The Rose: Mistaken Identity (Book 1 of THE ROSE Pentalogy) COMPLETED

CHAPTER 0073

CHAPTER 0073

Mark's POV

*Knock. Knock. Knock.

"Sir, sigurado po ba kayong talagang hindi na ako magpapaluto ng dinner?" I said after knocking on his door.

Nakauwi na kami.

"Yes." He answered.

After hearing his answer, naghintay muna ako sandail sa labas ng kwarto niya, baka kasi mag-bago ang isip niya. Few minutes later, wala pa ring pagbabagong nagaganap, and so I went downstairs.

Kahit sinabi niyang wala siyang ganang kumain, mag-papaluto pa rin ako. In case of emergency lang, baka mamaya magutom siya. Okay lang naman yun, sabi ko nga, hindi na niya pinakekealaman ang bagay na yun, kahit bilhin ko pa lahat ng restaurant sa Seoul.

Wala pa namang 6 pm, eh bakit nagkukulong na siya sa kwarto niya? Inaantok na siya? Imposible naman yun dahil hindi naman yun natutulog ng ganito kaaga.

Pagkababa niya ng kotse kanina, napaka weird na naman niya na akala mo kung nakakita ng multo na ewan.

Tahimik lang siya na dumeretso sa kwarto niya, tinawag ko siya pero hindi siya sumagot, ang sabi lang niya, no dinner for me tonight, tapos sinara na niya ang pintuan ng kwarto niya.

Hay, hindi ko talaga siya maintindihan. Hindi naman totoong nanakaw yung kotse niya, so bakit ang weird weird na naman niya? Takot na takot pa naman din ako kanina sa birong sinabi niya, tapos eto, deadma lang siya na akala mo walang masama sa sinabi niya.

Few minutes ago..

"Mr. President! Wala na ho akong mukhang ihaharap sa inyo, wala ho akong pambayad!" Sabi ko habang sinesermonan niya ako sa telepono.

Totoo naman kasing wala akong pambayad! San naman sana ako kukuha ng milyones pampalit sa kotse niya? Kahit na sinesermonan niya ako hindi ako nainis sa kanya, kasalanan ko naman kasi, iniwan kong bukas yung pintuan ng kotse niya.

Naku, buti nalang walang napadaang masama ang loob kanina kung hindi mamumulubi ako. Kasalanan ko, kaya hinanda ko na ang sarili ko sa kahit ano mang parusang ipapataw niya sa akin.

Pero bakit ganun? Mukhang wala siya sa mood sumigaw ngayon? Hindi ba siya masaya na ligtas yung kotse niya? Hay, kung ganon, di sana kanina pa niya sinabi, madali naman akong kausap. Kung ayaw niya na sa kotse niya, eh pwede naman niya ibigay sa akin di ba? Hindi yung namomoblema siya ngayon sa kaiisip kung pano niya itatapon yun!

"Sir Sorry! Hindi ko naman ho sinasadyang iwanang nakabukas yung kotse niyo! Sorry po talaga Sir! Promise, maglalakad akong nakayapak ngayon! Hindi ako magrereklamo!" I added.

Oo talagang buo na ang loob ko. Maglakad na ng nakayapak pauwi, wala akong pakialam, basta wag niya akong sesantehin!

Tungkol sa ideyang paglalakad ng nakayapak, sa totoo lang ako naman ang nag-imbento nun. Kasi noon, sinuot ko ang mamahalin niyang sapatos, sinubukan ko lang naman kung kasya, pero hindi kumasya sa akin, pagkalaki-laki kasi ng paa ni Sir.

Sinubukan kong ilakad, pero dahil hindi maganda ang pagkakafit sa paa ko, natalisod ako, at nabuhusan ng kape ang sapatos niya.

At eto ang matindi, nakita niya ang buong pangyayari kaya talagang abot hanggang langit ang ka ba ko! Kaya bilang parusa, sabi ko, maglalakad ako ng nakayapak kahit pa nag-iisnow, bilang patunay na hindi ko na uulitin ang ginawa ko, basta wag lang niya ako sesesantehin!

Birthday ko ng araw na yun kaya talagang kamalas malas ko pag sinesante niya ako, pero baligtad ang nangyari, hindi siya nagalit pinahubad lang niya ang sapatos niya at tinitigan ang paa ko tapos umalis na siya.

The next day, nagulat nalang ako nang may bagong pares ng sapatos na nakapatong sa desk ko, bigay niya yun sa akin!

Syempre tuwang tuwa ako dahil alam kong mamahalin yun. Kaya nga naiinis ako ngayon sa sarili ko, nangako ako nong di na ako uulit pero heto na naman, mas grabe pa.

Pero teka, malay natin, tulad ng dati, bukas o makalawa bilhan din niya ako ng kotse!? Hohoho! Ambisyoso! Ay, oo nga pala, di ko ngayon birthday! Di bale sa susunod nalang!

It took about more than 10 seconds before he answered back to me on the phone. Pero wala naman akong naintindihan sa sinabi niya.

"Rose petal?" He said. Rose petal? What is about Rose Petal?

I looked behind me.

My heart jumped when I saw him only few steps away from me!

My heart is running too fast! Lagot talaga ako! Maybe he was staring at me all along! I tried reasoning to him over the phone but it seems he isn't hearing anything.

Tinignan ko yung phone ko kung active pa rin yung call, and it was still active, so why does he look like he just saw an angel?

Sinundan ko ang direksyon kung san siya nakatingin pero wala naman akong nakitang kamangha mangha. He was staring at the billboard.

So what if he was staring at the billboard? Alam kong hindi ang billboard ang dahilan kung bakit siya tulala. I know, because kilala ko siya. At alam ko rin, even though Andie Lee is very beautiful, hindi sapat ang ganda niya para mapatulala ang dakilang si Zeffa! So why!? Why is he acting so weird!?

Kinabahan ako sa inaasta niya! Hala, hindi kaya, napraning siya kasi nakikisimpatya siya sa akin dahil sesesantehin na niya ako!?

OMG!

Oh no, wag naman sana! I know it is impossible, pero sana talaga, sana, ang dahilan kung bakit siya napatulala ay dahil na love at first sight siya ka Andie Lee! AhHhHhHh!!! Kahit masakit, sige ipapaubaya ko siya sa kanya basta wag lang niya akong sesantehin! Wait...ano ba ang pinagsasabi ko!?