CHAP15-CHEESECAKE
[NICOLE'S SIDE]
Wow Balik school na yahoooo....
Kwento ko nalang yung nangyari sa akin nung new year ha...
Sa bahay nag new year si Jerald..hahaha ang saya tanggap si ni Mammy at Daddy..naiinget na nga ako eh biruin nyo parati silang magkakasama pati si Niccolo ayun...haixt..but anyway im happy talaga..hahaha
Niregaluhan niya ako ng bracelet...a 12k silver bracelet..haixt if i know humingi lang siya ng pera sa Mama niya...joke..
"Good morning" si Jerald yan ah..hahaha naalala ko tuloy yung sinabi niya nung second date namin...ako daw ang rason kung bakit masaya tuwing gumigising siya...hahaha KELEG MUCH..
"Good morning din Jeje My Labs" -ako
Naglesson lang kai at nagquiz..oo nga pala lagi na kaming lumalabas ng barkada..ang saya noh..
"Okay class kindly pass your paper" -Teacher namin
Ako dahil madami akong sinagot sa essay namin...tsk first day ng klase ngayong taon..quiz agad..kaya ayun..ako ang nahuling mag pasa..
"Ma'am eto na po yung---------"
"NICOLE!!!!!!!!!!!" rinig kong sigaw ni Jerald at Niccolo bago pa ako bumagsak ng tuluyan...
------------
“Jerald?” bungad ko ‘pagkagising ko mula sa pagkakawala ng malay kaninang tanghali.
“NICNIC…” gulat na sagot ni Jerald sabay labas. Tumawag yata ng doktor. Ilang saglit lang eh pumasok na ulit si Jerad kasama ang doktor para tignan ako.
“so far ayos naman yung lagay ni Nicole”
“pero hindi pa siya pwedeng irelease kasi may laboratory test pa kaming hinihintay para masigurado kung ano lagay niya…” sabi pa ng doktor kay Jerald.
“lagay? bakit? May sakit po ba ako?” tanong ko sa doktor.
“to be honest with you, yes you have…but we’re still waiting for the results nung mga test…papatignan nalang ulit kita mamaya sa mga nurse…” -dok
“then babalik ako tomorrow… around 9 am okay?..for now, magpahinga ka muna…” sagot pa ng doktor at naglakad na nga siya palabas.
Si Jerald naman eh nakaupo lang..
“may sakit ako…” naguguluhan ako.
“malamang may sakit ka…kaya ka nga nandito e…” sagot ni Jerald.
“Pilosopo tasyo ka talaga..nasan pala sila Mommy? Bat ikaw nandito?” tanong ko sa kanya
“sabi ko kasi ako nalang magbabantay sayo…babalik nalang daw sila mamayang maaga para makapasok ako bukas…” sagot niya
“teka nagugutom ka ba? ano gusto mo kainin?” tanong pa niya.
“Cheesecake nalang…wala kong gana kumain e…” sagot ko.
“sige…bibili lang ako pero please wag kang tatayo diyan ha…” sagot niya
“kahit na binomba na ng sindikato itong hospital?" biro ko, tinignan naman niya ako ng masama.
“joke lang naman… sige na bumili ka na…samahan mo ng pagmamahal ha…” dagdag ko at lumabas na siya...walapang 15 minutes eh dumating na siya.
“tagal mo naman…” bungad ko.
“madami kasing bumibili sa bakery e…naghanap din ako ng cup noodles para may makain tayo mamayang madaling araw…” sagot ni Jerald.
“anong oras na ba?” pagtataka ko.

BINABASA MO ANG
Nicnic and Jeje Story [REVISING]
Fiksi RemajaAng Ulan kung kelan hindi mo akalaing bubuhos saka bubuhos at kahit anong tago mo mababasa ka prin, ang nakakalungkot lang kung kelan ka ngag-eenjoy ka na tsaka naman titila at mawawala. Parang Love diba?. Tulad ni Jerald, He doesn't expect na maii...