ENTRY #07 - The Girlfriend
Nanlalaki ang mga mata ko habang patuloy parin ang mariing paglapat ng mga labi ni Xander sa labi ko. Pakiramdam ko nanghihina na naman ang mga tuhod ko dahil sa sensasyong nararamdaman ko ngayon.
It's been six years! Anim na taon na ang nakalipas ng huli kong maramdaman ang ganito. I won't deny. Many lips had kissed me before. Sa States pero bakit pag itong halimaw na 'to iba ang nararamdaman ko? Hindi dapat ganito!
'Isay tanga ka parin ba hanggang ngayon? Niloko at sinaktan ka niyang ugok na yan noon tapos ngayon isang halik niya lang tanga kana ulit? Bobo ka ba? Siya dapat ang mahulog sayo ngayon, hindi ikaw! Tandaan mo, gaganti ka. Dapat ang ending nito maiinlove siya sayo tapos sasaktan saka mo iiwan! Ganon dapat! Siya dapat ang masasaktan, okay? SIYA. So don't be stupid and do your plan!' Sermon sakin ng isip ko. Bumalik ako sa realidad. And this f*cking bastard is still kissing me!
Mabilis ko siyang tinulak palayo. Halatang medyo nabigla siya sa ginawa ko at naging reaksyon ko. He's looking at me intently. Para bang may gusto siyang basahin sa mga mata ko. But I'm so sorry dear, hindi ko hahayaan na ma-satisfied ka. I didn't like your kiss.
"Why? Why did you pushed me? Aren't you supposed to great me too like how you greeted Nathan a while ago?" He asked. Wala paring mababakas na emosyon sa mukha niya kundi ang matiim paring pagtiim ng mga bagang niya.
I faked a laugh. "Oh... you also want a hot greeting from me huh. Okay I'll give you. And I'll teach you how to kiss. Ang boring kasi nung kiss mo nakakawalang gana eh. Marunong kaba talaga?" I told him mockingly. Nakita kong lalo pang tumiim ang mga bagang niya at kumunot ang noo. Na siya namang ikinatuwa ko.
Yan. Yan ang gusto ko. Xander. Ganyang reaksyon ang gusto ko. Humanda kana Alexander Johnsen. Be ready to fall inlove with me so badly.
I slowly stepped towards him with my eyes not leaving him. A small smirk plastered in my face. Halatang naguguluhan siya sa kung anong gagawin ko.
I stop right in front of him. Halos isang dangkal nalang ang pagitan ng mga mukha namin.
Tinitigan mo muna siyang mabuti. Ganon din ang ginawa niya sakin. I saw his face softened a bit while staring at me. Pero hindi ko na yon pinansin. I focused myself in staring at him. Staring at the man who I used to love before. The man that I thought who love me sincerely. The man I thought would accept me from who I am. Lalaking akala ko magiging tagapagtanggol ko at di ako sasaktan. Lalaking unang minahal ko at pinagkatiwalaan ng puso ko.
But that was before. Nung tanga pa ako sa pagmamahal ko sa kanya. Pero this time iba na. I'm not the old Xhyril who's very naive, stupid and such a crying baby all the time dahil hinding hindi ko na ulit hahayaang mangyari sakin yon. Because I'll make sure that this time, this man in front of me is the one who will beg. Siya naman ang magmamakaawa sakin na wag ko siyang iwan.
I cut my thoughts and go back to reality. I slowly grab his shirt and pull down his head to meet my lips. Napakapit siya sa braso ko dahil sa pagkabigla.
'Didn't expect me to be this aggressive huh?' The back of my mind said.
I kissed him slowly at first. Letting him feel the softness of my lips. He's not responding. He doesn't even open his lips.
'Why Xander? Kelan kapa naging santo sa bait? Diba nga dati harap harapan kapang nakikipag-ano sa ibang babae habang tayo pa? Tapos ngayon akala mo ka santo na hindi makagalaw dyan. Fck you, a*shole!' Mura ko sa kanya sa isip ko. I pulled him closer to me again. This time mas hinigpitan ko na ang pagkakakapit ko sa batok niya palapit sakin.
