Bölüm 27**BULUT**

297 29 6
                                    

Su B.A

Oh be sonunda ayağımdaki alçıdan kurtulmuştum. Zaten kırık değildi sadece ufak bir çatlaktı ve 2 hafta içinde çıkartabilmiştim alçımı. Vee Baharın da söylediği gibi Bulut dayanamamış bu gün geliyordu yanımıza. Yaa harbiden özlemişim lan herifi. Baharın aniden önümden geçerek banyoya koşmasıyla kendime geldim. Aha yine kusuyor! Hemen bende arkasından gitti. Kapıyı birkaç kez zorladım ama kilitlemişti, elimi yumruk şekline sokup kapıya hafifçe vurdum.

S: Bahar, Bahar iyimisin?

İçerden hala öğürme sesleri geliyordu hey allahım yaa doktora gitmesi için ikna edememiştim ki şu cadıyı. Kısa bir bekleyişin ardından sonunda banyonun kapısı açıldı.

S: Bahar bak inat etme gidelim doktora iyi değilsin nerdeyse 1 hafta olucak ne yediysen kustun be canım.
B: Su midemi üşütmüşüm dedim ya doktora gererk yok. İyim ben!

S: Hee b*k iyisin... Ben Bulutu almaya gidiyorum aradı metrodan inmiş evi hangi bina bilmiyor.
B: Sen dur ben almaya giderim. hem hava almış olurum iyi gelir.
S: Eminmisin?

Bahar sakince kafasını aşağı-yukarı salladı. Ayakkabılıktan ayakkabılarını alıp çıktı evden. Bende o sırada mutfağa gidip hazırladığım kek pişmişmii diye baktım. Ahhh canım mutfağım öyle çok özlemiştim ki mutfağımı o cadı Bahar ve süs meraklısı Asya kim bilir neler yaşatmıştır benim mutfağıma. Ama ben döndüm artık. Mutfağıma kimse dokunamaz!

Bahar B.A

Su ya her nekadar iyim desemde hiç iyi değildim bunu bende farkındaydım ama doktorlardan da hastanelerdende nefret ediyorum ve o ölüm yuvasına gitmeye hiç niyetim yok. Dışardaki hava iyi gelmişti şubat ayının sonunda olduğumuzdan mıdır bilimiyorum ama hava gayet güzeldi. Adımlarımı biraz daha hızlandırdım. Bulut'u bekletmek istemiyordum ayrıca onu çok ama çok özlemiştim. Bulutla en çok lise yıllarında sıkı dost oluştuk. Gerçekten çok iyi bir kalbi vardı. Ama malesef beraberliğimiz kısa sürdü Lise sonunda ''Ben liseyi zor tamamladım birde Üniversiteyle uğraşamam' demeiyle biz istanbula gelmiştik o izmirde kalmıştı. Düşüncelere dalmışken başına gelmiştim etrafıma bakındım ama Bulutu göremedim. E Su burda beklediğini söyedi. Arkamdan anıdık birinin seslenmesiyle hemen o yöne dödüm... Ohaaa inanmıyorum buluta ne olmuş böyel

B: Buluuuutttttt!

resmen çığlık atmıştım. Hemen koşup boynuna sarıldım.

Bulut: Dur kızım boğucaksın.

sarılmayı brakıp şöyle bi süzdüm.

B: Oğlum bu ne hal lan? Naptın kendine?

Bulut: Yeni Bulut Yücel bu. Beğenmedinmi?
B: Beğenmedim. Ben eski Bulutu istiyorum.
Bulut: Eee napalım Bahar hanım elimizde bu var. Bulutun bu versiyonuyla idare edin.
B: Şebek yaa.. Hadi gidelim Su evde bekliyor.

Bulut gülümseyim kolunu omuzuma attı ve birlikte eve doğru yürümeye başladık. Apartmana varana kadar sürekli konuştuk o bana özlediğim izmiri anlattı bende ona istanbulu . Apartmanın önüne gelmitik tam içeri giriyorduk ki, çok yakından tanıdığım bir ses sert bir şekilde bana seslendi. Bu sesi tanımamam mümkün dahi olamaz. Rüzgar!

R: BAHAAR!?!

Bulutta benimle beraber arkasını döndü ve soran gözlerle bir bana bir Rüzgara bakıyordu.

B: Ne? Ne istiyorsun.
R: Konuşalım!
B: Rüzgar lütfen sırası değil.

R: Ne o YENİ sevgilin izin vermiyormu?
Bulut: Bahar--

B: Bir dakka Bulut... Rüzgar bak sana yalvarıyorum git konuşmak istemiyorum, nolur git!
R: Gitmiyeceğim bu itin kim olduğunu öğrenmeden, seninle konuşmadan gitmiyeceğim.

OF! Yine mi Sen?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin