BLOODY MARY 2

Bölüm 9

Saçlarına saçma sapan şekiller verince bıraktım. Elimi sıkıca tuttu
"Hangi film çeşidini daha çok seviyorsun."dedi. Biraz düşündüm. Romantikten nefret ederim. Korkuyu da sevmem aşırı korkuyorum. Cevap verdim
"Daha çok aksiyon filmi ama ara sıra da bilim kurgu da oluyor." Memnun bir ifade vardı
"Romantik komedi filan diyeceksin diye korktum."dedi. Bir yandan yürüyüp bir yandan da soru soruyordu
"En sevdiğin film ne peki?"dedi. Birçok vardı. İlk aklıma gelenleri saymaya başladım
"Iron Man, Kaptan Amerika, Yenilmezler, Sihirbazlar Çetesi, Sherlock Holmes ve bunun gibi bir çoğu."dedim. Dudağını büzdü
"Onlar ne bilmiyorum. Yani insanların filmleri nadiren izlenir. Şimdiye kadar Alacakaranlık filmi izlenebildi. Tabi ki o da bizimle ilgili olduğu için. Dediğin filmler güzel gibi. Sizin oraya gidince izleriz artık."dedi. Aklımdan çıkmıştı. Emir benimle insanlar aleminde. Yaşasın. Hayalini bile kurmakta zorlanıyordum. Onlar da benim gibi yaşayacaklardı. Grubun kaptanı ben olacaktım. En tecrübeli ben olduğum için. Umarım aynı okuldan devam ederim. Bizim grupla okul çok eğlenceli olurdu
"Kesin korku filmi açacaklar."dedi. Gerçek dünyaya döndüm. Sinsi bir şekilde konuştum
"Bu da demek oluyor ki sana doya doya sarılmak için bir bahanem olacak."dedim. Ona hak ettiği ilgiyi göstermeliydim. Şaşırdı
"Sarılmayı bu kadar çok mu istiyordun?"dedi. İltifat yağmuruna tutmaya başladım
"Masmavi gözlü bu tatliş sevgilime sarılmak dünyayanın en güzel duygusu."dedim. Güldü
"Mary kendine gel. Bu sen değilsin."dedi. Alındım
"Nedenmiş? Sana iltifat edemez miyim?"dedim. Emin olamadı
"Yani ne bileyim sen ne kadar uzak olursa o kadar iyi diye düşünen birisisin. Daha yeni bana sevgilim dedin. Bugün fazla çelişki de kalıyorsun."dedi. Salona gelmiştik. Son sözü ben söylemeliydim
"Uzun bir aradan sonra sana kavuşmuşken. Senden asla uzak durmam."dedim. Haklıydı çelişkideydim. Beni öpeceği zaman onu durdurmuştum ama şimdi dibinden ayrılmam diyordum. Sustu. Kafası karışmış olmalı. Koltukların yanına geldik. Bize baktılar. Hepsi de güldü. Seda konuştu
"Mary bu halin ne? Kader seni giydirirdi."dedi. Hemen karşılık verdim
"Ben Emir'in giysilerini giymek istedim. Bunlar daha rahat."dedim. Kafasını umutsuzca iki yana salladı. Batın konuştu
"Gençler ne izleyeceğiz. Klasik korku filmi derim ben."dedi. Emir'in dediği çıkmıştı. Emir güldü. Herkes onayladı. Emir elimi bıraktı. Ben de koltuğa yerleştim. Umarım fazla korkunç değildir. Herkes yerine oturdu. Emir duvara monteli raflardan film seçti. Birini aldı ve geldi. Kader konuştu
