Too Curious, Teen Wolf S3A

{10} taken

Pov Scott

Skyler loopt boos weg, waarom is ze nou weer boos? Ik begrijp niks van haar. Ik kijk weer richting Stiles en Isaac. Stiles kijkt me aan alsof het mijn schuld is.

"Wat? ik kan er toch ook niks aan doen dat ze nu boos is" zeg ik beschuldigd.

"Misschien lachte je haar wel uit alsof ze gek is?" zegt Stiles

"ik lachte haar niet uit... Toch?" oh nee nu is ze boos op ons en helpt ons misschien ook niet meer.

"Dus de Darach bereidt zich voor op een strijd of wil macht hebben?" vraagt Isaac, veranderend van onderwerp.

"Ja zoiets, en we weten nu wat voor mensen er worden meegenomen en vermoordt" antwoord ik

"misschien bereidt het zich wel voor om met de alfa's te aan vechten?" stelt Stiles voor.

"dat kan, maar wat heeft ze dan te maken met de alfa's?" vraag ik.

******

Een paar dagen later breng ik eten naar mijn moeder toe in het ziekenhuis. Ik loop naar binnen en zie allemaal gewonden, ik hoor dat er een ongeluk is gebeurd.

Als ik mam zie loop ik naar haar toe en geef het eten. Ze neemt het aan, bedankt me en begint open te maken. Dan komt er een vrouw aan.

"Mevrouw? Mag ik alsjeblieft wat tegen de pijn?" vraagt ze wanhopig aan mam.

"Sorry, nee we hebben bijna niks meer" zegt mijn moeder spijtig terug

"ga anders maar even rustig zitten".

Ik zit naast de vrouw. Ik heb medelijden met haar, ik ga wat van haar pijn nemen.

"Pardon, ik heb ergens gelezen dat menselijk contact kan helpen tegen de pijn" zeg ik tegen de vrouw en ik vouw mijn hand voorzichtig om de hare. Mijn aderen worden even zwart. De vrouw stopt met 'huilen' en kijkt me aan.

"Bedankt" zegt ze dankbaar. Ik ben blij dat ik mensen kan helpen.

"Iemand help me!!" schreeuwt een bekende stem. de stem kwam van Ethan en hij had Danny in zijn armen, hij was zowat bewusteloos. Ik ren naar ze toe.

"Ik weet wat je denkt, maar ik heb dit niet gedaan, hij begon ineens te happen naar adem" zegt Ethan in paniek. Mam komt eraan gehaast met een bed, waar Ethan Danny oplegt. Plots buigt Danny over de railing van het bed heen en de grond is bedekt door zijn kots. Er zitten rare balletjes in zijn kots en ik kijk er dan ook, half kokhalzend, naar met een vies gezicht

"Mistletoe" hoor ik Ethan zeggen. 

Mistletoe? ik zucht, vast nog een stof gevaarlijk voor onze soort. Nog een stof waar ik voor uit moet kijken. Ik kijk om me heen en zie een bekend figuur rondlopen, ze kijkt om en Skyler en ik maken oogcontact. Ze gaat niet naar me toe, ze gaat echter snel de andere kant op en verdwijnt door een deur. 

We zijn in een ziekenhuiskamer, mam heeft Danny net gered. De dokter waar mam de hele tijd om vroeg kwam ook maar niet. Ik loop naar buiten met Ethan achter me aan. 

"Scott, ik heb dit echt niet gedaan. Ik zou hem nooit wat aandoen. We moesten iemand hebben waar jullie veel om geven. We weten al dat dat Lydia is, maar ik geef echt om Danny" zegt hij terwijl we naar buiten lopen.

Als we bij mij motor zijn wil ik me omdraaien om wat te zeggen. Op dat moment hoorde ik iets. Ik keek weer om en zag een auto tegen andere auto's botsen. Als hij stilstaat ren ik erheen, ik open de deur er zit niemand in. 

Op de stoel ligt een dode mot. Dat is het enige wat er ligt.

"Scott? Wat is dat" hoor ik Ethan vragen.