In love with my bully

10

Μετά απο τρεις μέρες

Ο Γιώργος είναι ακόμη έξω από το σπίτι μου και πιο συγκεκριμένα έξω από το παράθυρο μου. Στέλνουμε κάθε μερα μυνήματα ο ένας στον άλλον και σχεδιάσαμε μια απόδραση από αυτή την "φυλακή '

Δεν μιλάω στους γονείς μου αυτές τις τρείς μέρες όμως βγαίνω από το δωμάτιο. Η μητέρα μου προσπαθεί να μου μιλήσει αλλά εγώ συνεχίζω να μην της απαντάω.

Η ώρα ήταν 6:30 , εγώ θα έφευγα στις 8:00. Θα με ρωτησετε τώρα και που να πάω. Θα πάω στο σπίτι που έχει ο Γιώργος αλλά πηγαίνει μια φορά στο τόσο. Είπε ότι αν θελήσω μπορούμε να αλλάξουμε την διακόσμηση στα δικά μου γούστα. Όμως για να πω την αλήθεια το σπίτι είναι τέλειο, όπως έτσι ακριβώς είναι .

Αύριο Πέμπτη ,επιτέλους φτάνει το σαββατοκύριακο. Άρχισα να μαζεύω τα πράγματά μου με τρόπο τέτοιο ώστε να μην με καταλάβουν.

Η ώρα είχε φτάσει οι γονείς μου είχαν μόλις φύγει για μία συνάντηση με κάτι παλιούς φίλους. Μου είπαν οτι σε μιάμιση ώρα θα είναι πίσω αλλά εγώ βιάζομαι.

Έστειλα μήνυμα στον Γιώργο ότι κατεβαίνω , βγήκα από το δωμάτιό μου,έβαλα τα παπούτσια και πήρα το κινητό και προσπάθησα να φύγω αλλά είχαν κλειδώσει την κάτω πόρτα. Ανέβηκα πάλι στο δωμάτιό μου και είπα στον Γιώργο τι συνέβαινε, τελικά βρήκαμε την λύση, πήραμε μια σκάλα απο δίπλα και κατέβηκα.

"Επιτέλους μωρό μου,μου ελειψες"
Είπε ο Γιώργος ενώ με κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του.
"Και σε μένα έλειψες αγάπη μου " του είπα και του έδωσα ενα πεταχτό φιλί.
'Πονηρούλα μου εσύ." Είπε.. πειράζοντάς με
"Πονηρούλα εγώ; "
"Ναι..πεταχτό φιλί; μετά από τόσες μέρες; "
"Αωω γιαυτό μωρό μου; Θα σε φιλαω κάθε μερα απο εδώ και πέρα"
"Άντε πάμε τώρα "
"Κάτσε να ελέγξω.. Ρούχα ναι,παπούτσια ναι,τσάντα σχολείου ναι,όλα τα βιβλία ναι,κινητό ναι,είμαι εντάξει όλα τα πήρα "
"Ωραία πάμε τώρα; "
"Ναι."

Μετά απο ενα τέταρτο φτάσαμε σπίτι, το δικό μας σπίτι από εδώ και πέρα.

"Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω "
"Ποιό πράγμα; "
"Ότι ζούμε μαζί αλλά και ότι επιτέλους είμαι ελεύθερη "
"Μαρία; "
"Έλα "
"Με αγαπάς; "
"Όχι. "
"Αλήθεια; "
"Ναι..Γιώργο δεν σε αγαπώ..σε λατρεύω "
"Αχ πονηρούλα θα με στείλεις στον άλλο κόσμο " είπε και άρχισε να με κυνηγάει στι σπίτι.

Μετά από πέντε λεπτά κατάφερε να με πιάσει, άρχισε να με φιλάει αμέτρητες φορές ενω παράλληλα με γαργαλούσε που και που.

"Έλα σταμάτα!!" Είπα γελώντας
"Τι να σε φιλάω ή να σε γαργαλαω; "
"Να με γαραγαλας. " συνέχισα να χαχανιζω
"Καλάά"
Ξαφνικά χτυπά το κινητό μου .

"Ναι;"
"Που είσαι; "
"Ποιός είναι; " είπα με σοβαρό βλέμμα
"Ο πατέρας σου,μην με κάνεις έξω φρενών έλα τώρα σπίτι "
"Φυσικά και οχι."
"Είπα κάτι. "
"Όχι "
"Μην με κάνεις να νευριάσω"
"Όχι είπα, άσε με ήσυχη " είπα κλείνοντας το κινητό.

"Ποιος ήταν; " με ρώτησε ανυσηχα ο Γιώργος .
"Κανένας"
"Πες μου."
"Δεν ήταν κανείς "
"Ο πατέρας σου ήταν έτσι; "
"Όχι "
"Μην λες ψέματα "
"Ε..ναι ήταν!"
"Μην φωνάζεις, δεν χρειάζεται αναστάτωση. "
"Εντάξει "
"Δεν πρόκειται να μας βρει "
"Το ξέρω. Αλλά όταν ο πατέρας μου θέλει κάτι το βρίσκει "
"Μην φοβάσαι, εγώ είναι εδώ "
"Δεν φοβάμαι μαζί σου" είπα και του έδωσα ένα φιλί.

-----------------------

Γειαα ξέρω ότι άργησα αλλά τώρα θα αρχίσουν και οι εξετάσεις:(