{11} training

441 16 0
                                    

Pov skyler

Ik kom aan bij de verlaten bank waar de vermiste dierenarts zou moeten zijn. Ik loop naar de ingang, blauw en rode knipperendr lichten schijnen tegen de muren van het gebouw aan.

Scott loopt naar de ambulance toe met de dierenarts die op een brancard ligt. Hij laat het vervoersmiddel geen moment los. Natuurlijk hij was er als eerst bij, maar hoe kan het hij er aldoor zo snel bij is?

Ik zucht. Niemand hier heeft meer hulp nodig, alles is al goed gekomen voor nu. Ik draai me om en loop weer terug naar huis.

***
Het was onverwachts, maar alles viel op zijn plek toen ik er een paar dagen geleden achter kwam wie de darach, de donkere druïde is. De moordenaar van al die mensen. Nu heb ik niet alleen mezelf in gevaar gebracht, maar ook de mensen om me heen, de mensen die ik lief heb.

Flashback

Alles viel op zijn plek, hoe heb ik dit niet eerder kunnen zien? Natuurlijk is zij het. Ongemerkt krijgt ze alle informatie en kan ze moorden. Stiles moet dit weten, het is cruciaal voor hem, denk ik.

Haastig zoek ik naar mijn telefoon, mijn lichaam is klaarwakker midden in de nacht door de vrijgegeven adrenaline. Ik zie hem liggen op mijn bureau en pak hem op. Het apparaat is alleen onnatuurlijk warm, het wordt heter en hetet tot mijn handen het niet meer aankunnen. De telefoon valt op de grond en vonkt. Kapot. Daar gaat mijn 400 euro.

Dan hoor ik het, een tweede ademhaling in mijn slaapkamer. Mijn lichaam verstijft. Langzaam draai ik mijn hoofd om en zie het staan. Recht voor mijn neus, staar het afgrijselijk wezen zuurstof te verspillen.

Ik kan niks doen, mijn lichaam is onbeweegbaar. Het enige wat ik kan doen is kijken naar het met krassen bedekte rozige gezicht en staren naar de mond zonder lippen. Mijn ademhaling is trillerig. Mijn hart klopt in mijn keel.

Één keer knipperen en het staat achter me, met een stikdraad om mijn keel.
Met grote ogen kijk ik vooruit, mijn handen het draad proberend vast te pakken, maar het is dun. Bijna kokhalzende geluiden zijn te horen doordat mijn luchtpijp wordt afgesloten.

"Je bent er sneller achter gekomen dan ik had gedacht. Ik kan je wel gebruiken eigenlijk, dus je dood is nog uitgesteld" haar stem klinkt speels en er zit veel woede in. "Nu je weet wie ik ben ga je me helpen. Je gaat ervoor zorgen dat alles soepel gaat verlopen, gaat me vertellen als die Stiles en Scott meer te weten komen"

"E..en waa...rom  zou ..ik d...dat doen?"

"Omdat je wil dat je geliefde ouders en je vriendinnetje blijven leven" grinnikt ze. 

Mijn ouders? Ze mogen niet in gevaar komen, ze hebben hier niks mee te maken.

"H...hoe moet i...ik je ber..eiken?" Vraag ik stotterend, nog steeds moeite hebbend met ademen.

De draad wordt wat losser en ik hap wat meer naar adem

"Met deze telefoon" zei de darach. Het propte precies dezelfde telefoon als die ik had in mijn zak en was in een fractie van een seconde ook weer weg.

Gelijk val ik op mijn knieën, steunend aan mijn armen. Hijgend kijk ik om me heen in paniek, wat heb ik gedaan?

Einde flashback

Op dit moment heb ik les met Stiles. Ik neem naast hem plaats, wat me een verbazende blik oplevert. We hebben  les van Mrs. Blake.

"Hey" zeg ik tegen Stiles

"uhm, hoi?" Zegt hij terug.

Ik glimlaclichtjes "Hebben jullie nog iets gehad aan mijn informatie?" Vraag ik aan hem, geïteresseerd.

"Jawel, een beetje. We weten in ieder geval wie er kunnen worden geofferd, dat is wat. Heb je verder nog wat kunnen vinden?"

