Just friends?

Κεφαλαιο 4

Γενικα ο καιρος περναει φυσιολογικα. Με τα κοριτισια εχουμε γινει μια παρεα, βγαινουμε βολτες, πηγαινουμε για καφεδες, εχουν ερθει και σπιτι μου. Με τον Αρη δεν παει καπου συγκεκριμενα αλλα πιστευω ειναι εμφανης η συμπαθεια που εχουμε ο ενας για τον αλλον. Και μ αρεσει που εχω κατι τετοιο, ειναι πολυ.... φυσιολογικο. Ειναι ωραιο. Με τον Αλεξη περιεργως τα παμε καλα, οσο παιρναει ο καιρος αρχιζω να τον συμπαθω λιγουλαααακι...δηλαδη εχει την φαση του το παιδι νταξει. Γελαμε, τη λεμε ο ενας στον αλλον, κραζομαστε. Εχει πλακα.

Ειμαστε λοιπον σχολειο,, και στη λογοτεχνια μας βαλανε σε ομαδες να δουλεψουμε πανω σε μια εργασια. Τα κοριτσια μου ειπαν οτι αυτη η διαδικασια γινεται στη τυχη...Ωχ... Δε θελω να σκεφτομαι τι μπορει να σημαινει αυτο...Ειμαι γκαντεμω ετσι κι αλλιως. Μολις ακουω το ονομα μου μαζι με μιας αλλης κοπελας ξεφυσαω απο ανακουφιση.  Δεν ηθελα να με βαλουν με κανεναν αντιπαθητικό ή με κανεναν που να μη κανει τιποτα. Παω να χαμογελασω στην κοπελα που ηδη με κοιτουσε χαμογελαστη αλλα ακουω απο διπλα και τη φωνη του πολυαγαπητου μου Αλεξη.

-"Εμ κυρια συγγνωμη δε θελω να επεμβαινω αλλα ξερετε εγω με την Μυρτω μένουμε διπλα οποτε θα βολευε να μπουμε μαζι για την ευκολία και των δυο μας. " ΤΙ ΠΕΤΑΓΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟΣ.

-" Αγορι μου δε ξερω, αν θελει και η κοπελα φυσικα δεν εχω κανενα θεμα"

Παω να πω ενα απελπισμένο οχι αλλα ο Αλεξης μου πεταει στο κεφαλι τη κασετινα της κοπελας που καθοτανε στο μπροστα θρανιο και με εκοψε. Αουτς! Συγγνωμη η καθηγητρια μας ΔΕ ΤΟ ΕΙΔΕ ΑΥΤΟ; 

Να μη τα πολυλογω, καταληξαμε στην ιδια ομαδα. Βγαίνοντας απο την ταξη, χωνεται διπλα μου ο Αλεξης χαμογελωντας. Παλι.Τον ειπα ηλιθιο και αυτος ειπε "δε θα με τρωνε εμενα οι διαδρομες επειδη δε με πας εσυ" και μετα εφυγε. Νταξει μωρε ενιωσα λιγο ασχημα... δεν ειναι οτι δε τον παω απλα... ε μου κανει λιγο τη ζωη δυσκολη. Ειναι πολυ κρυο ζεστη το πραγμα μαζι του. Μετα απο αυτο το σκηνικο δε με πειραξε ολη μερα (ευτυχωωωωωως). 

Οσο περναει η μερα βεβαια τοσο σιγουρευομαι οτι θα κανω οοολη τη δουλεια μονη μου. Δε τον κοβω και πολυ εργατικο ή προθυμο να συμμετεχει σε εργασιες. Αλλα εξηγημενα πραγματα. Οσο δε βοηθαει, τοσο ξυλο θα τρωει.

Οταν τελειωσε το σχολειο, ξεκινησαμε μαζι για το σπιτι ως συνηθως, αλλα αυτη τη φορα πηγαμε και οι δυο στο δικο μου για να ξεκινησουμε την εργασια. Να μην πω καλυτερα ποση γκρινια ακουσα που ηθελα να την ξεκινησουμε αμεσως.