The 9 Spring LEaf

PROLOGUE

          “Takte lumayas ka jan sa harapan ko kung ayaw mong ibatikal ko sa’yo itong silyang hawak ko..”, bulyaw ko sa kanya. LEche! Agang-aga babarinuhin na naman ako..

          “Ay sige nga…” nakangisi n’yang tugon. “Come on..antagal naman..”, parang naiinip n’yang sagot habang s’ya ay sige pa din sa pambebelat.

          “Ibabatikal ko talaga toh sa’yo pag hindi mo binalik sa’ken yan.. Akin na kasi Dylan!”, pagsusumamo ko..

          “Oh akala ko ba ibabatikal mo sa’ken yan? Di mo kaya eh..ano?”, pagkatapos ay nang-asar na naman..

          “Aba! Hinahamon mo ba ako? Ha Dylan??”, Sus! Kainis ibabato ko na tlaga toh sa kanya..

          “Tagal naman…”, Nainit na talaga ang dugo ko dito sa taong ito. Ibinatikal ko nga…

         

BLAGGG!!!

          “ARAY!!! TANG-INIS! BAKIT MO IBINATO??!! BALIW KA BA??”, singhal n’ya habang hilot hilot n’ya yung tuhod n’ya.. nakailag man s’ya sapul pa din sa tuhod n’ya?? Buti nga.. huh!?

          “Tanga ka ba?? Sinabi ko nang wag mo akong hinahamon.. Kanina ko pa sinasabi na ibalik mo sa’ken ang sapatos ko… Akin na kasi yan..”, tumakbo ako palapit sa kanya para hablutin yung sapatos ko pero dahil sa…oo na..eh di s’ya na ang six footer! Hangtangkad men!

Asar! Tinataas pa n’ya na kahit lundagin ko hindi ko maabot.. LEche ka Dylan!! Tapos tumakbo pa s’ya at parehas kaming iika-ika, ako na isa lang ang sapatos na suot dahil nga nasa kanya yung isa at s’ya na iika-ika din paglakad dahil nga sa nasaktan yung tuhod n’ya. Pero I don’t care! Hindi ako magso-sorry sa kanya.. excuse me! KAsalanan n’ya yun! Engot ba s’ya?? Tsk.. Takte naman.. sapatos kooooooo!!