"Durun bir dakika mısır yok."dedi. Elini şıklattı ve masanın üstünde çerezler, mısırlar ve cipsler oldu. Cadı olmak kadar rahat bir şey yok. Emir filmi taktı ve kumandayla açtı. Gelip yanıma oturdu. Kolunu omzuma attı. Bende onun göğsüne yaslandım. Kader ışıkları kapattı. Evet film başlıyordu. Emir masanın üstündeki herhangi bir kaseye uzandı. Aldığı cipsdi. Biz tam televizyonun karşısındaki koltuktaydık. Yanımızda Kader ve Güney vardı. Çapraz koltukta Seda ve Batın oturuyordu. Hepsi sarmaş dolaştı. Bu yüzden kendimi daha rahat hissettim. Emir sessizce konuştu
"Baharatlı cips sever misin yoksa mısır mı alayım?"dedi. Ben de sessizce konuştum
"Yok cips kalsın."dedim. Filmin daha başlangıcı korkunçtu. Çok karanlıktı ve sessizdi. Emir'e daha çok sırnaştım. O da beni kendine çekti. Elimi kaseye atıp bir cips aldım. Ağzıma attım. Filme konsatre olmaya çalıştım. Bir kadın oda da uyuyordu. Gece görüşüyle çekilmişti. Bir dakika orada siyah bir şey var. Hem de hareket etti. Yere emekleyen bir şeydi bu. Hemen kafamı Emir'in boynuna soktum. Güldü
"Bir şey yok ya. Kadının çocuğu o emekleyen."dedi. Hayır bakmak istemiyorum. Emir bakmam için bahaneler uyduruyordu
"Gerçekten çocuğu. Kadın uyandı. Bak işte çocuğu kucağına aldı."dedi. İsteme istemeye kafamı çekip baktım. Doğru söylüyordu kadının kucağında çocuk vardı. Kadın arkasını döndü. Ama hayır köşeden simsiyah bir kadın silüeti çıktı. Hızlıca hareket etti ve kameranın önünden geçti. Çığlık attım. Kafamı hemen çevirdim
 Emir'in kolunu sıktım. Bunların hepsi rüyama girecek. Gülüyordu. Sesini kıstı
"Vampir o. Korkmana gerek yok."dedi. Hayır vampir filan değil. Dalga geçiyor. Sinirlendim
"Yalancı. Bakmayacağım işte."dedim. Birden herkes bağırdı. İyi en azından korkunç yere denk gelmedim. Gerçekten bir daha bakmayacaktım. Kafamı Emir'in sıcak boynuna gömdüm ve uykumun gelmesini
bekledim. Filmden gelen sesle bile korkutucuydu. Bugün keşke Emir'le uyusam yoksa hayatta uyuyamam. Sürekli o silüet aklıma gelir. Ve hala o bebeğin normal olmadığını düşünüyorum. Gece gece uyanıp neden ortada gezinsin ki? Herkes tekrar bağırdı. Emir hariç tabi ki. O tam tersine gülüyordu. Uykum yavaş yavaş geliyordu. Burada uyuyakalmak da iyi olurdu. Hazır Emir yanımdayken
"Mary?"dedi sessizce Emir. Yorgun sesle karşılık verdim
"Efendim."
"Uykun mu geldi?"
"Birazcık."
"Yatmaya gidebiliriz."dedi. Yatmaya gidecektik ama o beni bırakmak zorunda kalacaktı. Hemen reddettim
"O kadar çok gelmedi."dedim. Sustu. Dudaklarını saçlarıma bastırdı ve derin bir nefes alarak öptü. Ben de ona karşılık vermek istedim. Dudaklarımı onun boynuna bastırdım. Sıcak teni bu yaptığım şeyden beni utandırmıştı ama pişman değildim. Küçük bir öpücük kondurup dudaklarımı çektim. Sessizce konuştum
"Seni çok seviyorum Emir'im."dedim. Gülme sesi duydum. İstediğine ulaşmıştı. Sonunda ona Emir'im demiştim. Filmin müziği yine sessizleşti. Yani yine korkunç bir şey çıkacak. Emir'e sokuldum ve uyumaya çalıştım. Uyku üstüme çökmüştü. Yavaşça rüyalar alemine girdim.