(RUBY'NİN GÖZÜNDEN)
Çantaları arabaya yerleştirdikten sonra Alexander'ın yanına gittim.Kollarımı açarak ona doğru yürüyünce o da bana karşılık verdi.Birbirimize sarılıp bir süre öyle durduk.Ben geriye çekilince o da çekildi.
'İyi eğlen.Tabiki kendine dikkat et.Döndüğünde görüşürüz.' Gülümseyip saçlarını karıştırdım.
'Sizde birşeyler yapın.Başınızı belaya sokmayın.Döndüğümde görüşürüz.' Başını sallayıp onayladı.Ardından aklıma takılan birkaç şeyi ona söylemeye karar verdim.
'Alex ben çok üzgünüm.' Bana izin vermeden sözümü kesti.
'Ruby önemli---' Bu kez ben onu durdurdum ve hızlıca kafamdakileri söylemeye başladım.
'Çok üzgünüm.Senden birşeyler sakladım.Hatta birçok şey ama hepsi senin iyiliğin içindi.Babam öldükten sonra işler sandığından biraz daha kötü oldu.Seni korumak zorundaydım.Okulu başka bir eyalette okuyacak olman işime yaradı.Sana engel olmadım.Hergün seni özlüyorum ama dönmeni istemiyorum.Çünkü buradan uzakta güvende olduğunu biliyorum.Bana kızmakta haklısın.Sadece neden yaptığımı bilmeni istedim.Ayrıca kimseye birşey sorma ne kadar fazla şey bilirsen o kadar kötü olur.Zamanı geldiğinde okula döneceksin ve hiçbir şey olmamış gibi devam edeceğiz.' Alexander'ın yüzü asılmıştı.Kaşları çatıktı.Rüzgar saçlarını dağıtıyordu.
'Sana kızmıyorum.Tabiki biraz sinirliyim ama nedenin olduğunu biliyorum.Her zaman beni koruyordun.Şimdi bunları düşünme ve dinlen.Döndüğün zaman herşeyi konuşacağız.' Gülümseyip tekrar sarıldı.Bende ona karşılık verdim.
Daha sert bir tepki vermesini bekliyordum ama bu hali hoşuma gitmişti.Beni anladığını bilmek rahatlamama sebep olmuştu.
Ondan ayrıldıktan sonra Emma'nın yanına gittim.Saçlarını toplamış,ellerini iki yanında tutuyordu.Ona doğru yaklaşınca kollarını bana doladı.Bende ona sarıldım.
'Ufaklığa iyi bak.' Kıkırdayıp Alexander'a baktı.
'Ne zaman ufaklık demekten vazgeçeceksin.' Emma'dan ayrıldıktan sonra Alexander'a döndüm.
'Hiçbir zaman.' Alexander gözlerini devirdi.Çocuklara bakıp sırıttım.
'Ufak kardeşime ve kız arkadaşına dikkat edin.Yoksa hepinizi tavana çivilerim.' Diğerleri kıkırdarken Emma bana tuhaf tuhaf bakıyordu.Bir an kafamdan iki tane anten uzadığını sandım.
Duruma adapte olması için çok erkendi.Aldırış etmeden Alexander ve Emma üzerinde gözlerimi gezdirdim.
'Siz ikiniz başınızı belaya sokmayacak ve size söylenenleri yapacaksınız.' Herkes görevini anladığını belirten şekilde selam verdi.Justin bagajı kapattıktan sonra yanıma geldi.
'Bebeğim artık yola çıkmamız gerekiyor.' Tam ona doğru giderken Talbot herkesin arasından sıyrılıp yanıma geldi.
'Bana sarılmayı unuttun.' Bir anda bana sarıldı.Ayaklarım yerden birkaç santim yukarıya çıkınca sırtına birkaç kez vurdum.
'Görüşürüz sersem.' Talbot beni yere indirdikten sonra Justin kafasına vurdu.
'Dikişleri açacaksın aptal.' Talbot kafasını ovuşturduktan sonra Justin'in yanağına bir öpücük kondurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Crime
Fanfiction'Neden yaptın? Neden canımı yaktın? Neden şimdi peşimden geldin?' Göğsüne vurarak konuşmaya devam ediyordum. 'Neden benimle ilgileniyorsun?' Justin bağırdı. 'Çünkü seni seviyorum.Anladın mı? Kendime engel olamıyorum ve yanında...
