na magkasama pa rin.Nag bake na rin sila together.Nag mukhang harina silang dalawa ng matapos ang cake na ginawa nila dahil na rin sa paghaharutan..At ang mas nakakatawa pa,sunog iyon.Pero pinagtyagaan pa rin nilang kainin.

There's a time na nagpunta sila sa isang botanical garden.Tandang-tanda pa ni Rhian ang sinabi ni Glaiza ng araw na iyon habang magkahawak sila ng kamay.

*Marami tayong makikitang magagandang bulaklak.Minsan pa nga,ayaw natin iyong pitasin dahil nanghihinayang tayo sa gandang dulot niyon.Pero darating ang panahon na pipitasin din natin ang pinakamagandang bulaklak na makikita natin dahil natatakot tayo na baka mapitas pa iyon ng iba.*

Napangiti si Rhian ng marinig iyon sa girlfriend.May pagka makata kasi ito.Inihalintulad din siya nito sa isang bulaklak.

*Para kang isang napakagandang bulaklak.Sa sobrang ganda mo,nakakatakot kang pitasin.Pero pinitas pa rin kita,dahil mas nakakatakot na mapitas ka pa ng iba.*

Nagblush si Rhian sa sinabing iyon ni Glaiza.Double meaning kasi iyon.😊  O talagang madumi lang that time ang beautiful brain niya.

Nag sky diving sila.They also took a paddle boat ride.They go scuba diving.Swim with dolphins.They had an arcade  date.They watch sunset.Pero most of the time,they stay in and cuddle.

GLAIZA'S POV

"Lubb?"Lambing ko kay Rhian.Kasalukuyan kaming nandito sa Taal Church.Yes,bumalik ulit kaming dalawa dito ni Rhian dahil bukas na ang kasal ng bunso kong kapatid na si Gley.Ako ang kakanta sa kasal nila ng magiging asawa niya na Half Filipino,Half American.Ipinakilala ko din si Rhian sa pamilya ko bilang girlfriend ko.Lahat sila ay natuwa dahil matagal na silang boto sa babae para sa akin.Pinayuhan pa nga ako ni tatay na wag ko na daw itong papakawalan.As if naman kaya ko nga.Mawala nga lang siya sa paningin ko para na akong bulateng inasinan.Isipin ko pa lang na mawawala siya sa akin ay para na akong mababaliw.

"Yes lubb?"Nakangiti siyang bumaling sa akin.Nasa bandang harapan kami ngayon ng altar.

"Alam mo bang nangako ako noon kay Lord.Nangako ako sa kanya na dadalhin ko sa simbahang ito ang taong gusto kong makasama habang buhay."Nawala ang ngiti niya sa sinabi ko.At ibinaling na niya ang tingin sa may altar.

"At si Jade iyon."Napangisi ako sa sinabi niya.Hindi iyon tanong kundi statement.Pinapangunahan na naman ako ng babaitang ito.

"Honestly..kinuha ko ang kamay niya kaya napalingon muli siya sa akin."It's you.Ikaw palang ang babaeng dinala ko dito.Hindi ko alam kung bakit never kong nadala dito si Jade.Never kaming nagsimba dito.Siguro dahil hindi pa kami legal noon sa pamilya ko.At nang naging legal naman kami ay sa Manila na kami nagsama dahil nga itinakwil ako noon ng pamilya ko."Paliwanag ko sa kanya pero nakatulala lang siya sa akin.

"Lubb?"Pumitik ako sa hangin para pukawin siya sa pag iisip."Are you listening?"Babatukan ko to kapag sinabing hindi.Hihi Jowk lemeng.✌

"Uhm yeah..and thankyou."Nakangiti niyang sagot.Napatitig na naman ako sa maamo niyang mga mata."Thank you sa pagdala mo sa akin dito."Naalala ko pa nang araw na siya ang nagdala sa akin dito.Maybe,it's destiny."Thank you for your patience sa'twing tinotopak ako."She gigle.Thank you for being so loyal and faithful girlfriend.Thank you for making me happy everyday."Umiiyak na siya habang sinasabi iyon."Thank you for coming into my life."Nakangiti ako habang pinupunasan ko ang mga luha sa pisngi niya."I maybe a spoiled brat.But there's one thing na hindi ko gagawing kalokohan.Yun ay ang mahalin ka.I love you,lubb."Napayakap ako sa kanya.Parang sasabog ang puso ko sa tuwa.Teka,ako dapat ang mag momoment dito.Sasampolan ko nga kayo.

Kumalas ako ng yakap sa kanya."I love you more,lubb."Dinukot ko sa bulsa ang isang kahon na matagal ko na dapat ibibigay sa kanya.

"Here.Open it."Nakangiti ko iyong inabot sa kanya.Nangungunot ang noo niya ng tinanggap iyon.Nanlaki ang mga mata niya ng buksan ang kahon.

"Lubb,it's too expensive."Mukhang ayaw pa niyang tanggalin sa kahon.It's a tiffany & co. bracelet.

Ako na ang nagprisintang tagtagin iyon mula sa kahon."I don't mind the price coz for me you're priceless."Sabay suot ko sa kanya ng bracelet."Look,bagay na bagay..parang tayo."

Ngumiti siya ng ubod tamis sa akin at mukhang iiyak na naman.Tears of joy.

"I love you,lubb.Mahal na mahal kita.I can't promise you anything.Pero makakaasa kang gagawin ko ang lahat para maging masaya ka lang sa piling ko.Maybe I'm not perfect,but one thing I assure you.Sa bawat luha mong tutulo ang mga labi ko ang gagamitin kong panyo.Na ako ang magiging dahilan sa bawat pag ngiti mo.At ayos lang kung maghirap  o mabalik ako sa "wala",basta lang wag kang mawawala."

"Thank you lubb---"pinutol ko ang sasabihin niya.

"Oops!THat's enough.Pwede bang instead na thank you ay kiss na lang?"Ngumuso ako sa kanya.At binigyan niya naman ako ng kiss sa pisngi.Sumimangot ako kaya napatawa siya.

"Later na lubb.Nasa harap tayo ni God oh."Turo pa nito sa altar.

"Sabi mo yan ha.Wala ng bawian.Ang bumawi panget."Pangungulit ko pa sa kanya na lalo niyang ikinatawa.Magkakapit kamay kaming lumuhod at sabay na nagdasal.