Too Curious, Teen Wolf S3A

{14} wounded

A/n: Dit hoofdstuk is nu ook bewerkt1 het volgende nog niet, dus die zal in op een andere manier zijn geschreven. Pov Stiles

Ik veer op van de schrik wanneer iemand op de deur van de ambulance klopt. Het was stil in de ambulance en ik zat hiervoor diep in spanning af te wachten tot Scott en Peter zouden komen. Haastig open ik de deuren voor de twee weerwolven. Scott helpt Peter naar binnen die tegenover mijn gaat zitten. 

"Waar zijn Derek en Jennifer?"

 Scott schud zijn hoofd als een teken dat hij het niet weet. Er ligt een stroompje opgedroogd bloed tegen de zijkant van zijn voorhoofd aan. "Ik moet terug,voor hen en voor mijn moeder" 

Ik knik "Oké, maar er zijn twee problemen. Kali heeft de sleutels van dit ding en ik zag de tweeling hier net een paar seconden geleden voorbij lopen" Op dat zelfde moment klinkt een dichtgaande deur niet al te ver weg. Scott en ik kijken beide de kant van het geluid op waarna we weer oogcontact maken.

"Blijf hier" De deuren gaan weer dicht en Scott verdwijnt opnieuw uit zicht. 

Ik hou hoop dat hij Kali niet tegenkomt of de tweeling. Alleen de gedachte aan die lange nagels en daarnaast de gigantische vorm van Ethan en Aiden laat mijn huidharen overeind staan. Uiteindelijk blijven een uitgeputte Peter, een bewusteloze Cora en ik over in de kleine ruimte. 

Na nog een paar minuten klopt er weer iemand op de deuren. Peter en ik kijken elkaar gespannen aan, klaar om aan te vallen. Allebei weten we dat Scott onmogelijk nu al terug kan zijn. Voorzichtig gluur ik door het raampje van de ambulance. Er staat een meisje voor de deur, ze kan zichzelf nog amper staande houden. Nog een keer kijk ik goed. Dat is wanneer het binnenkomt. Het bloedend meisje is Skyler. Ik fluister een shit onder mijn adem door en kijk Peter aan voor ik de deuren opendoe en haar gauw naar binnen help. 

"Skyler, wat doe je hier?"  vraag ik aan haar. Peter en ik kunnen dit er niet bij hebben, waarom is ze hier en waarom bloedt ze?  Echter Komt er geen woord uit haar, ogen vermoeid en huid dat eruit ziet alsof het nog nooit zonlicht heeft gezien. 

"Hey, Skyler wat is er gebeurd?" Vraag ik nu meer bezorgd. "Skyler?" nog steeds geen reactie. "Hey,wat is er?" Langzaamaan glijden haar eigen dicht. Lichtjes sla ik op haar natte wangen, proberend haar wakker te houden. "Skyler? Blijf wakker" Geen seconde later vallen haar ogen dicht terwijl de duisternis haar overneemt en valt haar lichaam tegen mij aan. Als een marionet valt een arm langs haar zij op de grond. 

Peter en ik maken oogcontact en wisselen wat blikken uit voordat zijn ogen op haar arm vallen. Een paar druppen bloed liggen op de ambulancevloer. Hij neemt de bebloede arm in zijn eigen handen waarna hij voorzichtig haar mouw omhoog haalt, een doorweekt verband onthullend. Peter haalt kalm het verband eraf waardoor nog meer bloed te voorschijn komt. mijn ogen verplaatsen van haar arm naar de muur tegenover me als ik mijn maag zich al voel omdraaien. Een zucht is te horen van Peter waardoor ik hem aankijk. 

"Wat? je weet dat ik niet goed tegen bloed kan" 

"Kijk gewoon naar haar bovenbeen oké? die zit ook onder het bloed" Commandeert hij. 

Ik kijk naar haar bovenbeen en scheur het al gescheurde stof nog een klein beetje verder. Een niet al te diepe kras komt in het zicht. Ik draai me mo naar Peter om voor iets te vragen om het bloed weg te halen wanneer hij haar shirt omhoog wil trekken. 

"Hey, wat denk je dat je aan het doen bent?"

Na me een  geïrriteerde grom te hebben gegeven gaat hij verder en hou ik me stil. Een grote paarse vlek begint zich te vormen op haar buik, maar al snel duwt Peter haar shirt weer omlaag. Ondanks de situatie kan ik niet ontkennen dat ze een mooi lichaam heeft. Ik schud de gedachte al wel snel uit mijn hoofd omdat het niet bepaald het goede moment is om over dat soort dingen na te denken.