Bölüm 1:"Günlük"

1.3K 80 16
                                    

Ağaçlar yapraklarını dökerken,Pearl yavaş adımlarla alt kata inip etrafta göz gezdirdi.Kafeteryada sadece onun gibi hiç konuşmayan Bayan Dowsen ve daima komik bir şey olmasa bile kahkaha atan Jack vardı.Pearl sessizce yanlarından geçip binanın çıkış kapısına vardı.Güvenlik görevlisi Ronald sigara içiyordu.

Pearl'ü görünce "Naber küçük kız?"dedi.

Pearl on altı yaşındaydı ama orada onun hiç yaşıtı olmadığı için insanların gözünde çocuk gibiydi.Minyon tipliydi,siyah dalgalı saçları ise onu daha da küçük gösteriyordu.

Ayrıca Pearl,o merkezdeki en suskun hastaydı.İki aydır burada olmasına rağmen Doktor Benson'dan başka kimseyle konuşmamıştı.İnsanlardan kaçar,korkardı.Ama Ronald daha geçen hafta işe girmişti ve hastaları tanımıyordu.Pearl geriye doğru çekingen bir adım attı.

Ronald sigarasını iki parmağının arasına sıkıştırıp "Tamam,tamam,dur."dedi.

"Korkmana gerek yok,bahçeye çıkabilirsin."

Pearl tişörtünü düzeltti,öne doğru yavaş bir adım attı ve Ronald'ın tepki vermediğini görünce binanın merdivenlerinden inmeye başladı.Bahçeye vardığında en sessiz yeri bulmaya çalıştı.Ama bugün herkes dışarıdaydı.Tüm hastalar Pearl'ün dışarı çıkmak isteyeceği anı kollamışlardı sanki.Pearl sonunda gözüne kestirdiği kalabalıktan uzak olan tek ağaca doğru yürümeye başladı.Suratındaki o kızgın ifade gitti.Ağacın dibine oturup defterini çıkarttı.Defterin sayfalarını karıştırıp arasına sıkıştırdığı kalemini bulup aldı.Tam elini kaldırıp bir şeyler yazmaya başlayacağı sırada -ki bu çok nadir olurdu- sırtını dayadığı ağacın sarsıldığını farketti. Kafasını kaldırıp bakmaya yeltendiği sırada önüne bir şey düştü.Bir çocuk.Yaklaşık yedi-sekiz yaşlarında görünen sarı kısa saçlı bir kız çocuğu gülerek Pearl'e baktı.

"Ağaçların efendisi Sally geldi!"

Pearl'ün tepki vermeden sadece onu izlediğini görünce utanarak tebessüm etti.Elini ona doğru uzattı.

"Şey,ben sadece oyun oynuyordum.Adım Sally.Senin adın ne?"

Pearl kaşlarını çatıp yavaşça ayağa kalktı.Sağa doğru bir adım attı.Sally de tam Pearl'ün önünde durdu.Pearl sola doğru bir adım attı.Sally yine onun yolunu kesti.Tek amacı arkadaş olmaktı.Buradaki herkesin deli olduğunu düşünmek istemiyordu ama ne yazık ki bu Pearl'e göre öyleydi.Sally güven veren sakin bir sesle "Sana zarar vermem,"dedi.Pearl tekrar gitmeye çalıştı ama Sally tekrar önüne geçti.Küçük kız elini yavaşça Pearl'e uzatıp dokunmak istedi,bunun onun rahatlatacağını düşünerek.

Pearl kaçamayacağını anlayınca korkudan sol kolunu başının önünde tutarak siper olarak kullandı.Sally'nin eli Pearl'e yavaşça yaklaşmaya devam ederken aylar sonra Pearl Holden ilk defa konuştu.

"Bana..."

Kendi sesini duymak ona bile garip gelse de Pearl konuşmaya devam etti.

"..dokunma.."

Sally o an durdu.Pearl yavaşça kolunu çekerken Doktor Faye yanlarına geldi.Sally'yi kucağına alıp neler olduğunu sordu.Sally Pearl'le arkadaş olmaya çalıştığını ama onun aşırı tepki verdiğini anlattı.Pearl onlar konuşurken dinlemek istemediği için hızla tekrar binaya gitti.

Odasına çıktı ve kapıyı kilitledi.O gün insanlarla konuşmanın kötü bir şey olduğunu bir kez daha anlamıştı.İnsanlar iyi değildi.İyi gelmiyordu.En azından Pearl için bu böyleydi.

Akşama doğru yemek saatinde Pearl'ün kapısı Doktor Benson tarafından açıldı.Yemek yemesi ve ilaç içmesi gerektiğini söyleyen uzun konuşma sonrası zorla kafeteryaya götürüldü.

"Tımarhaneden Yazıyorum..." #Wattys2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin