"With you till the end„

Κεφάλαιο 59

Παίρνω το τηλέφωνο στο χέρι μου και παίρνω τον Γιάννη.

Μετά από δύο "μπιτ" το σηκώνει.

Γ-Ελα Νίκη, τι λέει;
Ν-Καλα Γιάννη μου εσύ;
Γ-καλά, αραζω στην τηλεόραση
Ν-Μια χαρά, εγώ τώρα ξύπνησα λριν λίγο έφυγε ο Αλεξ. Θέλεις να βγούμε καμιά βόλτα;
Γ-Βασικα θα σου έλεγα να έρθεις, γιατί είμαι λίγο κουρασμένος για βόλτα, αλλά είναι εδώ η αδερφή μου οπότε...
Ν-Ελα σε εμένα άμα είναι...
Γ-εντάξει, να φέρω και ποτάκι;
Ν-Και δεν φέρνεις;
Γ-έγινε, τα λέμε. Σε δέκα θα είμαι εκεί.

Συμμάζεψα λίγο το σπίτι για να υποδεχτώ τον Γιάννη. Τον εμπιστεύομαι πολύ, βασικά είναι ο μόνος καλός φίλος που έχω αυτόν τον καιρό. Θέλω να του πω τι έγινε μήπως έχει μάθει αυτός τίποτα από τα υπόλοιπα παιδιά. Καμία φορά βρίσκονται με τους άλλους, από ότι μου έχει πει, αλλά φυσικά χωρίς τον Αλεξ. Ο Γιάννης δεν του κρατάει κακία για τίποτα παρόλο που έχει φάει ΤΟ ξύλο από αυτόν. Ο Αλεξ αντιθέτως κάθε φορά που ακούει το όνομα του τρελενεται και αγριεύει. Δεν τον πάει καθόλου. Λες και του έχει κάτι το παιδί ελεος με τις υπερβολες του.

Τις σκέψεις μου διέκοψε το κουδούνι. Ήρθε.

[...]

Του είπα τα πάντα. Αυτός αντέδρασε φυσιολογικά, σα να ήξερε ότι θα γινόταν. Τσαντίστηκα που το περίμενε. Πίστευα ότι ο Αλεξ δεν ήταν τέτοιο άτομο. Ύστερα από ότι περάσαμε μαζί, πως δε θα ήθελε να με ξαναπληγωσει πόσο μάλλον να με απατήσει.

Του είπα επίσης πως ο Αλεξ θα πήγαινε για μπυρες με τους άλλους. Ο Γιάννης μου πρότεινε να τον τσεκαρω χωρίς να το καταλάβει. Μου είπε να τον πάρω τηλέφωνο. Έτσι και έκανα.

Ν-Αλεξ;
Α-Ελα, έλα Νίκη.
Ν-Εισαι με τον Θάνο;
Α- Ναι, δεν σου είπα ότι θα πάω στα παιδιά; Αντε αντε κλείνω τώρα βλέπουμε αγώνα.

Ύποπτος.

Ν-Εεεμ, δώσε μου λίγο τον Θάνο να του πω κάτι που θέλω.
Α-Απο που κι ως που; Τι θες να πεις στον Θάνο;
Ν-...
Α-Πες μου τι θες να του πω και θα του το μεταφέρω εγώ.
Ν-Απλα δωστον μου λίγο να του πω κάτι. Μην αντιδράς έτσι ρε Αλέξανδρε αμάν. Ούτε να μιλήσω με άλλον δεν μπορώ;
Α-Θανο, έλα λίγο ρε.

[...]

Τελικά όντως ήταν με τους φίλους του. Τουλάχιστον δεν μου είπε ψέμματα. Πάλι καλά. Πως θα μάθω όμως για αυτήν την Όλγα;

Η ώρα πέρασε και ο Γιάννης έφυγε για το σπίτι του.

Μπήκα να κάνω ένα ντουζακι και μετά έπεσα στο κρεβάτι. Κοιμήθηκα κατευθείαν...