Beni de sever misin?

28 bölüm

Acılarından kurtulmak isteyipte kurtulamadığın an liman olacağım sana, diyen biri bile olmadığında çok üzgünüm ama yalnızsın. Kıvranacaksın düştüğün o berbat günlerde için yanacak belkide, uzanılacak bir ele ihtiyac duyacaksın, uzanmayacak o el sana çünkü bu hayatta ilk elini geri çeken yakının sandıkların olacak.

Savunmasız, kimsesiz kaldığın an anlayacaksın seni senden başkasının koruyamayacağını. Sesli çığlıkların sessizleşerek içinde büyüyecek işte o zaman kendi derdine düşeceksin.

Acı.. Tek kelimeyle tüm bedenimin durumunu özetleyen söz. Karnıma giren şiddetli sancıyla kendime engel olamayarak

- Ahhhhhh

Diye yüksek sesle bağırmıştım. Bağırmamla yüz ifadesinden kendine geldiği belli olan Gülru bana bakarak

- Suyun gelmiş. Doğruyorsun.

Duyduğum en saçma cümleye maruz kalırken, durumumdan dolayı ona gereken cevabı veremediğimden göz devirmekle yetinmiştim.

- Ay ne bağırıyorsun. Görende ne oldu sanacak.

- Doğru söylüyorsun teyze.

- Saçma sapan konuşmayı kesipte ambulansı arasınıza.

- Sen hiç konuşma, buna mı iyilik edeceğim sen beni hiç tanımamışsın.

- Ben seni gerçekten tanımamışım anne.

Bu durumumda bile kendi çıkarlarından ve kötülüklerinden geri kalmayan Gül hanımın dediklerini kafama takmamaya çalıştım. Sonuçta şimdiki önceliğim bebeğimin sağsalim dünyaya gelmesiydi. Sonunda bağırışlarımı duyan ev çalışanları koşarak gelmiş Gülru'nun söylemesiyle de ambulans çağırmıştılar.

Ambulans 10 - 15 dakka geçti ya geçmedi geldiğinde doktorların yadımıyla sedyeye yatırılmış, verdikleri talimatları uygulamaya çalışmıştım. Bu zaman çerçevesinde beni hiç yalnız bırakmayan Gülru'ya ne kadar teşekkür etsem azdır belkide. Aklıma gelenle güçbela kendimde konuşma isteği yaratmış 

- G_ülr_u B___Buğra'y_a ha_b___er ve_r

Diye cümle kurmaya çalışmıştım.

- Tamam şimdi arıyorum heyecandan  unutmuşum.

Sesli şekilde yutkunduktan sonra onu sadece gözlerimi yumup açmamla onaylamıştım. Zaman geçtikçe durumumun daha da kötüye gittiğini anlaya biliyordum. Dualarım sadece hayata tutunmaya çalışan bebeğim içindi. Ambulansın durması ve kapıların açılmasıyla heyecan kaplayan kalbimi iki kat hızlı atan kalbim eşlik etmişti. Gözlerimle etrafa baktığımda saniye geçmeden elimi tutan el sayesinde aradığım kişi odak noktama girmişti. Doktorların sedyeyle hızlı bir şekilde beni hastahaneye sokmasıyla elimi bırakmadan benimle yürüyen adama baktığımda o güzel gözlerini benden mahrum bırakmadan bana çevirmiş dudaklarına kondurduğu içden gülümsemeyle de heyecanımı azda olsa yatıştırmıştı.

- Merak etme şempanzenin güzeli her şey çok iyi olacak ve sen sağsalim bebeğimizle benim yanıma geleceksin.

Yol boyu çok sancı çektiğimden ve acı dolu çığlıklarımdan dolayı cevap verecek gücü kendimde bulamayarak onun gibi olmasa da gülümsemeye çalışmıştım.

----------

Gözlerimi yavaş ve uykulu bir biçimde araladığımda beynime doluşan sahnelerle her ne kadar acı çeksemde kızım Aslıhan'ı gördüğümde unuttuğum tüm acılar bir bir zihnime silinmeyerekçesine kazınmıştı. Acı ve çok zor saatlerdi ama minicik bedeni gördüğünüzde tüm bu zor anıları hemen unutup hiç olmamış gibi davranmak Allahın mucizelerinden sadece biri ve en önemlisiydi.