Bölüm 12 - Berenlerin Evine Girmece

109 7 17
                                    


Doruk sipariş vermek için telefonuyla balkona çıktı. Bense aralık perdeden onu seyrediyordum. Saçı rüzgardan dalgalanıyordu. Eli devamlı saçlarındaydı. Konuşurken gözlerini kısıyordu. Bakışı, duruşu... Benim için o kadar güzel bir manzaraydı ki! Belki sevgili olduğumuza pişman olacaktık.Hatta belki de on yıl sonra farklı yollara gitmiş iki kişi olacaktık. Ama ben asla o duruşu dakikalarca izlediğim için, pişman olmayacaktım.

***

Zaman ne kadar da çabuk geçmişti. Doruk'u Beren'le yemeğe gitmeye ikna etmenin şokunu atlamamışken, şimdi bu karanlıkta mekanın önündeki banktan onları izliyordum. Bu sırada Mert ve Elif yanımdaydı. Mert onları izlerken, sinirlenip içeri girmemem için beni sık sık uyarıyordu.En son ne konuştuklarını merak ettiğimden, Mert Doruk'u telefonla aramıştı ve telefonu açık bırakmıştı.Telefonu onların elinden alıp dinlemeye başladım.Ses boğuk geliyordu ama mekanın camından gördüğüm görüntü gayet netti.

"Elif, bu elini mi tutuyor onun?"

"Selinciğim telefon senin elinde..."

"Kezo, gözle görülen bir şeyi soruyorum."

"Selinciğim sonuçta konunun el tutma gerektirip gerektirmediğini bilebilirsin değil mi?"

"Dur, ya! Senin yüzünden duyamıyorum. Sus da dinleyeyim!"

Telefondan duyduğum ses Doruk'a aitti.

"Biliyorsun, bizden bekledikleri ilişki bu."

Ardından Beren'in tiz sesi gelmeye başladı.

"Doruk ben de bizden bunu bekliyorum. Hem de uzun zamandır. O günden beri..."

Beren'in eli Doruk'un boştaki elinin üstüne gitti. Daha sonra Doruk iki elini de yavaşça ondan çekti.

"Beren, madem eskisi gibi olmak için adım atmak istiyorsun bana güvendiğini ispatlaman gerekiyor."

"Sana her şekilde güveniyorum, Doruk."

"İspatla öyleyse."

"Sana güvendiğimi söylüyorum. Neden bana güvenmiyorsun?"

"Bahadır Bey'in işten atılmasında bir parmağın var mı?"

"Ne alakası var konumuzla?"

"Beren, cevapla!"

"Yok.Ben hiçbir şey yapmadım."

"Gördün mü? Sana güvenemiyorum ve biliyorsun ki güvenmememin tek sebebi bu da değil."

"Doruk, bana güvenmiyorsun ama sana güvendiğimi ispatlamamı istiyorsun. Çok saçma konuşuyorsun."

"İkimizden birinin bu ilişkiye güven vermesi gerekiyor. Ben sana güvenmiyorum ki yeterince sebebim var. Bu da demek oluyor ki sen bana güvenmelisin."

"Nasıl ispatlayabilirim?"

"Bilmiyorum, Beren."

"Nasıl, bilmiyorsun? Dalga mı geçiyorsun? Güvendiğimi nasıl ispatlayabilirim ki? Ne yapayım banka şifremi falan mı vereyim güvendiğimi ispatlamam için?"

Doruk elini kısa sakallarının üzerinde gezdirdi. Daha sonra önüne garson geçtiğinden yaptığı mimikleri dışarıdan göremedim. Sesine odaklandım.

"İyi fikir!"

"Ne, Doruk ne yapacaksın banka şifremi? İyi misin sen...Ya da ciddi misin sen?Yani... Ne söylediğini anlayamıyorum! Dalga mı geçiyorsun?"

Beni BilirsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin