Μετα απο 3 μερες κλεισμενη στο σπιτι δεν αντεξα αλλο και παρα τις αντιρρησεις της μανας μου που απο τη στιγμη που βγηκα απο το νοσοκομειο με εχει πριξει, πηγα μεχρι το μινι μαρκετ της γωνιας να παρω χαζομαρες να φαω. Δε με αφηνει να κανω τιποτα αυτη η γυναικα. Φοβαται με το παραμικρο. Οποτε περισσοτερο βγηκα γιατι ηθελα να δω λιγο κοσμο. Ο καιρος ηταν ετοιμος να βρεξει και μπουμπουνιζε, αλλα πιστευα οτι θα προλαβω να παω και να γυρισω.
Μπηκα, πηρα 2 σακουλακια πατατακια, 1 γαριδακια, 1 δρακουλινια, 4 πακετα διαφορετικα ζελεδακια, 3 πακετα μπισκοτα και φυσικαααα ΣΟΚΟΛΑΤΟΥΧΟ. Ο παραδεισος μου.
Ενω περπατουσα προς το σπιτι, ακουω να φωναζουν το ονομα μου. Γυρναω και βλεπω τον Αλεξη. Στεκοταν λιγα βηματα μακρια μου. Ειχε μια περιεργη εκφραση. Το παιρνει αποφαση και ερχεται πιο κοντα μου.
-"Γεια"
-"Γεια..."
-"Πως εισαι;" μου λεει.
-"Μπα, σε νοιαζει;" του λεω δειχνοντας του οτι με πειραξε που δε πατησε το ποδι του στο νοσοκομειο τοσες μερες.
-"Φυσικα και με νοιαζει Μυρτω με δουλευεις; " μου λεει και ειναι πολυ ηρεμος. Μακαρι να μπορουσα να πω το ιδιο.
-"Α για αυτο βαρεθηκα να σε βλεπω στο νοσοκομειο; Επειδη σε νοιαζει τοσο πολυ; " του λεω και ειμαι ψυχρη. Αρχισε να βρεχει. Τελεια...κρυωνω λιγο.
-"Να σου δωσω το μπουφαν μου;" μου λεει και ειλικρινα τωρα, πως σκατα το καταλαβε...
-"Οχι" του λεω τελικα.
-"Μη κανεις σαν μωρο" μου λεει και μου το δινει. Κατευθειαν μου ηρθε το αρωμα του. Ποσο μου εχει λειψει αυτο το αρωμα. ΟΧΙ. Θα κρατηθω. Το βγαζω και του το δινω.
-"Μη κανεις οτι νοιαζεσαι, ειχες τροπους να το δειξεις αν ηθελες" του λεω. Ενταξει επιμενω σε αυτο αλλα το οτι δε το σχολιαζει μπορει να με τρελανει.
-"Ξερεις το οτι δεν με ειδες στο νοσοκομειο δε σημαινει και οτι δεν ημουν εκει." λεει και πιανει το σβερκο του. Αχ αυτη η κινηση. Δειχνει αμηχανια αλλα και παλι μου αρεσει περισσοτερο απο οτι θα επρεπε. Αλλα τι εννοει τωρα...η βροχη δυναμωνε κ αλλο εν τω μεταξυ...πηγα να τον ρωτησω τι εννοει αλλα με εκοψε το αμαξι που σταματησε διπλα μας. Ανοιγει το παραθυρο λιγο και ηταν η Χαρα, η μεγαλυτερη φιλη της Ηρως και της Φανης.
-"Μπειτε μεσα καλε τι κανετε στη βροχη" μας λεει φωναζοντας λογω της δυνατης βροχης.
ESTÁS LEYENDO
Just friends?
FanficΗ Μυρτω (Barbara Palvin) ειναι η καινουρια. Για κακη της τυχη μενει διπλα απο το ατομο που την εκνευρισε απο την πρωτη κιολας μερα(Francisco Lachowski). Παρόλα αυτα, σιγα σιγα αναπτυσσεται μια φιλια μεταξυ τους. Θα μεινει ομως μονο εκει; Θα καταφερο...