Η μοιρα της Αγαπης

Κεφάλαιο 18ο

Περπατησε αποφασιστηκα μεχρι την αυλη του σπιτιου και κοιταξε τριγυρω,σαν κατι να εψαχνε.Το βλεμμα του κολλησε στο δικο της.Μηπως ηταν η ιδεα του?Μηπως ηταν απο το πολυ ποτο?

Εκεινη στεκοταν σαν την Ιουλιετα και τον κοιταζε εκπληκτη.Εκεινος σαν το Ρωμαιο βρισκοταν κατω απο το παραθυρο του δωματιου της.

Δεν ηξερε τι ζητουσε αυτο το βραδυ,αλλα σιγουρα θα σκαρφαλωνε για ενα της φιλι.

Δεν χρειαζοταν να μιλησουν,το εκαναν τα ματια και τα λογια ηταν περιττα.Η Αγαπη νομιζε οτι ειχε αποκοιμηθει και εβλεπε ονειρο.Ηταν αδυνατον,να ειχε τοσο θρασος και να πηγαινε στο σπιτι της!!!Ποσο μαλλον οταν ειχε συναντηθει νωριτερα με τη νονα της!!!

Χωρις να το καλοσκεφτει ο Αλκης ανεβηκε,ευτηχως για αυτον δεν ηταν πολυ ψηλα,πηδηξε μεσα απο το παραθυρο και την πηρε αγκαλια.H Αγαπη ουτε καν αντισταθηκε.Χωθηκε στην αγκαλια του και εκεινος πολυ τρυφερα της φιλησε τα μαλλια.

''Πες μου οτι εισαι μονο ενα ονειρο...και οτι θα εχεις χαθει αυριο...'' του ψιθυρισε εκεινη ''μονο ετσι θα μπορεσω να ζησω μακρια σου...''

''Οχι δεν ειμαι ονειρο,ανοιξε τα ματια σου και κοιταξε με...ειναι αδυνατον να ειμαστε εμεις οι δυο χωρια''της απαντησε εκεινος και της σκουπισε τα δακρυα.

Εσκυψε να την φιλησει αλλα γυρισε το προσωπο της απο την αλλη.

''Τι πας να κανεις?Δεν πρεπει!!!''του ειπε και τον εσπρωξε μακρια της.Εκεινος παραπατησε και τραβωντας κι εκεινη μαζι του,επεσαν στο κρεβατι.

Ηταν τοσο αστειο ολο αυτο,που ξεκινησαν ταυτοχρονα να γελανε.Το διασκεδαζαν χωρις να τους νοιαζει τιποτα.

Ξαφνικα σοβαρεψαν και κοιταξε ο ενας τον αλλον με παθος.

''Θελω να σε φιλησω...''της ειπε οταν ακουστηκε ενας θορυβος στη σκαλα.

''Η Νονα μου!!!Πρεπει να φυγεις,μονο μην σε βρει εδω!!!Γρηγορα σηκω!!!'' του ειπε τρομοκρατημενη και τον εσπρωξε προς το πραθυρο.

-Οχιιιι,θα μεινω εδω μαζι σου!!Δεν θα τη φοβηθω,σε θελω και θα σε εχω!!!Μονο πες μου οτι με θες και εσυ...τη ρωτησε,ικετευοντας για μια ειλικρινη απαντηση.

-Φυγε σε παρακαλω...Κανε το για μενα...φυγεεεε!!!

Τοτε ακουστηκε εξω απο τη πορτα της Αγαπης,η φωνη της νονας της.

''Αγαπη εγω ειμαι.Εισαι ξυπνια?Γιατι ακουσα καποιους θορυβους.''

-Ναι νονα,σηκωθηκα για νερο!!!φωναξε δυνατα και υστερα εκανε νοημα στον Αλκη να φυγει.

-Φευγω μικρη  μου,αλλα θα συναντηθουμε ξανα.Της ειπε ο Αλκης και κατεβηκε αθορυβα απο το παραθυρο.

Τοτε ανοιξε η πορτα και μπηκε μεσα στο δωματιο η νονα της και κοιταξε γυρω της.

-Το παραθυρο γιατι ειναι ανοιχτο?

-Ειχε πολυ ζεστη,γι'αυτο....

-Ειναι ομως αρκετα χαμηλο και μπορει να μπει ο οποιοσδηποτε!!!Κλειστο!!!

Η Αγαπη πηγε στο παραθυρο και μεχρι να το κλεισει κοιτουσε εξω και χαμογελουσε.

Ο Αλκης αφου βεβαιωθηκε οτι ολα ειναι καλα και μπορει να φυγει,μπηκε στο αμαξι χαμογελαστος.

-Ενταξει ιπποτη?Ολα καλα?

-Μπορει να μην ειναι τοσο καλα,αλλα θα τα καταφερω και θα το δεις.Του ειπε και ξεκινησαν για το σπιτι του Παντελη.

Η Αγαπη ξαπλωνοντας για να κοιμηθει,ανοιξε το ημερολογιο της,εγραψε κατι με κεφαλαια γραμματα,το εκλεισε και το κλειδωσε στο συρταρι της οπως παντα.

Το μυστικο της ηταν φυλαγμενο καλα και το ηξερε μονο αυτη,η καρδια της και το ημερολογιο της.

Αυτο που ειχε γραψει δεν επρεπε να το μαθει κανενας αλλος.

-