Perfect Two

The Reason

Sabrina's POV

Seven pm na pala. I'm with him for almost an hour. Still riding on his car. Silence is bugging me.

Finally, the car stop in a place...

...that I surely know.

Flashback...

"45 out of 50. You have five mistakes! Ano bang klaseng result ito Sabrina! Hindi mo pa ito na perfect?!"-dad ko yan.

"Pero da-"

"Your such an idiot!"

"Hon wag ganun."-mom.

"Dad hindi ako perfect. Nobody is perfect! Please don't expect to much. You are t-"

*slap*

"Wala kang karapatang pagtaasan ako ng boses o sabihin sa akin yan. Anak lang kita baka nakakalimutan mo!"

"Oo dad, anak mo lang kami. Pero sa ginagawa niyo, utusan ang pakiramdam namin. Sakal na sakal na ako. Lahat na lang pinakelaman niyo. Wag niyo naman po sanang makalimutan ang mas importante sa inyo!"

Nag-walk-out na ako at nagpunta sa clearing kung saan naglalabas ako ng loob kung malungkot ako at kapag gusto kong makapag-isa ay dito ako pumupunta. Mabuti na lang at full moon, maliwanag. Baka kung ano pang masabi ko sa kanya, dad ko pa rin yun.

"Nakakainis na buhay to!"

*sob*

"Nagmomonologue na naman ako dito. Lagi na lang ganun si dad. Ang hirap naman kasi ng gusto niyang mangyari eh."

*sob*

Umiyak lang ako ng umiyak.

"Panyo."

"No need, meron ako."-sabi ko. Kinuha ko ang panyo ko at pinunasan ang mukha ko at tiningnan ang lalaki na nasa tabi ko.

Isang gwapong nilalang ngunit sa kasamaang palad ay isang sikat na cassanova. Siya si Marcelito Perez. Sikat siya but I don't care.

"Why are you crying?"-tanong niya.

"None of your business."

"Ang taray mo naman."

 Lumibot siya sa may puno ng mangga tapos bumalik uli.

"Why are still here?"-tanong ko.

"None of your business."

Gaya gaya puto maya.

"Alam mo mas matanda ako sayo kaya matuto kang gumalang."-ako.

"For your information, magakaedad lang tayo. Accelerated ka lang."

Ibig sabihin...

...sixteen din siya. Pero junior pa lang samantalang ako ay senior na.

"Inako mo na pala ang lugar na ito, Sabrina."

"How do you know my name?"

"None of your business."

Sabi ko nga tatahimik na lang.

...

Tsk. I'm still sitting here on this big gray stone scornfully. It's better for me to go home if he don't wanna go.

"Uuwi ka na?"

"Ano sa tingin mo?!"

"Bakit aalis ka na agad?"

"May intruder kasi na pumasok sa teritoryo ko at nanggulo sa moment ko. Nawala na ako sa mood kaya uuwi na ako."

"Ahh... Sige alis na!"