Perfect Two

In my Dreams(Part 2)

AKI's POV

Ang huli kong naalala ay nagblack ang paningin ko dahil sa nangyari kay Andrea.

Ang sakit ng mga braso ko, parang nangingimay dahil dun nakasandal ang ulo ko.

Naramdaman kong may humawak sa pisngi ko. Pero ayaw kong imulat ang mga mata ko.

Ayaw kong maging totoo ang lahat. Sana nga hindi yun totoo. 

Ramdam ko na basa yung pisngi ko at patuloy pa rin yung kamay na sa tingin ko ay pinupunasan ang lahat ng luha na dumadaloy.

 "Bakit ka ba umiiyak?"

Ang boses na yun.

Panaginip na naman ba ito?

O reality na?

Isa lang ang paraan para malaman..

Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko siya. Bukas ang mga mata na nakatitig na may halong pag-aalala.

"Totoo ka ba?"-tanong ko. Hinawakan ko yung mukha niya.

"Ano ba? Ano ba ang nangyayari sa'yo?"

Parang totoo lahat. Bawat anggulo, kuhang-kuha pati boses.

"Oy Ivan, umayos ka nga!"

Tinawag niya pa ako. Hindi ko alam kung ano pa ang iisipin ko. Magkalevel lang ang mukha namin.

"Oy, Ivaaaaaaaaannnnnnnn~~~~~~"

"ARAAAAAAAAAAYYYYYYYYY!!!!!!"

Pinisil niya yung magkabilang pisngi ko at ini-stretch pa. Ang sakit nun ah!

Niyakap ko siya.

"Oy, ano ba ang nangyayari sa'yo. Ang wierd mo. Gusto mo ba akong ma--atu--luy--an?*cough**cough*"

Humiwalay ako sa yakap ko sa kanya.

"Sorry."

Ngayon ko lang napatunayan na pwede ka pa lang magising sa isa pang panaginip. At sa totoong buhay, kabaligtaran ang nangyayari sa panaginip. Akala ko mawawala na naman siya sa akin.

JAM's POV

"Oy, Ivaaaaaaaaannnnnnnn~~~~~~"

"ARAAAAAAAAAAYYYYYYYYY!!!!!!"

Pinisil ko yung magkabilang pisngi niya at ini-stretch pa. Ang wierd niya kasi.

O.O niyakap pa ako.

"Oy, ano ba ang nangyayari sa'yo. Ang wierd mo. Gusto mo ba akong ma--atu--luy--an?*cough**cough*"

Ouch naman. Gusto yata akong mamatay sa yakap niya eh.

"Sorry."

Hindi ko alam ang nangyayari sa kanya. Kanina nagising na lang ako at nakita ko siya na umiiyak ng tulog.

Tapos nung nagising ako, para naman siyang nakakita ng multo.

Then, he hugged me again.

"I'm sorry. Nag-alala lang kasi ako. Akala ko kasi mawawala ka na sa akin ng tuluyan."

I wrapped my arms around him.

"I'm sorry kung nag-alala ka. Ba't parang ang payat mo na?"

"Hindi kasi ako makatulog kaiintay sa'yo. Baka kasi iwan mo nanaman ako tulad ng dati."

Dati? Hmm..

Pero seriously, pumayat siya. Ilang nights na ba siya gising at ilang days din kaya akong tulog.

Ang huli kong naalala ay napukpok ako ng baseball bat sa ulo eh..

I didn't expect Ivan that he will do that.

"Never risk your life again coz I'll be going crazy if you're gone."

He said after kissing me on my lips.