(JUSTIN'İN GÖZÜNDEN)
Üzerimi giydikten sonra yatağın yanına gittim.Ruby uykulu gözlerle beni izliyordu.Perdeler kapalı olduğu için içerisi hala karanlıktı ve Ruby örtülerin arasına kıvrılmıştı.Yanında diz çöküp saçlarını okşadım.
'Daha erken.Biraz daha uyu bebeğim.' Gözünü ovuşturup kedi gibi mırıldandı.
'Ne zaman döneceksin?' Yüzüne gelen saçları kenara çekip gülümsedim.
'Akşama dönerim.Seni arayacağım.' Başını sallayıp gözlerini yumdu.Alnına bir öpücük kondurduktan sonra dudaklarını öptüm.
'Seni seviyorum.' Kapıdan çıkmadan önce ona döndüm.
'Bende seni seviyorum bebeğim.' Kapıyı arkamdan kapattım.Yüzümdeki gülümseme silinirken cebimden telefonumu çıkardım.
Merdivenleri inerken telefonun açılmasını bekliyordum.Alexander salonun içerisinde dolaşıp duruyordu.Telaşının nedenini anlamadığımdan kaşlarımı çattım.Telefon açılmadan önce kapatıp yanına gittim.Ev tertemizdi.Herşey toparlanmış,abur cubur kaseleri kaldırılmıştı.
'Herşey yolunda mı?' Alexander bana döndüğünde kemirdiği elini ağzından çekti.
'O geliyor.Emma bugün gelecek.Tanrım!!!' Heyecanı beni güldürdü.Yanına gidip elimi omzuna koydum ve onu durdurdum.
'Sakin ol dostum.Herşey iyi olacak.Ruby ile birlikte onu havaalanından almaya gidin.Yorgun olduğu için evde takılmak isteyecektir.Burada birşeyle yapabilirsiniz.' Gözlerimi odanın içinde gezdirip kaşlarımı kaldırdım. 'Heryeri temizlemişsin.Burayı sevecektir.Zaten asıl önemli olan seninle birlikte olması.'
Alexander'ın omuzları gevşemişti.Başını sallayıp oturdu.
'Teşekkür ederim dostum.Buraya geldiğimden beri görüşemedik ve onu çok özledim.' Yanına oturup ellerimi önümde birleştirdim.Hafifçe öne doğru eğilmiş birbirimize bakıyorduk.
'Eminim o da seni özlemiştir.Rahat ol.Seni gördükten sonra herşeyi unutacaktır.Çevreye yada eve bakmaya gelmiyor.O da senin için burada olacak.Ayrıca Ruby'i dışarı çıkarıp evide size bırakabilirim.' Son cümleyle attığım imalı bakışa gülüp başını eğdi.
'Teşekkürler Justin.' Omzuna vurup kalktım.
Kapıdan çıkınca telefonum çaldı.Dean'in adını ekranda görünce açtım.
'Geliyor musun?' Sesi keskin ve netti.
'Evet.Birazdan oradayım.Buldunuz mu?'
'İşe yarayacak çok şey bulduk.Geldiğinde konuşuruz.'
Arabaya binip motoru çalıştırdım.Vakit kaybetmek istemediğim için gaza asıldım.Şans benden yanaydı.Yollarda az araba vardı ve ışıklar yeşildi.
Evin önüne gelince arabayı durdurup indim.Anahtarlarımı cebime koyduktan sonra kapıya doğru yürüdüm.Ben açamadan Dean kapıyı açtı.İçeri girip etrafa bakındım.Victoria toparlanmıştı ama asık suratı hala yerindeydi.
Yemek masasının üzeri boşaltılmış üzerine kağıtlar saçılmıştı.Gabriel ve Talbot bilgisayarları başına oturmuşlardı.
'Hey Justin! Buraya gel.' Gabriel'ın yanına gidip bilgisayar ekranına baktım.Bir dövüş hakkında afişler ve videolar vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Crime
Fanfiction'Neden yaptın? Neden canımı yaktın? Neden şimdi peşimden geldin?' Göğsüne vurarak konuşmaya devam ediyordum. 'Neden benimle ilgileniyorsun?' Justin bağırdı. 'Çünkü seni seviyorum.Anladın mı? Kendime engel olamıyorum ve yanında...
