The Lone Survivor

Part 57

hi, ik ga gewoon eerlijk zijn met jullie laatste tijd ben ik erg depressief geweest. 
Allemaal shit en ik word er nu mee geholpen. Ik heb weer zin om te schrijven , dus dat ga ik doen.

Pov Jade

Het concert was geweldig, het voelt weer fijn om op het podium te mogen staan. 

Nadat ik van het podium af ben zie ik de jongens nog in de kleedkamer zitten. 

"En hebben jullie er zin in?" vraag ik aan de jongens die hevig met hun hoofden knikken.  

"Ik ga even naar de toiletten " zeg ik. "Ik ga nog wat te drinken halen" zegt Luke die mij achtervolgd. 

Ik loop langzaam door de hal als ik ineens een kamer word ingetrokken. 
Luuk doet snel de deur erachter dicht. "Jade je optreden was echt geweldig

""Dankjewel Meneer Hemmings" 

Luke drukt voorzichtig zijn lippen op die van mij terwijl hij zijn armen over die van mij heen slaat. 

Het voelt apart om met Luke te zijn, maar ook fijn. 

Luke zoent me steeds heviger als in een keer de deur open vliegt. (dat hebben we wel vaak gehad ;-)) 

Een woedende Calum staat daar. "Luke are you kidding me?"  schreeuwt hij met zijn armen in de lucht.  "Het is uit en je slaat meteen toe, wat een matennaaier ben jij!" . Ik ga snel voor Luuk staan voordat hij antwoord kan geven. "Calum draai je reet om en loop weg of ik help je er wel even bij" zeg ik kwaadaardig. En zoals ik zeg loopt Calum weg. Als ik me weer omdraai licht Luuk puffend op de bank die in de hoek van de kamer. "Het kan ook nooit eens goed gaan" zucht hij. En dan gaat zijn telefoon af. Er verschijnt een grote brede glimlach op zijn gezicht.  "Hi mam" zegt hij terwijl hij een gesprek met zijn moeder begint. Ik verveel me dus ga ik op hem zitten en zijn neus porren. 

"Jongens we moeten op" hoor ik Ashton schreeuwen , Luuk staat op een loopt weg terwijl ik rustig in de kamer blijf zitten. Ik heb niks te doen dus ga ik uiteindelijk naar de bus. 

Ik loop naar de slaap vertrekken, ik ga op mijn bed zitten terwijl ik alle dingen door mijn hoofd laat stromen. De depressieve en suïcidale ideeën komen weer omhoog . 
Ik word misselijk van mijzelf, ik ben niet goed genoeg, mooi genoeg, lief genoeg, ik ben niet goed.
ik loop naar de badkamer toe en pak het voorwerp wat ik al een paar jaar niet meer in mijn handen heb gehad. Ik rol mijn mouwen op en ik staar naar de littekens. Altijd genoeg ruimte voor nog eentje denk ik. Ik pak het mesje en maak de standaard bewegingen die ik nu al uit mijn hoofd ken.

Als ik klaar ben met alles loop ik de bus uit straat op. Als ik een tijdje loop kom ik bij een bar uit .

Als ik naar binnen ga neem ik een paar drankjes, alleen de tijd en de drankjes vliegen voorbij .

Ik kijk op mijn telefoon en het is 3.40 ik heb 20 gemiste gesprekken van Luuk. 

Zal ik nog een drankje nemen of zal ik naar huis gaan?

Ik ga toch voor optie 2, hoe dronken ik ook mag zijn ik moet en zal thuis komen zonder te vallen. 

Na een paar straten kom ik terecht bij de tour bus.  Ik loop zo stil mogelijk naar binnen, maar helaas moet ik weer vallen over een paar schoenen van Michael. 

Als ik opsta en de woonkamer in loop zitten 4 jongens mij aan te staren. "En waar was jij?" hoor ik Ashton op een vader toon zeggen. 

"Dat gaat jullie helemaal niks aan!" schreeuw ik als ik naar mijn bed loop en erin duik.

