Laten we zeggen dat de dingen veel beter gingen dan ik ooit gedacht zou kunnen hebben toen ik erachter kwam dat ik niet zo snel meer naar huis zou gaan. Jace en ik zijn de afgelopen dagen de vaak bij elkaar in de buurt geweest en we hebben elkaar heel goed leren kennen. Ik had nooit verwacht dat ik verliefd zou worden op Jace, maar het is toch zo. En ik heb het zwaar te pakken.
Natuurlijk heb ik Ryan, Luke en Max niet genegeerd en heb ik (in de paar uurtjes dat ik niet met Jace was) met hun opgetrokken. Het enige nadeel is dat Jace in het begin hele tijd langs kwam als ik het net gezellig had. Dat klinkt niet erg, maar dat is het wel. Ik weet niet wat er mis met hem is. Telkens pakte hij mijn arm en sleurde hij me uit de kamer zonder dat ik iets kon zeggen. Ik kon me al helemaal niet verzetten, dat bleek wel.
De eerste paar keren probeerde ik me flink te verzetten door onder andere flink de andere kant op te leunen, het dichtstbijzijnde voorwerp stevig vast te pakken of mijn arm snel uit zijn handen rukken en op Ryan zijn schoot gaan zitten. Het werkte allemaal niet.
Als ik de andere kant op leunde, tilde hij me gewoon op en deed hij zijn bekende trucje. Oftewel hij gooide me over zijn schouder. Ik heb het laatste één keer geprobeerd en dat zorgde voor veel gezeik. Ik ging dus op Ryan zijn schoot zitten, vlocht mijn benen samen met de zijne en sloeg mijn armen stevig om zijn middel heen.
Als reactie drukte Ryan me tegen zijn borst aan, sloeg hij zijn armen ook stevig om mij heen en legde hij zijn hoofd bovenop de mijne. Persoonlijk vond ik het heerlijk zitten en Ryan leek er ook geen problemen mee te hebben. Ryan maakte het alleen maar erger door expres de hele tijd 'mijn kleine Prinsesje' te mompelen. Je zag zowat de stoom uit Jace zijn oren komen.
Luke stootte Max aan, waarna ze elkaar even aankeken en toen zeiden ze tegelijkertijd 'ahw, Sophie en Ryan zijn zó schattig samen'. Laten we zeggen dat Jace toen net een bom was die ontplofte. Hij werd kwader dan dat ik hem ooit had gezien. Het gelach van Luke, Max, Ryan en mij maakten het zeker niet beter, maar het was te grappig.
Hij was snel weggelopen en kwam later afgekoeld terug. Hij vroeg netjes met knarsende tanden of ik even met hem mee wilde lopen. Ik stemde toe aangezien hij het op zo'n manier vroeg dat hij maar één antwoord verwachtte, dus ik kon niet weigeren. Voordat ik achter hem aan was gelopen keek ik de drie jongens nog even aan met een heel sip gezichtje. Max antwoordde met een knipoog terwijl hij zij lach in probeerde te houden. Ryan stuurde me een hartje toe met zijn handen en Luke vertelde me dat ze "me zullen missen".
Eenmaal in een andere kamer vertelde Jace dat hij niet wilde dat ik dat ooit nog weer ging doen. Ik antwoordde dat ik dat prima vond, maar alleen als hij me niet de hele tijd wegsleurde wanneer ik bij hun was. Hij keek me even moeilijk aan, maar accepteerde het wel. Toen ging hij snel weg omdat hij Ryan, Luke en Max nog moest spreken.
Ik heb dus geleerd dat Jace veel te snel jaloers is, maar ik heb ook geleerd dat hij verschrikkelijk lief en zorgzaam is. Elke ochtend werd ik wakker met een ontbijt op bed en een soort liefdesbrief erbij. Meestal kwam Jace dan ook om het ontbijt samen op te eten, maar Ryan, Max en Luke kwamen niet meer. Waarschijnlijk heeft Jace daarvoor gezorgd.
Verder heb ik Jace nog leren koken en dat ging niet zonder moeilijkheden. Ik dacht dat het een goed idee was om met een eitje te beginnen, maar dat was het niet bepaald. Ik weet niet hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen, maar het zag er niet uit. Toen hij dat op een gegeven moment het eitje toch onder controle kreeg, gingen we over op de wentelteefjes. Die overgang was vooral omdat ik zin had in een wentelteefje. Toch deed Jace dat erg goed.
Ik heb Ryan, Max en Luke gevraagd om me te helpen met het beoordelen van Jace zijn kookkunsten. Ryan moest Beta-zaken doen en Max had simpelweg geen zin. Luke wilde me wel helpen omdat hij eigenlijk altijd wel honger heeft. Jace was daar niet zo blij mee en vertelde me dat hij iedereen liever had in plaats van Luke. Daarna vertelde hij me dat hij had gehoopt dat we dit met zijn tweeën konden doen, maar ik besloot dat Luke bleef.
JE LEEST
Kidnapped By My Mate?
WerewolfIk draai de deur op slot en loop naar huis. Alleen ik loop niet alleen. Ik hoor voetstappen achter me. Automatisch begin ik sneller te lopen. De voetstappen ook. Ik heb een soort gevecht met mezelf of ik me om moet draaien om te kijken wie er achter...