Crime

Crime 19.Bölüm

'İçeride kaç kişi var?'        Nathan Gina'yı kenara doğru ittirip silahını beline yerleştirdi.

'Bizden kimse kalmadı.Diğerleri iyiler ama senin bulduğun herifler çabuk pes ettiler Nathan.'      İçimde bir rahatlama hissettim çünkü diğerleri iyiydi.Gina hala ne olduğu anlamamış bir şekilde bana bakıyordu.Kolumdaki kanın bileğimden süzülüp yere damladığını gördüm.Aldırış etmeden kendimi toparlamaya çalıştım.

Kontrolümü kaybetmeden önce arkamı dönüp bana ateş eden adama doğru şarjörü boşaltmaya başladım.Nathan arkamdan gelip başıma vurunca dengemi kaybedip yere düştüm.Açık tutmaya çalıştığım göz kapaklarım kontrolüm dışında kapandı.

(JUSTIN'İN GÖZÜNDEN)

Saat gece yarısını geçiyordu ve Ruby hala gelmemişti.Salonda dolaşmaya ve nerede olabileceğini düşünmeye devam ettim.Bana geç geleceğini ve beklemememi söylemişti ama onunla konuştuktan sonra dediği gibi uyumuştum ve saatler geçmişti ama o hala yoktu.Bugün Derek'le yaptığım konuşmadan sonra olabilecek ihtimaller aklıma geldikçe vücudum kasılmaya başlıyor ve gözlerim kararıyordu.Telefonumu elime alıp Ruby'i aramaya başladım.Uzun süre telefon açılmadı.Tam kapatmak üzereyken duyduğum erkek sesi şaşırmama ve işlerin yolunda gitmediğimi anlamama neden oldu.

J:' Sen kimsin?'     Ses tanıdık değildi.Konuştuğum kişi Derek olamazdı.

N:'   Ben Nathan.Ruby'nin bir arkadaşıyım.Onunla pek anlaşamayız ama bu gece ona kendimi biraz tanıtacağım.Sen onun şu yeni grup arkadaşı olmalısın.'       Sesinin tonundan ve konuşma tarzından dolayı Nathan'dan hoşlanmamıştım.

J:'   Telefonu ona ver.'      Hafif bir kahkaha ardından konuşmaya devam etti.

N:'    Şuan konuşabilecek durumda değil.Bundan sonra konuşabilir mi? O konudada emin değilim.Bu geceyi atlatabileceğini sanmıyorum.'

J:'   Ne yaptın ona?'      Ellerimi sıkmaktan derim beyazlaşmıştı.Ruby iyi değildi.Nerede olduğunu ve kiminle olduğunu bilmiyordum.Tüm vücudumu kaplayan öfkeye engel olamamaya başladım.

N:'   Ben ona birşey yapmadım.Kendisi ayağıma geldi.Arkadaşlarını bu işten kurtarmayı başardı ama kendisini onlar için feda etti.Hiç değmeyecek insanlar için.'      Arkadan bir gürültü geldi ve ardından Ruby'nin sesini duydum.

R:' Seni geberteceğim.Beni anladın mı?'     Birkaç gürültüden sonra Ruby'nin inlemesini duydum.Zarar görmüştü.Bu göt deliği ona birşey yapmıştı ve acı çekiyordu.

J:'   NATHAN!!! BIRAK ONU YOKSA SENİ ÖLDÜRÜRÜM.SENİ BULACAĞIM VE BULDUĞUM ZAMAN KAÇIŞ ŞANSIN OLMAYACAK.RUBY'E YAPTIKLARININ AYNISINI SANA YAPACAĞIM.ACI İÇİNDE ÖLECEKSİN.BANA YALVARIRKEN GÖZÜNDEKİ ÇARESİZLİĞİ GÖRECEĞİM.'      Sesimin ne kadar yüksek olduğu farketmemiştim ama evdeki herkesin başıma toplanmasına yetecek kadar yüksekti.Hepsi bana bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Gabriel'e telefonu izlemeye alsın diye işaret verdim ve Nathan'ı dinlemeye devam ettim.

N:'    Bunun için geç kalmış olacaksın.Zaman geçmeye başladı bile ve sen Ruby'nin nerede olduğu hakkında hiçbirşey bilmiyorsun.'      Geç kalma fikri bile kanımın donmasına ve tüm vücudumun ısınmaya başlamasına yol açtı.Kontrolümü kaybetmeden cevap verdim.

J:'  Fazla kendinden emin konuşuyorsun.Seni bulduğum zaman bu sözlerini hatırlatacağım.'      Gabriel yeri tesbit ettiğine dair bana işaret etti.Hafif bir rahatlama hissettim.Şimdi gitmem gereken yeri biliyordum.Nathan'ın yakasına yapıştıktan sonra endişelenmem gereken birşey kalmayacaktı.Ruby tekrar yanımda olacaktı.

N:'    Dediğin gibi.Önce beni bulmalısın.'      Telefonun kapanma sesinin ardından hızlıca Gabriel'in elinden adresin yazdığı kağıdı aldım.Hızlıca merdivenleri çıkıp odama girdim ve dolabın içindeki kasadan silahımı aldım.Kasayı tekrar kapattıktan sonra silahı belime yerleştirip tişörtümü düzelttim ve ceketimi giyip merdivenlere doğru koştum.Herkes yapması gerekeni anlamış olduğundan hazır bekliyorlardı.Aralarından geçip arabaya doğru koştum ve kapıyı açıp anahtarı kontağa yerleştirdim.Onlarda arkamdan gelip arabaya doluştuktan sonra kapıları kapattılar.Hepsinin aklından geçen soruyu Dean sordu.