Beni Bilirsin

Bölüm 5 - Yarınki İş

"Sakin gibisin.Senin kafandan ne geçiyor?"

Kafamdan o anda bir şey geçmiyordu.Ama Doruk benim için her şeyi yapmaya hazır gibiydi.Ben de o anda bu durumu lehime çevirmeye çalıştım.

"Dediklerimi harfi harfine yapacağını kabul edersen, seni affedeceğim."

Tek kaşını kaldırıp hamlemi görmeye çalıştı.

"Bu kadar sakin olman beni korkutuyor.Gerçekten aklından ne geçiyor?"

Bağlı kollarımı iyice sıkıp havalı bir şekilde uzaklara baktım.

"Sakinim çünkü bu sefer her şey farklı olacak."

Hem Doruk'tan intikam alma hem de o mesajlardan kurtulmak adına yapacağım planlar aklımda şekillenmeye başlıyordu.Planlarım yüzümde kısa süreli bir gülümseme oluşturduğundan Doruk sonunda planlarımın onun aleyhine olacağını anlayıp sordu.

"Gerçekten kötü planlar yapıyorsun.Aklından ne geçiyor?"

"Hiç.Yarın okula gitmeyeceğim.Müsaitsen buluşuruz.O zaman anlatacağım."

Sözümü ikiletmeden kabullendi.Normal şartlarda bu hiç onluk bir hareket değildi.

"Peki, dediğin gibi olsun."

Barda Doruk'u korkutma amaçlı, ona bakıp gülerken onun tedirginliği beni eğlendirmeye başlamıştı.Elif'i de eğlenceme ortak etmek için gözlerimi Doruk'tan kısa bir süreliğine ayırdım.Gözlerimle Elif'i ararken bir anda müziğin ardından çığlık sesinin gelmesiyle yerimden sıçramıştım.Çığlık sesi tanıdık geldiğinden gözlerimle hızla Elif'i bulmaya çalıştım.Bu sırada müzik kesilmişti.Sonunda Elif'i gördüğümde koşarak yanına ulaştım.Mert'le tartışıyorlardı.

"Sen beni ne sanıyorsun, be?"

"Kızım hasta mısın?Alt tarafı dışarı çıkıp yıldızları izleyebileceğimiz bir yere gidelim dedim."

Elif beni gördüğünde onu durduracağımı bildiğinden abartılı hareketler yapmaya başladı.Elini yumruk yapmıştı.

"Sen şu yumruğu görüyor musun?Şunu ağzının ortasına çakarsam görürsün yıldızları."

Elif'in kendini savunuyor olması hoşuma gitmişti.İlk defa bu kadar güçlü görünüyordu.Tepkisini içindeki her şeyle beraber o anda veriyordu.Biraz da kavgacı duruyordu.Yani benim Doruk'a karşı olamadığım her şey gibiydi.Elif'in bu üstünlüğüne karşılık onu durdurmamıştım.Sadece izlemekle yetiniyordum.

"Kızım, sen...Ne ayaksın?Uzak dur benden, psikopat mısın nesin?"

"Kızım deyip durma şimdi ağzının ortasına..."

Çakmıştı!Bunu gerçekten yapmıştı.Elini havada savururken yanlışlıkla da olsa yapmıştı.Üstelik yapabildiğine ben de dahil herkes şaşırmıştı.Gözlerimi irileştirip Mert'in gözünü tutuşunu izledim.Çocuk gözünü tutmayı bıraktı.Elini birkaç kez morarmak üzere olan noktaya baskı yapıp acısını tarttıktan sonra Elif'in üstüne yürür gibi olduğunda Doruk onu durdurdu.Ben de daha fazla boş durmaya dayanamayıp Elif'i kenara çektim.

"Ne yapıyorsun?"

"Ne mi yapıyorum?Onun ne dediğini duymadın mı?Yıldız diyor bana..."

"Elif, sen de dünyadaki en masum insan sayılmazsın."

Elif'e imayla baktığımda yumruğunu tekrar havaya kaldırdı.

"Sen de mi bununla tanışmak istiyorsun?"

Hareketleri karşısında gülmemi saklayamayıp omzumu silktim.

"Ne yapayım?Sen de onlarca sevgili yapıp bana anlatmasaydın."