Ik kan niet slapen, niet in de dronken staat dat ik ben. Ik loop de woonkamer binnen en ik ga bij Luuk opschoot zitten, Calum kijkt me vies aan. "HAD JE WAT HOOD?! IK BEN NU MET LUUK SO WHAT?! FUCK JOU , LUUK KAN TENMINSTE ZOENEN!" schreeuw ik. Ik sta op en begin allerlei voorwerpen naar hem te gooien.  Glazen , kussens , schoenen ik hoor alles tegen de muur klappen. Als ik het volgende voorwerp wil pakken word ik meegetrokken.  We komen uiteindelijk in de slaapvertrekken uit waar Luuk mij in zijn bed gooit. "Babe je moet even kalmeren " zegt hij als hij op het randje van het bed gaat zitten. "Luuk mijn leven is gewoon echt heel raar" zeg ik zacht. "Dat weet ik Jade, het word tijd dat we gaan slapen " zegt Luuk als hij naast mij komt liggen en mij een kus geeft voordat wij beiden onze ogen sluiten.

De volgende morgen als ik wakker word heb ik knallende koppijn. Ik moet me niet zo laten kleineren door alles. Ik heb dingen meegemaakt maar ik kan dit niet nog een keer doen.

Ik kijk naar me pols en zie 3 sneetjes die gelukkig niet meer bloeden. Hoe kan ik ook weer zo stom zijn geweest om het te doen. Ik sta op uit het bed een pak wat kleding uit me tas wat ik aantrek. Als ik me omgekleed heb loop ik richting de keuken waar ik Ashton en Michael tegenkom die samen een kaart spel spelen. "Jade kan je even zitten?" vraagt Ashton. 

"Ik zet eerst even wat koffie dan kom ik" zeg ik als ik het koffie apparaat aan zet.
Als ik klaar ben pak ik het kopje en ga ik op de stoel naast Michael zitten. 

"Jade ik' snap dat je 18 bent en dat je mag doen wat je wilt, snap ik ik ben ook 18 geweest" zegt Ashton.  "Ash je bent 22 gedraag je niet als een opa" zeg ik lachend.
"Oke oke, maar Jade. Je woont nog steeds op deze tourbus met ons! Als iemand iets gaat doen melden we dat aan elkaar, die regels gelden voor iedereen! En als je dan ook nog eens de hele avond je telefoon niet opneemt en half lam thuis komt vinden wij dat niet acceptabel!" zeg Ashton rustig maar ik kan nog een strenge kant in zijn stem horen. 
"Jade we houden van je en we maken ons gewoon zorgen om je als je niks van je laat horen" zegt Michael als ie met ze hand over mijn rug wrijft. 

Ik knik terwijl ik een slok neem, "het spijt me jongens dit zal niet nog eens gebeuren" zeg ik terwijl ik opsta en richting de woonkamer loop. Ik pak mijn tas en loop richting het concert gebouw die nog helemaal leeg is , het eerst volgende concert is pas morgen. 

Ik pak een van de gitaren die in de rekken hangen en plug hem in. Als alles klaar is begin ik een liedje van Halsey te zingen hurricane.

"and there is a storm your starting..."
De gedachtes van Calum spelen voor mijn ogen als een klein filmpje. 

Zoals de dag dat we hadden ontmoet, onze eerste kus , het eerste concert , onze eerste ruzie , onze eerste keer uit elkaar, en de keer dat hij het goed maakte . 

"i'm a hurricane"

Hoe ik alles heb verpest, het snijden, mijn vader, wat calum zei toen we uit elkaar gingen, hoe afschuwelijk Ashton me vond, de tattoo , dylan, cody, de africhting voor het snijden, en het alle ergste hoe Calum en ik uit elkaar gingen.

Als ik klaar ben voel ik de tranen over mijn wangen stromen, ik leg de gitaar terug en ik zak in het midden van het podium huilend door mijn knieën . 
Het is een apart verhaal voor mij geweest , soms zou ik het in een klap willen afsluiten maar dat is geen optie. Na een halfuurtje veeg ik mijn tranen weg , sta ik op en ga ik weer terug naar de bus. Als ik naar binnen loop zie ik alle jongens op de bank zitten. Luke kijkt me met een brede glimlach aan. "Hey Jade waar was je?" vraagt Ashton. "Ik was even in het concert gebouw aan het klooien" zeg ik als ik op een stoel  ga zitten.  

"We gaan vanavond uit!" schreeuwt Michael als hij naar de badkamer loopt. 
"IK blijf denk ik thuis heb nog een beetje hoofdpijn van gisteren" zeg ik als ik onderuit zak. 

"Ik blijf denk ik ook thuis heb namelijk een beetje last van me buik" zegt Luke die mij een knipoog geeft.

-

Het spijt me zo erg voor het lange niet update :( x