Η μοιρα της Αγαπης

Κεφάλαιο 20ο

Της κρατουσε το χερι και την κοιτουσε μαγεμενος.

-Ακουσα καλα?Θα ειμαστε μαζι?

-Αυτο μου ζητησες,Αλκη.Και ειναι αυτο που λαχταρω κι εγω.Απλως ειμαστε αναγκασμενοι,να το το κραταμε μυστικο.Ειπε διστακτικα η Αγαπη.

-Θα ειναι το μυστικο μας,Αγαπη.Το υποσχομαι.

-Μη με πληγωσεις μονο...του ειπε και εκεινος την τραβηξε απαλα στην αγκαλια του.

-Στο ορκιζομαι στη ζωη μου.Της ψυθυρισε και την εσφιξε πανω του.Εισαι η ζωη μου,δεν θελω να σε χασω.

Του χαμογελασε και ηταν το ωραιοτερο χαμογελο που ειχε δει ποτε του.

Οταν περασε η ωρα,την γυρισε στο σπιτι του Αγγελου και της Χαρας.Ηθελε τοσο να την φιλησει αλλα οταν εσκυψε προς το μερος της,εκεινη εβαλε τα δαχτυλα της στα χειλη του.

-Οχι ακομη...Θα ερθει η καταλληλη στιγμη.Του ειπε και εκεινος,κουνησε το κεφαλι του,χωρις να φερει αντιρρηση.

Οταν ανοιξε η πορτα,η Αγαπη αντικρισε δυο βλεμματα γεματα κατανοηση.Ο Αγγελος και η Χαρα,δεν χρειαζοτανε να πουνε κατι.Ηξεραν ηδη.

-Η Νονα μου,θα θυμωσει πολυ εαν το μαθει...Ισως δεν θα πρεπε να αναφερεται ουτε αυτο το συμβαν.

-Αυτο θα κανουμε.Τι φιλοι ειμαστε,εξαλλου.Της ειπαν και την αγκαλιασαν.

Ηταν ευτιχισμενη με τον Αλκη.Ναι ηταν.Λες και της εδινε δυναμη εκεινος,λες και ηταν η δικη του ανασα που την κρατουσε στη ζωη.

Ο Αλκης πρωτη φορα ενιωθε την αγαπη.Την πραγματικη αγαπη.Την ειχε διπλα του και δεν θα αφηνε κανεις και τιποτα να του τη στερησει.

Οι μερες περνουσαν και εκεινη εβρισκε προφασεις να ειναι μαζι του.Προσπαθουσε να το παιζει θλιμμενη,μπροστα στη νονα της.Ηξερε πως δεν τα καταφερνε τοσο καλα αλλα επρεπε  να βαλει τα δυνατα της.

Ενα πρωι η Χαρα ηταν μονη στο σπιτι οταν ξαφνικα μια δυναμη ανοιξε τη εξωπορτα και τη τρομαξε.Ειδε μπροστα της,μια εξαγριωμενη γυναικα.Ηταν εκεινη.

-Τωρα που ειναι απων ο Αγγελος,θελω να κανεις κατι για μενα.

-Γιατι μπηκες μεσα ετσι?Ρωτησε η Χαρα,μολις βρηκε την ανασα της.

-Οπως θελω θα μπαινω.Οτι θελω εγω θα γινεται και οχι οπως θελουν οι αλλοι.

-Τι ακριβως θελεις απο μενα?