"Nee... sorry" hij kijkt een beetje teleurgesteld "ik was alleen achter de locatie van die vermiste dierenarts gekomen, maar toen ik aankwam waren de ambulance en politie er al en was hij geholpen. Ik zag Scott daar trouwens ook" vertel ik.

"Skyler en Stiles? Hebben jullie misschien wat te delen met de klas?" Vraagt Mrs. Blake.

"Nee" antwoord ik zachtjes terwijl mijn hoofd al rood rood wordt.

Na school kijk ik bij de lacrosse training. Ik kijk naar de coach met een chagrijnig gezicht, als hij me nou gewoon even een kans zou geven..... Ik zucht. Een kans die alleen bestaat in mijn dromen misschien.

Als de training voorbij is sprint ik snel naar beneden om ze nog te kunnen spreken. Ik ben eigenwijs en heb iemand nodig om mee te trainen. Ik spring langs de zijkant van de tribune naar beneden en kom pal voor Scott terecht.

"Oh hey" lach ik nonchalant " kunnen jij en Stiles me misschien helpen?"

Er onstaat een frons op zijn gezicht, niet wetend waar ik op doel

"Met lacrosse, ik doe het nog steeds thuis. Ik wil weer eens uitdaging en ik zag dat jij en Stiles een aardig goede verdediging vormen"

Ik sta klaar met de bal in het net. Isaac staat klaar in de goal en Stiles en Scott staan klaar om me te tackelen. Ik heb geen bescherming aan, dus ik moet extra voorzichtig zijn. Mijn grip op de stick verstevigt, ik sluit mijn ogen en adem diep in, en uit.

En ik ren.

Ik ren richting het doel op volle snelheid. Scott en Stikes rennen tegelijk naar me toe terwijl ze him sticks al uitsteken. Ik ga net langs Stiles, we raken elkaar op de centimeter net niet aan, nadat ik schijnbewegeing richting Scott maakte. Realiserend dat het me gelukt is, dat ik langs hun verdedeging ben gekomen, schiet ik de bal richting het goal, maar Isaac vangt hem met gemak.

"Nog een keer?" Vraag ik, vastberaden om op zijn minst één keer de bal in het doel te krijgen. Ze knikken en gaan klaar staan.

"Kom maar op Sky" grinnikt Scott.

Dit keer komt Stiles eerst, Scott rent achter hem aan, aan de rechterkant. Als ik Stiles ontwijk via rechts, dan loop ik zo naar Scott wat absoluut niet verstandig is.

Ik ren schuin zodat er meer ruimte tussen Scott en Stiles komt. Ik wil Stiles ontwijken als hij uit het niets zijn stok naar beneden zwaait, proberend mij te onderscheppen. Net op tijd spring ik erover heen en ben hem daarmee gepasseerd.

Rennend richting het doel, kom ik Scott tegen die naar me toe stormt om me op de grond te krijgen. Ik probeer langs hem te draaien, hij ziet echter wat ik van plan ben en beukt nog net tegen me aan, waardoor ik achterover viel en de bal uit het net viel. Ik maakte mijn val goed door snel een koprol achterover te maken. Ik pak snel de bal weer op en richt tussen de benen van Isaac door. Bam die zit.

Ik gil van blijdschap en spring juichend omhoog.

"Wat moest dat nou weer voorstellen?" Hoor ik iemand roepen "en zonder bescherming nog wel!"

oh oh zit ik nu n de problemen? 

"Morgen doe je mee met de training" roept de coach. Mijn lach wordt alleen maar breder, ik zou wel een gat in de lucht springen. Eindelijk mag ik meedoen met de lacrosse training!

A/n: ik heb even snel nog een hoofdstuk geschreven. Ik kan echt niet wachten tot s6! Ik heb er zo'n zin in. Ik keek laatst alle seizoenen weer, en in s5 afl. 1 wordt er iets verteld over de wild hunt ofzo, volgens mij gaat seizoen 6 daarover ik weet het niet zeker . Laat het weten als je het weet!.

Too Curious,  Teen Wolf S3AWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu