Chapter XVIII • ONE by ONE

3K 44 0
                                    

/Bea/

"Dad? Mom? Kuya?" I muttered while walking on our hallway.

Nasan na kaya sila? 6:00am palang so, dapat nandito parin sila and dapat nagbe-breakfast lang sila sa may dining pero wala naman. So nag-decide nako na, lumabas na sa may garage.

Parang may kakaiba dito sa may garage ha...

"Ow my gahddd! Where's my car?! Daddy! Mommy! Kuya! My car was missing! Baby was MISSING!!!" I'm on the panic mode.

My car was missing and it's my baby kaya! Syempre ayokong mawala sakin yon, lahat nalang kasi iniiwan ako...

Then nung time na papasok na sana ko sa loob ng bahay para mag-report sa police station na may nagnakaw ng kotse ko...

"Surprise!!!" It's my dad's voice.

So, I turned to look at him, then I walked through his space with my confused face. Then I was shocked, that wala naman pala dun yung car ko? I mean, It's not my car but, damn it! It's a brand new car! And nandun din pala si mommy at si kuya sa tabi nung car nayun, sa brand new car nayon!

"Mom, dad! It's for me ba talaga? Omygosh! It's, awesome! Thank you dad, mom and kuya Loel! You made me happy talaga!" Then I group hugged them.

I love this people more than anyone, they were my happiness and my everything, my inspiration and my life...

"Because you're our princess, you deserved this car. And we think, that this can help you to move on and to begin again with someone else. Hahaha!" Kuya Loel tapped my shoulder after that, then we all laughed.

"And syempre, gift na din namin yan sayo Bea. Kase naging champs ulit kayo, and para sa lahat narin ng hardworks mo sa pag-aaral mo..." Mom said. Then she pulled me for a beso beso.

"Thanks mom!" I said cheerfully.

"We're very proud of you Bea. You're not a girl anymore, you're a lady now. Isang favor lang anak..." Dad said, then he walked through me.

"Ano yun dad?" I asked skeptically.

"Take care of your heart, now..." He said then he put the car key on my palm.

Of course. I will. And kahit na alam kong di pa ko nakaka-move on talaga kay Jho, kailangan e, kakayanin ko. Kahit pa abutin ako ng ilang taon, basta gagawin ko, kase kailangan.

She made her choice, she made her decision. Avoiding me, and treating me as a stranger? I think those actions of her, were signs na nakapili na talaga siya... Sapat na lahat ng nakikita at nararamdaman ko kapag nasa paligid ko siya. My life must go on, kahit wala siya.

I didn't managed myself to give an reaction on his words. I just focus myself on...

my brand new car!

"Can I test this na? Or I should say, I want to test this!" With my most excited voice.

Ngayon lang kasi ulit ako naging masaya ng ganito, totoo. Except syempre nung championship nung nakaraang season ng UAAP, masaya nga ako noon pero iba naman yung ngayon.

"Oo naman. Basta go back here agad ha, magbe-breakfast na tayo." Mom said, then binuksan ko na agad yung car door.

"Ingat ka anak ha?"

"Opo dad! Omygosh. I'm so excited!" I said. Then I start the ignition immediately nung time palang na nasa loob nako noon.

But I remembered my old car, yung baby ko. Nung nakakita lang ako ng brand new na kotse, nawala nalang bigla sa isip ko yung old car ko. Samantalang mas matagal kong nakasama yun kesa dito sa brand new nato. Pero, ganon naman yata talaga e, mabilis lang makamove-on yung tao sa isang bagay, kung gugustuhin nito...

Yesterday, I Loved YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon