CHAPTER 14
A SUDDEN CHANGED
August 15, 2011
8:00PM
Buong akala ko pagkapasok ko eh bubungad na naman ang pang-aasar niya. Dahil yun ang routine niya di ba? Pero parang ang cold niya sa akin buong maghapon knina. Ni hindi niya ako matingnan. Hindi siya lumalapit sa akin para asarin ako. Anong nangyare Spring Leaf? Waahhh! Naiinis na ako sa sarili ko. Bakit ang gulo ko? Pag inaasar niya ako naiinis ako sa kanya kasi wagas siya makapang asar pero pag naman ganyang tahimik siya sa akin naiinis din ako kasi hindi ako makapag concentrate. Awkward! Kainis.
“Mare anong nangyare sa acceptance?”, bungad na tanong sa akin ni Mare nang makarating kami sa Library para magresearch ng magandang title ng thesis. Hindi kasi siya nakasama sa acceptance dahil may grand reunion daw ang family nila. Mare ang tawagan naming nyan kasi usapan naming na yung unang anak niya eh ako dapat ang Ninang kaya ngayon pa lang eh sinasanay na naming ang ‘MARE’ na tawagan.
“H-ha?”, alam ko naman ang tinutukoy niya. Kinukumusta niya siguro anong nangyare sa aming dalawa ni Dylan. Tss. Kung tutuusin eh maganda naman kaso ayun nga ewan bakit di kami nagpapansinan ngayon. Alam mo naman ako. PAg si Dylan ang pinag-uusapan hindi ko kayang ako yung unang iimik at mamamansin dahil kinakabahan ako sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.
“Mare magkwento ka naman.. dali… ayieeh…”, Ayan sabi sa inyo eh.
“Mare wala.. ganun pa din.”, tinatamad kasi akong magkwento sa knya. Atsaka baka kasi pag nagkwento ako may mahalata siya sa akin.
Erin’s POV
“Mare pwede bang magtanong?”, tanong ko kay mare. Medyo nagulat pa sya.
“Ano yun mare?”, sagot niya habang nagbubuklat nung isang thesis na nakuha niya.
“Mare paano pag may nanligaw sa’yo ngayong Third Year tayo?”, first question ko sa knya. MAdami pa akong itatanong.
BINABASA MO ANG
The 9 Spring LEaf
Roman d'amourTorpe sya.. pakipot ka... Wala tuloy magyari... May mga tao talaga na kahit anong pilit nating itaboy sa buhay natin pilit na magsusumiksik pa rin... Minsan hindi man natin aminin sa mga sarili natin andun pa din yung damdamin na kahit baligtadin...