Jeepney Ride

858 18 1
                                    

JAM's POV

"What?! Girlfriend?!"

"..."

"Hoy lalaki. Hindi porke slave mo ako ay pwede mo ng gawin lahat ng gusto mo!"

"Magiging girlfriend kitaa sa ayaw at gusto mo. Pumayag ka sa pustahan kaya dapat mong harapin ang consequenses."

"Bu-"

"No if's and but's understand? Subukan mo pang magreklamo hahalikan kita."

I shut my mouth.

"Tara na umuwi. Gawin mo lahat ng task mo para ma[asaya ang master mo. Isa pa pala, kapag nagviolate ka hahalikan kita. Sa lips tandaan mo yan."

*gulp*

Hinawakan na naman niya ang kamay ko. Holding hands mode. Papunta na kami sa parking lot then I saw a man on Ivan's car.

"Ivan do know him?"-I asked and I pointed my finger to that man.

"Lumalabag ka sa ru-"-I cut him off.

"I know. But I'm just wondering if you know that guy. He is know going inside your car. Look."

O.o-siya.

Bigla na lang umandar yung kotse tapos hinabol ni Ivan.

Napaluhod siya kung saan siya tumigil kaya nilapitan ko siya.

"Are you alright?"-maybe not?

"Ang kotse ko.."-he murmured while staring on the car that is moving away from us.

"Hey! Ano? Do you know him?"-tanong ko ulit.

"Carnapper."-he whispered and he looked very pale.

O.o-carnapper na pala yun. Hindi ko alam.

Nagulat ako kasi naitakas nung carnapper yung kotse sa parking lot ng mall. Paano na kami uuwi? Iba na talaga ang Pilipinas. Wala namang dumadaan na taxi dito sa mall tapos malayo pa ang village namin.

Natauhan ng kaunti si Ivan pero halata namang malungkot pa rin.

"Tara na umuwi."-malungkot niyang sabi.

"Paano?"

"Jeep."

Hindi na niya hinawakan ang kamay ko at sumakay na lang kami ng jeep.

"Punuuan na! Punuaan na! Makikilapat na lang ho."-yan ang sigaw nung mama. First time ko sumakay sa jeep.

Hindi naman nagsasalita si Ivan halatang wala sa sarili.

AKI's POV

Natauhan ako nang naramdaman kong umaandar na ang jeep. Hinanap ko agad si Andrea.

(-.- )( -.-)

WALA! Asan siya?!

Ayun pala natatakluban nitong matabang lalaki sa kanan ko. Napansin kong puro lalaki ang sakay ng jeep at nag-iisang babae si Andrea. Ah sy*t hindi ko alam kung comfortable ba siya dun. Bakit ba iniisip ko pa yung kotse ko eh pwedeng pwede naman akong bumili ng bago.

Ilang saglit bumaba na yung matabang lalaki. Nilapitan ko kaagad si Andrea. Tumingin siya sa akin. Nakita ko na parang takot na takot siya at parang iiyak. Inakbay ko ang kanang kamay ko sa kanya at inabot ang kanang kamay niya. Naramdaman ko na nakayakap rin ang kaliwang kamay niya sa likod ko at sumandal siya sa akin. Tumingin ako sa paligid para alamin kung ano ang ikinatatakot niya.

Nakita ko yung isang lalaki na nakatingin sa legs ni Andrea kaya kinuha ko ang panyo ko sa bulsa at tinakpan yun. Tiningnan ako ng lalaki dahil natakluban ang tinitingnan niya at nagulat. Sino ba namang hindi matatakot sa mga nanlilisik kong mata? Nagpara agad ang lalaking yun.

Bumaba kami sa tapat ng gate ng village. Bakas pa rin sa mukha niya ang takot. Naglakad na lang kami papasok.

"Wag ka ng matakot nandito lang ako."

Lumuha na siya ng tuluyan. Langya papatayin ko talaga ang lalaking yun kapag nakita ko ulit.Pinunasan ko ang luha sa mukha niya.

"Tumahan ka na. Hindi kita iiwan."

Niyakap niya ako  kaya napatigil kami sa paglalakad. Umiyak na siya ng tuluyan kaya hinaplos ko na lang ang likod niya para kumalma.

"Tama na.. Shh.. Tahan na.."

"Natakot ako *huk* tako na *huk* takot. Kanina sinipulan *huk* ako tapos tung manong.."

Tinangggal ko siya sa pagkakayakap niya sa akin. Tumungo ako ng kaunti at tiningnan ko siya sa mata.

"Huwag ka ng matakot. Ihahatid na kita. Hindi kita iiwan."

Nagnod lang siya. Niyakap ko ulit siya.

"Thank you.^____^"-naka-smile niyang sabi.

Hinawakan ko ang kamay niya para maramdaman niya na nandito lang ako at hindi siya nag-iisa.

JAM's POV

Nakarating na kami sa tapat ng bahay namin. He didn't released my hand until here. Mabuti na lang at nanjan siya. Even if he is my master for the meantime he didn't oppress me.

"Pasok na ako sa loob. Salamat Ivan."

"Ivan?'"*pout*

"Thank you, my choco. Happy?"

He shakes his head. Hindi pa rin siya contented. Ano pang gusto nito?

"Tinawag na kitang choc-"

Napatigil ako because he is kissing me on my forehead. I remember my dad 'coz he also kisses me on my forehead when he was alive. Then, I close my eyes. Instead na makita ko ang mukha ni papa, yung batang lalaki ulit sa panaginip ko ang nakita ko.

"I love you, choco. Hintayin mo ako ha."-that's me when I was a kid.

"Love you, too, late(pronounced as la-te). Hihintayin kita. Promise."-that was the boy who is always in my dream.

I open my eyes meeting Ivan's gaze.

"Good night, late."

"O.o S-sige papasok na ako."

Pumasok na ako sa loob ng bahay at dumeretso sa kwarto ko. I fell on my bed thinking abiut what happened.

Late? He called me Late? Bakit pareho sila? Bakit kapag kasama ko si Ivan naalala ko yung batang lalaking nasa panaginip ko? Iisa kaya sila. I'm tired of thinking. I want to sleep. 

*toot* *toot*

May nagtext? Unknown?

Perfect TwoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon