Η μοιρα της Αγαπης

Κεφάλαιο 13ο

Ο Αλκης ολο το βραδυ ειχε  χαθει στις σκεψεις του και κανενας  δεν μπορουσε να τον βγαλει απο αυτες.Δεν ακουγε τιποτα απο αυτα που συζητουσαν οι αλλοι.Καποια στιγμη ομως σαν να  ξυπνησε απο ληθαργο,ακουσε καποιον να αναφερεται στην ιστορια που συνεβη εκεινο το βραδυ που απολυθηκαν.

-Ετσι που λετε...τον επιασε μια του δρομου και ερχισε να του λεει κατι κουφα...Πες και εσυ ρε Αλκη.... το θυμασαι αυτο?

-Για πειτε ρε μαγκες τι ακριβως εγινε?Φαινεται να εχει ενδιαφερον η ιστορια...Ειπε ο Παντελης που δεν ηταν παρον τοτε.

-Τιποτα δεν εγινε...μαλακιες...ειπε ο Αλκης και σηκωθηκε να φυγει.

Αφου τους καληνυχτησε,πηρε το δρομο για το σπιτι.Αυτο  το ξημερωμα ,οταν τελικα τον πηρε ο υπνος,ο εφιαλτης μεταμορφωθηκε σε ενα ομορφο  ονειρο...ενα ονειρο που ηθελε να ζησει.

Φτανοντας στο σπιτι η Αγαπη,ετρεξε για να παει στο δωματιο της και να μεινει μονη της.Ηθελε να σκεφτει,ολα αυτα που συνεβησαν μερικες ωρες πριν.

Την ωρα που ηταν ετοιμη να ξαπλωσει,χτυπησε η νονα της τη πορτα.

-Ελα μεσα νονα...δεν εχω κοιμηθει ακομη...

-Ηθελα να μαθω πως περασατε...Μα για να σε δω...εκλαιγες?

-Εγινε αυτο που περιμεναμε νονα μου...τον συναντησα...αλλα στο ορκιζομαι πως δεν συνεβη τιποτα αλλο!!!

-Ωραια τοτε!!!Μια χαρα!!!της ειπε ικανοποιημενη.

-Νονα.....

-Ναι?

-Τιποτα...Καληνυχτα...

-Καληνυχτα!!!

Και ετσι απλα εφυγε απο το δωματιο,χωρις να πει τιποτα παραπανω.

Η Αγαπη οσο τα σκεφτοταν,τοσο πιο σιγουρη ηταν πως αυτον τον ανθρωπο τον ηθελε...αλλα δεν μπορουσε να τον εχει.Ευτηχως που δεν της μιλησε εκεινος γιατι μπορει να την παρεσερνε και τοτε θα ηταν πραγματικα ανοητη αφου δεν ειχε πια μελλον μαζι του.

Οταν αφησαν την Αγαπη εξω απο το σπιτι της,η Χαρα ειπε στον Αγγελο τι ακριβως συνεβη οταν πηγε να γυρεψει τα γοβακια.Ενω στην Αγαπη οταν εφτασε στο αυτοκινητο και ενω ειχε κρυψει  το χαρτακι,της ειπε οτι μεσα σε τοσο κοσμο δεν μπορεσε να τον βρει.

-Μα καλα εισαι τοσο χαζη?Δεν επρεπε να το παρεις το σημειωμα...Τωρα τι θα κανουμε?

-Εγω το ξανασκεφτηκα και μετανιωσα που δεν της το εδωσα!!!Εγω αυριο κιολας θα το δωσω και τσιμουδια.

-Και αμα το μαθει η νονα της?

-Ποιος μιλαει...αυτος που ενω την εβλεπε να πεφτει στην αγκαλια του Αλκη,ουτε καν ανακατευτηκε...

-Εγω...ηθελα απλως....

-Σε καταλαβαινω Αγγελε,μην σκας...Γι'αυτο και εγω θα της το δωσω και ας αποφασισει μονη της..στο φιναλε δικια της ειναι η ζωη...

''Η' μηπως οχι?''

Ετσι και εγινε.Μολις ξυπνησε η Αγαπη,της τηλεφωνησε η Χαρα και την καλεσε στο σπιτι της για καφε.

Μολις της εξηγησε για το σημειωμα,της το εβαλε μπροστα της και της ειπε να το διαβασει.

-Δεν εχει κανενα νοημα...ειπε εκεινη στη Χαρα.

Ετσι πηρε μπροστα της το αναμμενο κερι και πηρε το χαρτακι για να το καψει.

-Εισαι σιγουρη?την σταματησε η φωνη του Αγγελου.

''Ειμαι?''αναρωτηθηκε η Αγαπη.