Nicnic and Jeje Story [REVISING]

Chap20

Chap20-Alala

5 years later….

[Nicole's POV]

“NICCCCOOOLLO!!!!! Nagugutom na ako!!” sigaw ko..hahaha sya kasi ang tagaluto dito sa bahay..

“OO NAKU IKAW TALAGANG BABAE KA KUNG MAKAPANG-UTOS KA NAMAN!!!!” sigaw ni Niccolo mula sa kwarto niya.

“BAKIT NICCOLO INUTUSAN BA KITA? SINABI KO LANG NAMAN NA GUTOM AKO AH!!!!” sagot ko na pasigaw din..

Tinignan ko yung katabi ko..hahaha tinatakpan niya yung dalawa niyang tenga.

“Nangyari sayo Natty?” tanong ko sa kaniya.

“Ang ingay nyo!!!” reklamo niya.

“HAHAHAHAHA!!!” tumawa lang ako ng malakas..haha

Ang sarap pagtripan ng kapatid konoh..haha

Napagdesisyunan ng parents ko na dito na tumira for good..Naikwento sa akin ng parents ko na may mga kaibigan daw kaming naiwan sa Pilipinas bago iundergo ang surgery ko dahil sa brain tumour ko dati..sa awa ng panginoon ay gumaling ako pero nawala ang alaala ko. Hindi ko na maalala kung sino sino ba ang mga taong naiwan ko sa Pilipinas kung nagkaroon ba ako boyfriend..Ang sabi pa ng doctor ko eh nawala daw sa memory ko yung 1 year ko na naencounter before ako magkaroon ng tumour. 5 years na simula noong naoperahan ako pero wala parin akong ideya kung ano yung eksaktong nangyari sa akin before ako magkaroon ng ganung sakit..(paulit-ulit??)

Tinatanong ko si Niccolo kung meron ba akong naging boyfriend..ang sabi meron daw pero ayaw niyang ipakilala sakin sa pamamagitan ng mga larawan..meron siyang mga picture nito pero ayaw nyang ipakita sa akin..ang bad ng kakambal ko noh..

"Nicole may naaalala ka na ba sa nakaraan mo sa Pilipinas?" tanong ni Niccolo sa akin habang kumakain. Si Natty naman ay nakikinig lang habang kain ng kain..hahaha ang takaw ng bestfriend ko.

"Wala pa eh" ako.

"Sige teka lang may ibibigay ako sayo" may kinuha siya sa kwarto at pagbalik niya ay may binigay siya sa akin na isang kwintas kakaiba ito dahil bato ang pendant ng kwintas...

"bat bato yung pendant?" tanong ko kay Niccolo

"hindi ko alam pero yung gumawa niyan ay si Jerald, baka makatulong yan para bumalik ang alaala mo" sabi ni Niccolo

"Sige Nicole aalis na ako, pupunta na akong Pilipinas para balikan yung taong mahal ko, itxt mo nalang ako kung gusto mong sumunod"

Pag katapos kumain ni Niccolo ay umalis na siya at bumalik sa kwarto niya. Hindi pa ako handa na makilala ang mga taong yun, hindi pa ako handa dahil gusto ko pag pumunta ako ng Pinas eh may naaalala na ako kahit konti. Gusto ko pag bumalik naako sa Pilipinas eh alam ko na ang buong pagkatao ni Jerald..

Gwapo daw si Jerald at sabi ni Niccolo eh mahal na mahal ko daw siya..Sabi din daw ni Niccolo na laking pasalamat ko daw sa mga kaibigan namin at kay Jerald dahil nang dahil sa kanila eh gumaling ako.

Hindi ito silver o gold, hindi ito metal na kwintas kundi isa itong kwintas na gawa sa nilon(nay-Lon) yung iginagawang friendship bracelet...tapos yung bato naman eh makintab at may pangalan ko at pangalan nung Jerald..hawak hawak ko iyon hangang makatulog ako.

***Nicole's Dream***

Lumapit ako sa kanya, at kinuha nya yung bulaklak na nakapatong sa lamesa.