Η μοιρα της Αγαπης

Κεφάλαιο 24ο

Ο Αλκης ανοιξε με δυσκολια τα ματια του και προσπαθησε να εστιασει καπου,ετσι ωστε να καταλαβει που βρισκοταν.Σιγουρα δεν ηταν το δωματιο του.Το μυαλο του θολο,δεν μπορουσε να θυμηθει τις τελευταιες στιγμες που ειχε ζησει,για να καταλαβει τι ειχε συμβει και βρισκοταν σε ενα ψυχρο δωματιο νοσοκομειου.Ναι,βρισκοταν σιγουρα στο νοσοκομειο.Αλλα τι στο καλο,ειχε συμβει?

Η πορτα του δωματιου ανοιξε μερικα εκατοστα και ξεπροβαλλε το κεφαλι του Νικολα.Στο προσωπο του χαραχτηκε ενα τεραστιο χαμογελο.Ανοιξε τη πορτα κανονικα και μπηκε μεσα.

-Δοξα το Θεο!Συνηλθες γιε μου...ειπε απαλα και εβγαλε απο τη τσεπη του ενα χαρτομαντηλο,για να σκουπησει τα δακρυα του.

-Γιατι βρισκομαι εδω?Ρωτησε σιγανα ο Αλκης,κοιτωντας τον σαν χαμενος.

-Δεν θυμασαι?Ισως καλυτερα να φωναξω τον γιατρο.Ειπε ανησυχος ο Νικολας και αποχωρησε.

-Περιμενε...εκανε να φωναξει ο Αλκης,αλλα βγηκε σαν ψιθυρος απο τα χειλη του.Ποσο κουρασμενος ενιωθε.

Ο γιατρος μπηκε τοτε στο δωματιο και αφου τον εξετασε,βγηκε να ενημερωσει.

Κοιταξε τον Νικολα και του ειπε,οτι δεν υπαρχει καποιο προβλημα και πως σιγα σιγα θα αρχισει να θυμαται.

-Ισως καλυτερα θα ηταν να μην θυμηθει...Ειπε ο Αγγελος και κοιταξε λυπημενος,τη Χαρα.

-Δικιο εχεις,αλλα πρεπει να του το πουμε.Ο Νικολας χαμηλωσε το κεφαλι και σκουπισε ξανα τα ματια του.

Ειχε μαθει τα παντα για την Αγαπη και τη σχεση της με τον Αλκη.

Ακουσαν στο διαδρομο βηματα απο ψηλοτακουνα και γυρισαν και οι τρεις το βλεμμα τους,προς τα εκει που ακουγοταν ο θορυβος.

Η Μαργαριτα,η πρωην γυναικα του Αλκη τους πλησιασε και απευθυνθηκε στον Νικολα.

-Θελω να τον δω!Απαιτησε.

-Πως το εμαθες?Αναρωτηθηκε ο Νικολας.

-Εχει σημασια?Πηγε και εμπλεξε με αυτη τη μικρουλα και να τα τωρα!

-Μη το πιανεις το κοριτσι αυτο στο στομα σου Μαργαριτα!

-Γιατι?Σου θιξαμε τη νυφη?Τον αγαπουσα τον Αλκη και ακομη τον αγαπαω!

-Ο Αλκης δεν ηταν ποτε για τα μουτρα σου!Ο εαυτουλης σου σε ενοιαζε παντα Μαργαριτα,δεν εχεις καμια δουλεια εδω!Φυγε!