In love with my bully

22

Μετα απο μια ώρα αποφασίσαμε να πάμε σπίτια μας γιατί τα υπόλοιπα παιδιά είχαν δουλειά αύριο.

Η Βασιλική και το αγόρι της έφυγαν πιο πριν, έτσι εγώ έμεινα μονη με τον Φίλιππο.

"Πείνας καθόλου;" με ρώτησε

"Ε λίγο."

"Ωραία γιατί και εγώ πεινάω, πάμε κάπου να φάμε τοτε."

"Ναι."

"Ξέρω ενα πολύ καλό εστιατόριο."

"Ωραία."

Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο , δεν μιλούσε κανένας από τους δυο μας,μόνο η μουσική του ραδιοφώνου ακουγόταν.

Μετά απο δέκα λεπτα φτάσαμε στο εστιατόριο.

Φαινόταν πολυτελές. Η ατμόσφαιρα ηταν πολύ ωραία και δροσερή.

Πήγαμε να μπούμε μέσα ενώ μια κύρια άνοιξε την πόρτα και μας καλωσόρισε.

"Έχετε κάνει κράτηση;" μας ρώτησε

"Ναι, στο όνομα Φίλλιπος Πέιτζ " απαντά ο Φίλλιπος.

"Ω,απο εδώ." είπε και μας έδειξε το τραπέζι.

Αφού καθισαμε είδα κάτι που δεν ήθελα να δω ποτέ. Τον Γιώργο μαζί με μια κοπελα. Βασικά γιατί , δεν με πειράζει. Ε..έτσι κι αλλιώς δεν με νοιάζει πλεον.Αγνόησα τον Γιώργο ο οποίος με είδε και γύρισα στον Φίλλιπο.

"Έγινε κάτι;" με ρώτησε.

"Όχι ."

"Μα τότε γιατί κοιτάς συνεχώς στο δίπλα τραπέζι;"

"Ε..είναι ο πρωην μου και ξαφνιάστηκα απλά."

"Εμ. Αν θες μπορούμε να φύγουμε."

"Όχι, φυσικά και όχι, το μέρος είναι υπέροχο ."

"Εντάξει τότε."

"Για να έχουμε καλό ερώτημα πως ηξερες πως θα δεχτώ να έρθουμε για φαγητο;" είπα και του χαμογέλασα .

"Διαίσθηση." είπε γελώντας.

Ξαφνικά κάποιος ήρθε στο τραπέζι μας . Ηταν ο Γιώργος.

"Ελα λίγο θέλω να σου μιλήσω."

"Τι να μου πεις;"

"Ε έλα λίγο"

"Φιλλιπε έρχομαι πίσω σε δυο λεπτά, αν έρθει ο σερβιτόρος μια σαλάτα θέλω."

"Εντάξει μην αργήσεις."

Αφού σηκωθηκα από το τραπέζι ακολούθησα εξω τον Γιώργο.

"Γιώργο τι θες;"

"Ποιος είναι αυτός;"

"Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά, πάνε στην κοπελίτσα σου και ασε με ήσυχη."

"Με ποιο δικαίωμα βγαίνεις με άλλον;"

"Με το ίδιο που βγαινεις και εσύ με αλλη και δεν είμαστε μαζί για να μου λες τι θα κάνω!"

"Εγώ εσένα θέλω γαμωτο μου!" είπε και με φίλησε.

"Τι έκανες;"

"Σου ζήτησα συγνώμη."

"Δεν μπορείς απλα να με φιλας και μαγικά να με κάνεις να αλλάξω την γνώμη μου."

"Μπορώ όμως να σε έχω εδώ." είπε και έδειξε την καρδιά του.

"Γιώργο κοψε τους ρομαντισμους . Τελειώσαμε." είπα και προσπάθησα να φύγω ενω ο Γιώργος με άρπαξε από τον καρπό και με αγκάλιασε.

"Όχι, δεν τελειώσαμε."

"Ασε μένα φύγω!"

"Όχι."

"Ασε με αλλιως θα φωναξω."

"Εντάξει."

"Και μην μου ξανά μιλησεις ποτέ ξανά!"

Είπα και μπήκα ξανά στο εστιατόριο.

Καθησα στο τραπέζι και ο Φίλλιπος κρατησε το χερι μου λέγοντας "Όλα καλά;"

"Ναι" απάντησα.

Μετά από ενα εικοσαλεπτο κάθησε στο τραπέζι του και ο Γιώργος, για κάποιον λογο είχε αίματα στη μύτη του και στον αγκώνα του.

"Εσύ του τα έκανες;" είπε ο Φίλλιπος γελώντας

"Όχι" απάντησα γελώντας.

"Το φαγητό είναι πολύ ωραίο εδώ." πρόσθεσα

"Συμφωνώ." απάντησε.

"Τι ώρα πήγε " Ρώτησα

"11:45" απάντησε.

"Κιόλας;"

"Ναι."

"Ωραία"

"Θέλεις να πάμε σπίτι μου και για καμια ταινία;"

"Αχα δεν θα ηταν καθόλου κακή ιδέα"

Αφού φώναξε τον σερβιτόρο για να πληρώσουμε ειχαμε μια διαφωνία. Ήθελε να πληρώσει και τα δικά μου. Τελικά με έπεισε και τα πλήρωσε.

Στις 11:20 φτάσαμε στο σπίτι του.

"Πέρασε "

"Ευχαριστώ."

"Απο εδώ είναι η τραπεζαρία"

"Ωραίο σπίτι πάντως."

"Ευχαριστώ

-------------------------

Hey guys ! Ωραίο κεφάλαιο; Άργησα να το ανεβασω γιατί ήθελα να το κάνω πιο μεγαλο αυτή την φορά. Τι πιστεύετε ότι ο Γιώργος λέει αλήθεια ή ψέματα; Αφήστε την γνώμη σας στα comments βάζω επόμενο κεφάλαιο αν αυτό πάει στα 45 "likes" love you x