Just friends?

Κεφαλαιο 15

Ηταν η τελευταια μερα της εκδρομης και τα πραγματα ειχαν ηρεμησει λιγο. Με τον Αρη δε μιλησαμε για αυτο που εγινε ξανα. Δεν τον αφησα εγω να μου μιλησει παρα τις προσπαθειες του. Ημασταν ολοι μια "παρεα" ομως αποφευγαμε να μιλησουμε καποιοι με καποιους. Οκ ειχαμε χωρισει ομως και παλι μειναμε φιλοι. "Φιλοι".  Ουτε με τον Αλεξη μιλουσαμε...ημασταν και με αυτον στην ιδια παρεα ομως δεν μιλουσε ο ενας στον αλλον. Παρολα αυτα ομως... Γενικα ημασταν καλα. Εγω το αποδεχτηκα αυτο που εγινε πολυ πιο γρηγορα απ οτι περιμενα.

 Ημασταν στο ξενοδοχειο για ξεκουραση πριν την τελευταια μας εξοδο στο νησι, και τα κοριτσια αυτη τη στιγμη λειπανε στο δωματιο κατι αλλων κοριτσιων για κατι ρουχα. Εγω δε τις πολυσυμπαθω αυτες και τα αισθηματα νομιζω ειναι ακοιβαια, οποτε δε πηγα. Εκει που καθομουνα και χαζευα τις φωγογραφιες που βγαλαμε αυτες τις μερες, ακουω την πορτα να χτυπαει γρηγορα...φτου σου..πανω που πηγα να ηρεμησω. Ανοιγω και βλεπω εναν Αλεξη απο τη μια να γελαει αλλα απο την αλλη να ειναι λαχανιασμενος.
-"Αμ... Αλεξη;"
-"Μυρτω σε παρακαλω να μπω;" μου λεει κοιταζοντας πισω του.
-"Εεεε..." δεν καταλαβαινα τι γινοτανε.
-"Ξερω τα πραγματα εχουν γινει λιγο σκατα αλλα σε παρακαλω ασε με να μπω μονο για λιγο και μετα θα σου αδειασω τη γωνια."
-"Αντε μπες. Αλλα για λιγο ετσι!" του ειπα ηττημενη.
-"Θενξ εισαι υπεροχη" μου λεει και μου μπουκαρει στο δωματιο, ακομα λαχανιασμενος
-"Για πες τι κανατε παλι;" του λεω
-"Καναμε μια φαρσα στον γερο στο 234... θα γελας μεχρι αυριο... Και τωρα μας κυνηγαει με ροπαλο" λεει και ορμαει στο κρεβατι
-"Παλι φαρσα; Αφηστε τον ησυχο τον ανθρωπο" του λεω στριφογυριζοντας τα ματια μου
-"Ελα τωρα σιγα αντεχει αυτος" μου λεει και το διασκεδαζει.
-"Σε πεντε λεπτα να εχεις φυγει" του λεω και απομακρυνομαι. Μετα απο λιγο τον βλεπω απο τον καθρεφτη να κοιταζει πονηρα. Ωχ κατι εκανε. Και ναι ειχα δικιο φερνει το χερι του μπροστα και τον βλεπω που κρατουσε ενα βρακι. Το δικο ΜΟΥ βρακι. Οχι δε το κανε.