Just friends?

Κεφαλαιο 14

***gif gif gif gif gif gif gif gif***

Ηρθε επιτελους η μερα της εκδρομης. Ηταν ολα τελεια, η διαθεση ολων μας, η φαση στο λεωφορειο, οι βλακειες που καναμε στο πλοιο. Ολα. Ενα προς ενα. Μετα απο πολλες ωρες ταξιδι φτασαμε επιτελους στη Σαντορινη. Ημασταν πτωμα αλλα ειπαμε με τα κοριτσια να κρατηθουμε οσο περισσοτερο μπορουμε ξυπνιες, μιας και ηταν η πρωτη μερα. Το δωματιο μας ηταν το μεγαλυτερο οποτε ειμαστε ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΩΛΟΦΑΡΔΕΣ. 

Οσο εμεις τακτοποιουσαμε τα πραγματα και χαζευαμε το δωματιο, ακουγαμε απ εξω τα παιδια που πηγαινοερχνταν απο δωματιο σε δωματιο αναλογα με το που ηταν οι φιλοι τους. Ενας χαμουλης γενικα. Καποια στιγμη, χτυπαει το τηλεφωνο και ηταν τα αγορια απο το δωματιο τους για να μας πουν οτι θα ερθουν σε εμας.

Οταν ηρθαν, καθοταν η Φανη με τον Στελιο και η Ηρω με τον Θανο αγκαλια. Εγω παλι αντι να ειμαι στην αγκαλια του Αρη οπως θα επρεπε, καθομουν αναμεσα στον Αλεξη και τον Αρη οκλαδον καθως παιζαμε χαρτια. Μη ρωτατε γιατι... ειμαι ανισορροπη και ενιωθα ασχημα να καθομαι αγκαλια με τον Αρη μπροστα στη μαπα του Αλεξη. Χωρις λογο και αιτια βεβαια. Μονη μου. Για αλλη μια φορα.

Τις επομενες μερες περασαμε τεεεεεελεια. Γυριζαμε ολο το νησι, βγαζαμε φωτογραφιες, καναμε αναμνησεις. Ηταν ιδανικα ολα. Τα βραδια μαζευομαστε στα δωματια, παιζουμε, βγαζουμε βιντεο. 

Δε θα ξεχασω που ενα βραδυ πιασαν δυο μαθητες να το κανουν σε μια κρυφη γωνια του διαδρομου, και απο τοτε βαλανε σεκιουριτι να φυλαει τους διαδρομους και να μην μπαινοβγαινουν ατομα απο τα δωματια τα βραδια.

Εμεις ομως δε το ξεραμε, και ηταν τα αγορια σε εμας, οταν ομως θελαμε να κοιμηθουμε, ηταν πλεον πολυ αργα και τα αγορια πηγαν να φυγουν αλλα δεν μπορουσαν. Οποτε τη βαααψαμεεεε....

Αρα το απλα να βγουν δεν ηταν επιλογη. Αποφασισαμε λοιπον να κοιμηθουν εδω, στο κατω κατω το δωματιο ειναι μεγαλο. Στα μονα κρεβατια κοιμηθηκαν τα αλλα δυο ζευγαρακια (στριμωχτηκαν, δε τους χαλασε) και στο διπλο (δηλαδη υπερδιπλο) εγω και τα δυο αγορια.
Ο Αρης ειχε κοιμηθει ηδη αλλα εγω δε μπορουσα. Ημουν στη μεση και αυτο ειναι τοσο αβολο. Γυρναω πλευρο προς την μερια του Αλεξη.

-"Πστ" τον σκουνταω και γυρναει αμεσως.

-"Τι;" ψιθυριζει

-"Κοιμασαι;"

-"Τσου"

-"Ουτε εγω μπορω να κοιμηθω"

-"Θες να ερθω εγω στη μεση μηπως;"