"With you till the end„

Κεφαλαιο 32

Ο Άλεξ πλέον δεν έρχεται σε βόλτες με τα παιδιά.. δεν βγαίνει μαζί μας και αμφιβάλλω πραγματικά για το αν βγαίνει γενικώς καθόλου από το σπίτι. Δεν του κάνει καλό αυτό. Έχει περάσει ήδη μια βδομάδα από την τελευταία μας επαφή. Ούτε μηνύματα, ούτε τηλέφωνα.. τίποτα. Έχω αρχίσει να ανησυχώ για αυτόν. Το ξέρω πως είναι δύσκολο, σε όλους είναι. Απλά θα πρέπει να το αποδεχτεί. Σήμερα εχουμε κανονίσει με τα παιδιά να πάμε για μπάνιο πάλι, στην γνωστή παραλία. Θέλω να ελπίζω ότι θα είναι και αυτος εκεί. Μακάρι να είναι. Βάζω το μαγιό μου και ένα τζιν σορτς από πάνω. Πιανω τα μαλλιά μου σε έναν ατιμελτο κότσο και κατεβαίνω κάτω για να περιμένω τα παιδιά, παίρνοντας μαζί μου και την τσάντα θαλάσσης.

{...}

Φτάνουμε στην παραλία.
Η-Νικηη, έκπληξη!
Μου λέει ο Ηλίας και εγώ ταράζομαι. Κοιτάω στο βάθος του δρόμου και τον βλέπω. Μετά από τόσες μέρες βλέπω το ανάστημα του. Είναι τόσο όμορφος.  Χωρίς να το σκεφτώ παραπάνω τρέχω και πέφτω στην αγκαλιά του. Με σφίγγει γύρω του. Καθόμαστε έτσι για μερικά λεπτά. Μυρίζει τα μαλλιά μου.
Α-Μου ελειψες..
Ν-Εμενα να δεις..
Απομακρύνομαι λίγο και μετά τον φιλάω. Αυτή η αίσθηση των χειλιών του.. σαν ξένη.

Α-Εκανα βλακεία. Συγγνώμη.

Λέει οταν σταματάει το φιλί μας.

Ν-Δεν πειράζει Αλεξ.. και εγώ το ίδιο θα έκανα. Έλα.. πάμε για μπάνιο τώρα και ας τα ξεχάσουμε.

Μου χαρίζει το πιο υπέροχο χαμόγελο του και προχωράμε χεράκι χεράκι προς το μέρος που κάθεται και η υπόλοιπη παρέα. Στρώνουμε τις πετσέτες μας, βάζουμε αντηλιακό και βουτάμε μέσα στην θάλασσα. Ειμασταν συνέχεια μαζί. Αγκαλιά.. βουτιές.. κολύμπι. Πέρασα υπέροχα. Καιρό είχα να γελάσω τόσο. Όλη αυτή την βδομάδα ήμουν κάπως ανέκφραστη. Μου έλειπε.. το ήξερα αυτό. Αλλά τώρα το εμπέδωσα!

Γυρίσαμε πίσω με το αμάξι του Αλέξανδρου αυτή τη φορά. Τον κάλεσα στο σπίτι μου. Έκανα πρώτα εγώ μπάνιο και μετά μπήκε να κάνει και αυτός.

Βγάζω από την ντουλάπα ένα μπλε σορτς αθλητικό και ένα τοπ ασπρο. Τα φοράω πάνω από τα μπεζ εσώρουχα μου. Στεγνώνω τα μαλλιά μου όση ώρα ο Αλεξ είναι στο μπανιο. Ακούω την πόρτα να ανοίγει και κατευθείαν γυρνάω το κεφάλι μου για να δω τον Θεό μπροστά μου. Μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του. Το γραμμωμενο σώμα του να μην με αφήνει να πάρω τα μάτια μου από πάνω του.

Α-Βλεπεις κάτι που σου αρέσει;
Λέει αφήνοντας ένα γελάκι.

Νιώθω ήδη τα μάγουλα μου να καίνε από την ντροπή.
Ν-Πηγαινε βάλε τα ρούχα σου.
Του λέω και γυρνάω πλάτη σε αυτόν, όσο δύσκολο κι αν μου ήταν. Περιμένω να ντυθεί με τα ρούχα που είχε πάρει από το σπίτι του. Αφού τελείωσε, καθησαμε στο κρεβάτι αγκαλιά και μιλούσαμε για διαφορά πράγματα που έγιναν αυτήν τη απαίσια βδομάδα.

Χελλοοο. Μη νομίζετε ότι σας ξέχασα αγάπες! Γυρισα από την κατασκήνωση οπότε τώρα θα αρχίσω δυναμικά να ανεβάσω πάλι κεφάλαια. Τα πράγματα εφτιαξαν δεν νομίζετε; Θα μείνουν έτσι για πολύ καιρό;

VOTES&COMMENTS❤