Değişim

D-21

Eveeett çok bekletmeden yeni bölümü yazdım ve bu bölüm biraz sapıkça oldu sankii sdfghjasdfg Fakat fark ettim ki hikayeye ilgi biraz düşmüş ve eskisi kadar vote ile yorum gelmiyoor :(( şimdi aşkımlar +35 vote sonrası yeni bölümü yayınlayacağım. Hepinizi öptüüm sizi seviyorum ! xoxo

İkilemdeydim. Bütün organlarım sanki birbiriyle yer değiştirmiş gibi hissediyordum. Resmen düşüncelerim karmaşa içindeydi ve kendi iç sesimle savaş ilan etmiştim.

Bir yanım bu yaptıklarımı hakettiğini, onun benim sevgilim olduğunu, önsevişmeyi başkalarıyla değil benimle yapması gerektiğini, onca şeye rağmen bu kadar duyarsız ve dengesiz olduğu ve söylediği saçma şeyler için yaptıklarımın daha beterini hakettiğini söylüyordu. 

Fakat diğer yanıma gelirsek...Diğer yanım adeta avcıdan kaçan bir av misali içinde hep var olan bir korkuyla hayatını sürdürüyordu. Yaptıklarından pişman olmasa da hep bir tedirginlik içerisindeydi ve şu an öfkeden kahverengiden neredeyse siyaha dönen bir çift göz bu yanımı açık ara farkla yüzeye çıkarıyordu. 

Yaptıklarımdan pişman mıydım ? Hayır. Ölümüne korkuyor muydum ? Evet. 

Duvara sertçe çarpan sırtımın acısıyla yüzümü buruşturmuştum. Bu sefer canım gerçekten yanmıştı ve gözlerime hücum eden yaşları geri yollamaya çalışıyordum. Bakışları karşısında iyice güçzüleşiyordum fakat bir şey yapmıştım ve arkasında durmuştum. Aynı zamanda bunu kesinlikle haketmişti. Geri adım atmayacaktım. Karşısında dik durup sert ve cesur bakışlarımı gözlerine diktim. Normalde olsa ilk gözünü kaçıran ben olurdum fakat şu an sinirliydim. Hem de çok.

Pes etmeyeceğimi anladığında üstüme doğru gelip beni duvarla arasına sıkıştırdı. 

"Ne bok yediğini sanıyorsun sen ?"  

Ondan bağırmasını, her şeyi yıkıp dökmesini hatta bana vurmasını bile beklerdim fakat sesinin bu kadar sakin çıkması beni hem şaşırtmış hep de iliklerime kadar ürpertmişti.

"Eğlenmemi söyledin ve eğleniyorum. Bir sakıncası mı var ?"

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun ? Herkesi o amına koduğumun piçiyle yattığına inandırarak mı eğleniyorsun ! Hem de benim sevgilimken ! Amacın ne Asena ? Sana sürtük dediğimde aslında öyle olmadığını bildiğim için pişman olmuştum fakat öyle davranarak beni haksız çıkarıyorsun ! Yapmadığın bir şeyi neden yapmış gibi gösteriyorsun ? Hayır gerçekten amacın ne lan senin ?!"

Kelimeleri yüzüme doğru bağırırken gözlerimi kapatmıştım ve her sesini yükselttiğinde yerimde sıçrıyordum. En son bitirdiğinde gözlerimi açarak alaycı bir şekilde ona baktım.

"Yapmadığımı nereden çıkardın ?"

"Aptal aptal konuşma gerizekalı ! Daha bana dokunmaya bile cesaretin yok, Doruk'la mı sevişeceksin ?"

Söyledikleri beni sinirlendirirken ona doğru bir adım attım.

"Ah, sanırım şu an altımda olması gereken iç çamaşırının onun cebinde olması cesaretimi kanıtlıyor. Ne dersin, sence o kadar korkak mıyım ?"

Bakışları koyulaşırken çenesi gerildi. Üstüme doğru hamle yapınca tekrar geri çekilip sırtımı duvara dayamak zorunda kaldım.

"Yapmadım de."

Sesindeki çaresizlik bariz bir şekilde okunuyordu. Ona "yapmadım" demem için adeta yalvarırcasına gözlerimin içine baktığında bir an gerçeği söyleyip söylememek arasında kalsam da gözlerimi gözlerinden bir saniye olsun ayırmadan "Yaptım ve her saniyesinden zevk aldım" dedim. Fakat hain sağ gözüm seğirerek bana ihanet ettiğinde Anıl hafifçe kafasını iki yana sallayarak "Hayır, yapmadın. Yalan söylüyorsun" dedi.