Just friends?

Κεφαλαιο 26

Αφου περασανε οι βαρετες ωρες του σχολειου αποφασισαμε να παμε για καφε με τον Αλεξη. Ηταν ωραια. Το θεμα του Πετρου δε το ξαναανεφερα και ουτε και εκεινος. Ωραια. Τη γλιτωσα για τα καλα. Δε θελω να τον ξαναδω τον Πετρο και θα του κοψω λιγο τον αερα γιατι πρωτον μου δημιουργει προβληματα με τον Αλεξη και δευτερον με τρομαξε αρκετα τη μερα που βγηκαμε 'φιλικα'. Αν και ειχε πει οτι ηρθε γιατι ειχε φιλους εδω. Οποτε δε ξερω αν αυτο σημαινει οτι θα συχναζει στην περιοχη ή οχι.

Καποια στιγμη μπαινουν οι φιλοι του Αλεξη και καθονται για λιγο μαζι μας. Με τον Αρη τα πραγματα ητανε μια χαρα. Τα βρηκανε με τον Αλεξη εντελως και ειμαι ευγνωμων που δε κρατησε κανενας κακια στον αλλον. Περασαμε ωραια οσο καθισανε μαζι μας. Βεβαια μετα φυγανε γιατι ο Αλεξης πετουσε οπως παντα μεσα στην ευγενεια μπιχτες για να φυγουν. Βασικα τι μπιχτες...τους εδιωξε κανονικα. Ε και αυτοι ομως πετουσαν καφριλες. Οποτε καλα να παθουν.
Οταν γυρισαμε σπιτι οι γονεις μου ελειπαν και ο αδερφος μου ηταν σε εναν φιλο του απεναντι. Οποτε  βρηκαμε την ευκαιρια να μαγειρεψουμε. Βασικα ο Αλεξης προσπαθουσε να μου αποδειξει οτι μπορει αλλα ποιος τον πιστευε και αυτον...κανεις. Το παιδι δε το χει. Χαλια μου την εκανε την κουζινα και αντε να καθαριζω μετα. Καποια στιγμη χτυπαει το κουδουνι.

-"Γεια" ηταν ο Πετρος. Την τυχη μου....καταρχας πως εμαθε που μενω.

-"Γεια...τι θες;" του ειπα και απομακρα και αμηχανα.

-"Μπορω να περασω;" 

-"Μυρτω ποιος ειναι;" ακουγεται η φωνη του Αλεξη απο μεσα...

-"Τι στο διαολο θες εσυ εδω;" του λεει φορτωμενος μολις τον βλεπει. Ε ενταξει λογικο. Το δικιο να το πουμε.

-"Θελω να της μιλησω" λεει ο Πετρος.

-"Δεν εχεις τιποτα να της πεις" του λεει και πριν προλαβει να μιλησει του κλεινει τη πορτα στα μουτρα. 

-"Ε τωρα γιατι το εκανες αυτο;" του λεω εγω.

-"Με δουλευεις; Μετα απο το πως φερθηκε ο ψυχακιας;" 

-"Απλα να δουμε τι εχει να πει."

-"Οχι. Με τιποτα."

-"Σε παρακαλω."

-"Οχι." 

-"Ελαααα"

-"Οχι"

-"Για μενα..."

-"Οχι"

-"Μπορεις να κατσεις και εσυ μαζι"

-"..."