Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

0.3 "Gerçekleri Öğrenen Bezelye Beyinli Koala"

Bölüm Şarkısı: The Weeknd - The Hills

(Bölüm 19 Ağustos 2016- 22.57 tarihinde yayımlanmıştır.)

ACAR DEVRAN'dan
Cuma Sabahı
Elvin gittikten sonra kalkıp duş aldım. Aklımda hala o vardı. Bu duruma sinirlenmeye başlamıştım. Tamam güzeldi. Belki fazla güzeldi. Yatakta keyifli zaman geçirmiştik ama neden bu kadar taktığımı anlamamıştım. Anlayamadığım bir şeye de tahammülüm yoktu. Bakışlarıydı belki de. Gizli bir kapıydı ve ben çılgın bir kaşif heriftim. Bakışları tanıdıktı.

Havlu bile sarmadan sinirle duştan çıktım ve seri bir şekilde zeminde ilerlerken yere yapıştım. Allahtan biri yoktu odada.

"Bakire ve ateşli kızı unutamayan zavallı Acar Devran, çırılçıplak zemine çakıldı. Hazarfen Ahmet Çelebi'ye özendiğinizi düşündüğümüz gecelerin adamı Acar Devran, gece uçuşunun bedelini çakılarak ödedi."

Babaannem kalp krizi geçirirdi herhalde. Abim gülüp makara yapar, kız kardeşim de Elvin'i tanımak için beynimi sokup dururdu. Annem ve babam babaannemi hastaneye götürürdü.

Toparlandım ve giyinerek hızla aşağı indim. Telefonumu kontrol ederken Recep'in mesajını gördüm. Demek Bilkent'te oturuyorsun cennet çiçeği. Recep'e evin önünde beklemesini bana durum bildirmesini söylerken bir yandan da kahvaltımı yapıyordum. Bitirip Receple buluşmayı planlıyordum.

Tam o sırada bir el omuzuma dokununca döndüm.

Şimal Ada.

Bu kız iflah olmaz biriydi. Egoist, dik başlı, ateşli ve fitne fücurcuydu. Bana aşıktı. Başlarda bende hoşlanmıştım, hatta biraz sevmiştim de ama yemeğe çağırdığımda kız kardeşimi tanımadan bile olsa ona olan davranışından hoşlanmadığım için bırakmıştım. Zaten hoşlantım kendine olan güvenindendi. Geçmişti. Köprünün altından sular akmış, santraller kurulmuştu.

Hoş zamanlar geçirmiştik, ama halâ daha geçirmek için buraya geldiğine emindim.

Şimal Ada Duru, kararlı sürtüğün de tekiydi aynı zamanda. Kardeşi Mert ile tamamen zıttı. Mert tanıdığım en düzgün erkeklerden biriydi ve 22 yaşındaydı. Babası sünepe biriydi, annesi de eli maşalıydı.

Ada yanıma oturup tabağımdaki salatalıklardan birini aldı.

-Nasılsın Acar? Uzun oldu görüşmeyeli?"

-İyiyim, daha 3 gündür görüşmedik Ada sen nasılsın? " derken umursamadan kahvaltımı yapıyordum. Onun buraya gelmesi saçmaydı.

Duru Holding başarılı mimarlara sahip bir inşaat şirketiydi. Aynı zamanda bir tane de mücevher tasarladıkları şirket vardı. Ada'nın babası Cevahir Duru şirket yönetmeyi beceremezdi. Bunu Ada'nın amcası Sabri Duru becerebilirdi.

O da 3 sene önce vefat etmişti. Ve şirket o zamandan sonra çok kan kaybetmişti. Abim de yardım etmek istediği için, aile şirketi dışında kendi kurduğu inşaat şirketini, onlarla ortak yapmıştı. Birsürü iş bağlamıştı. Duru Mücevher şirketiyle de kız kardeşim Eda' nın kurduğu mücevher şirketimiz ortak olmuştu.

Bu şekilde onlara yardım etmiştik. Onlardan çok zengin olmamızın bir önemi yoktu, onların zor gününde yanında olmadıktan sonra kendi servetimize sevinecek insanlar değildik. Şu halde de onların bütün mal varlığını bir süt alır gibi satın alabilirdik. Şirkette iş verebilirdik. Ama bu onur kırıcı olurdu. Hele ben Sabri amcayı çok severdim. Aklıma öldüğü zamanlar ve ev halkının kriz anları geldi.