Η μοιρα της Αγαπης

Κεφάλαιο 12ο

''Θα καθομαστε σαν τους μαλακες και θα αγναντευουμε τη θαλασσα?''

-Εχεις δικιο...εξαλλου ηρθαμε για να περασουμε καλα...απαντησε απογοητευμενος ο Αλκης,που πιστευε οτι εκεινη θα γυρνουσε για να παρει τις γοβες της.

Ετσι ολοι μαζι μπηκαν στο μπαρακι,καθισαν και παρηγγειλαν.

Ο Αλκης προσπαθουσε μηπως και την εντοπισει,μεσα στο κοσμο αλλα δυστηχως εκεινη δεν φαινοταν πουθενα.

''Μα που πηγε?Μονη της ηταν η' με παρεα?''αναρωτιοταν και γυριζε τη ματια του δεξια και αριστερα.

-Ψαχνεις κατι?τον ρωτησαν οι αλλοι.

-Τη κοπελα ψαχνω,για να της δωσω τα παπουτσια της...

 Η Χαρα τοση ωρα μονη της,ανησυχησε.Επαιρνε τηλεφωνο τον Αγγελο αλλα δεν το σηκωνε.Σηκωθηκε για να βγει εξω και να τους ψαξει,οταν ειδε πως ενας αγνωστος κρατουσε τις γοβες της Αγαπης.

''Περιεργο'' σκεφτηκε,αλλα μετα το μυαλο της πηγε στη μοιραια συναντηση και ταραχτηκε.''Ας ειναι καλα!!!αλλα μαλλον θα ειναι και ο Αγγελος μαζι της...''Καθησυχασε τον εαυτο της.

Αφου πληρωσε και πηρε το τσαντακι της,βγηκε στη παραλια και περιμενε να φανουν.

Μετα απο κανενα πενταλεπτο τους ειδε να ερχονται και ετρεξε κοντα τους.Δεν χρειαζοταν  να ρωτησει τι εγινε,αφου ειδε τα ματια της Αγαπης που ηταν κοκκια απο το κλαμα.

-Εισαι καλα?την ρωτησε και την αγκαλιασε.

-Ναι ενταξει ειμαι...παμε να ψαξουμε για τα γοβακια μου...

-Τα εχει εκεινος Αγαπη.Τον ειδα που τα κρατουσε και ξαφνιαστηκα....μετα βεβαια φανταστηκα τι ειχε γινει.Αλλα γιατι τα εβγαλες?ρωτησε ολο περιεργεια η Χαρα.

-Για να χορεψω...αλλα παραπατησα και εκεινος με κρατησε...

-Παντα τοσο ρομαντικη...Λοιπον εγω θα παω μεσα και θα του τα ζητησω!!!Εξαλλου δικα σου ειναι!!!Ειπε ο Αγγελος.

-Ας παω εγω καλυτερα!!!Μην γινει και κανενας καβγας...Πηγαινετε στο αυτοκινητο και ερχομαι κι εγω.Προτεινε η Χαρα.

-Ενταξει,αλλα αμα αργησεις θα ερθω να σε βρω.

-Παιδια,αληθεια δεν χρειαζεται...ειπε η Αγαπη,αλλα η Χαρα ηδη πηγαινε προς το μπαρακι.

Μπηκε μεσα και μολις τους εντοπισε,εκανε νοημα στον Αλκη να ερθει προς το μερος της.

Εκεινος στην αρχη νομιζε οτι η κοπελα,κανει νοημα σε καποιον αλλο και δεν εδωσε σημασια.Εβλεπε ομως πως αυτη επεμεινε και τοτε σηκωθηκε απο την θεση του και την πλησιασε.

-Παμε λιγο εξω,θελω να σας πωωωω.Του φωναξε η Χαρα και ο Αλκης την ακολουθησε.Μολις βγηκαν,εκεινον τον ετρωγε η περιεργεια να μαθει τι τον ηθελε.

-Λοιπον οριστε ηρθα,για πειτε μου.

-Θα ηθελα τις γοβες που εχετε.Ξερετε ανηκουν στη φιλη μου και τις θελει πισω.

-Γιατι δεν ηρθε λοιπον η φιλη σας,να μου της ζητησει η ιδια?Καιγοταν να μαθει ο Αλκης.

-Εφυγε!!!Ικανοποιημενος?Ηρθα να τις παρω εκ μερους της...

''Ελεος δηλαδη με τον βλακα που μπλεξαμε...''

-Γιατι μου φαινεστε εκνευρισμενη?Τελος παντων περιμενετε λιγο....Της ειπε της Χαρας και μπηκε ξανα στο μαγαζι.

''Ουφ,επιτελους...ολα καλα''

Ελα ομως που ο Αλκης ηθελε να την ξανασυναντησει κι ετσι βρηκε μια πολυ καλη αφορμη.Ετσι επειστρεφοντας αντι να δωσει στη Χαρα τα παπουτσια της Αγαπης,της εδωσε ενα διπλωμενο χαρτι.

-Τι ειναι αυτο?ρωτησε εκεινη θυμωμενη.

-Δωστε το στη φιλη σας και μολις το διαβασει θα καταλαβει.-

-Μα.....δεν προλαβε να διαμαρτυρηθει η Χαρα,οταν ο Αλκης της ειπε καληνυχτα και εφυγε.

''Τωρα μαλιστα...Ποιος την ακουει την νονα της Αγαπης....Μηπως δεν πρεπει να το δωσω το σημειωμα?Μηπως πρεπει να το πεταξω?...Αλλα οχι...εγω θα το δωσω και μακαρι να κανω το σωστο...''ειπε στον εαυτο της  και ξεκινησε για το αυτοκινητο.